31 สิงหาคม 2552 18:47 น.
พี่ดอกแก้ว
ความแตกต่างสร้างรอยร้าวทีละนิด
เพราะต่างจิตต่างฐานการศึกษา
คุณธรรมศีลธรรมต่างกันมา
จึงก่อเกิดปัญหาในเบื้องปลาย
บางครั้งคราปัญหาง่ายแก้ไข
เพียงตั้งใจแก้ความคิดให้ขยาย
ยอมรับความเป็นผู้อื่นที่รอบกาย
สงบความวุ่นวายได้ง่ายพลัน
บางครั้งคราปัญหาง่ายแก้ไข
กำกับใจด้วยสติไม่หุนหัน
ยอมรับกรรมวิบากที่ตามทัน
ยอมรับผลที่ตนนั้นได้ทำมา
บางครั้งคราปัญหายากแก้ไข
เพราะเกิดถี่บ่อยไปในปัญหา
คู่กรณีมีนิสัยน่าระอา
เหมือนไร้การพัฒนาในชีวี
บางครั้งคราปัญหาง่ายกลายเป็นยาก
เพราะไร้รากความอดทนบนวิถี
เหมือนหยดน้ำที่ล้นแก้วพอดี
จึงมากมีปมต่อเนื่องเรื่องขุ่นใจ
บางครั้งคราปัญหาพาหงุดหงิด
เพราะไปคิดข้อบกพร่องต้องแก้ไข
ของผู้อื่นนอกจากตนอยู่ร่ำไป
ไม่พิจารณาข้อด้อยในชีวิตตน
บางครั้งคราปัญหาพาขยาย
เดาเสียจนวุ่นวายและสับสน
เที่ยวจับแพะกับแกะต้อนเข้าชน
ไม่รู้ตนคือตัวการของเรื่องราว
ทุกครั้งคราที่ปัญหาปรากฏชัด
พึงขจัดตัวตนเข้าสืบสาว
รู้กระทบวิบากที่พร่างพราว
รู้กระทำแต่ละก้าวให้เป็นบุญ
ทุกครั้งคราที่ปัญหาปรากฏโฉม
ไม่ถาโถมกิเลสเข้าอุดหนุน
ทุกปัญหาจะแก้ง่ายไม่ขาดทุน
สงบจิตคบคุ้นวิเวกใจ
14 สิงหาคม 2552 08:25 น.
พี่ดอกแก้ว
อยู่ในมุมมืดมิดคิดทวนทบ
เรื่องที่ได้ประสบสะเทือนขวัญ
หาสาเหตุตัวการพัลวัน
ว่าใครกันตัวปัญหาน่าเกลียดชัง
คิดไปตามเรื่องราวที่ร้าวจิต
คิดและคิดเพิ่มแค้นให้ยิ่งฝัง
คิดคนเดียวด้วยโกรธเป็นกำลัง
คิดจริงจังด้วยใจที่ร้อนรน
บางครั้งฟังความเห็นของผู้อื่น
ก็ไม่ชื่นเพราะตรงข้ามในเหตุผล
ก่อความชังครั้งใหม่ในบุคคล
บางครั้งชื่นกมลเขาเห็นตาม
ถือตนเองเป็นหลักในความคิด
ยากจะเห็นถูกผิดข้อควรถาม
มีแต่คำตัดสินที่วู่วาม
กลายเป็นความผิดพลาดขาดไตร่ตรอง
เมื่อคิดอยู่คนเดียวมุมเดี่ยวโดด
เห็นคุณโทษบางแง่แค่หนึ่งสอง
มองไม่เห็นสามสี่ห้าที่น่ามอง
จึงพลาดครองประโยชน์ใหญ่แก้ไขตน
บางเรื่องราวทุกคนมีส่วนผิด
ส่วนถูกคนละนิดในเหตุผล
บางเรื่องเขาผิดมากกว่าทุกคน
บางเรื่องเราไม่พ้นผิดเช่นกัน
ต้องหัดฟังผู้อื่นแม้นฝืนจิต
เพื่อป้องกันความคิดที่หุนหัน
ออกจากมุมมืดมาหาตะวัน
เพื่อเหตุผลครบครันกระจ่างตา
24 กรกฎาคม 2552 09:37 น.
พี่ดอกแก้ว
เหมือนโง่งมจมปลักในรักหวาน
เฝ้าคิดอ่านมอบรักถักทอฝัน
สิ่งใดดีมีค่าคุณอนันต์
มุ่งไขว่คว้าเพื่อปันแบ่งค่าคุณ
สนองตอบความชอบทุกสิ่งสรรพ์
มอบชีวันเป็นทาสเพื่ออุดหนุน
ให้เขาได้ทุกสิ่งพร้อมเจือจุน
เมื่อผ่านกาลหวานละมุนก็เริ่มคลาย
แม้นเพียงสร้างสิ่งเดิมพร้อมเสริมแต่ง
ใจเขากลับเปลี่ยนแปลงรักสลาย
ที่เคยชอบปฏิเสธให้วุ่นวาย
ที่เคยหมายเขาก็เบื่อเมื่อนานวัน
พรูถ้อยคำกระหน่ำใจให้เศร้านัก
ประกาศคำตัดรักทำลายฝัน
ออกอาการรังเกียจเดียดฉันท์พลัน
ทั้งกีดกันไกลห่างสร้างกำแพง
รักหวานเย็นเป็นอันสะบั้นรส
สาดน้ำกรดราดใจให้แสลง
เมื่อความทุกข์มาเยือนอย่างรุนแรง
ใจจึงถึงกลางแพร่งในสองทาง
รักต่อไป..หรือไม่รักอีกแล้ว
บ้างแน่แน่วอยู่กับความหม่นหมาง
คงรักต่อก่อรักไม่ละวาง
และหาทางฟื้นฟูสู่ชีพตน
บ้างเลือกหารักใหม่ใฝ่สนอง
หมายครอบครองความรักอย่างขัดสน
บ้างเจ็บช้ำทำใจให้อดทน
ไม่รักคนไหนอีกหลีกหนีรัก
จะรักหรือไม่รัก..เราจักรู้
ถ้ายังรักเขาอยู่อย่างแน่นหนัก
ก็มอบปรารถนาดีด้วยใจภักดิ์
และมอบรักอยู่ห่างห่างอย่างเมตตา
เมื่อความรักคงมั่นไม่หวั่นไหว
หมดสิ้นไฟความหวังปรารถนา
กระแสรักจักเย็นทั่วอุรา
เพียงรู้ว่ารักเพื่อรักจักสมปอง
13 กรกฎาคม 2552 17:32 น.
พี่ดอกแก้ว
ในลำเทียนเล่มหนึ่งซึ่งให้แสง
สว่างแจ้งยอดปลายได้มองเห็น
ดูเด่นงามยามค่ำหลังย่ำเย็น
เปลวไฟเป็นรัศมีที่นวลตา
สิ่งใดใกล้แสงไฟก็เห็นชัด
ความข้องขัดมืดมนในทิศา
ได้คลายลงเพราะแสงชวาลา
อันเจิดจ้ารัศมีที่ปลายเทียน
ซึ่งแปลกนักและต้องตระหนักจิต
ให้หวนคิดก่อนอุดมการณ์เปลี่ยน
เมื่อเพ่งมองไปยังโคนเล่มเทียน
กลับมืดมนวนเวียนเหมือนห่างไกล
แม้นจะเป็นลำเทียนเล่มเดียวกัน
ที่โคนนั้นกลับห่างแสงไสว
เหมือนเปลวเทียนไม่เคยจะสนใจ
ทั้งที่ไฟต้องอาศัยฐานโคนเทียน
ความแตกต่างอย่างนี้ที่พบเห็น
อย่าได้นำมาเป็นเหตุผันเปลี่ยน
ผู้ที่มีฐานะเช่นโคนเทียน
จงพากเพียรเพื่อสนองอุดมการณ์
คุณความดีที่กระทำด้วยตบะ
เสียสละเพื่อเกื้อสุขสนาน
แม้นจะถูกละเลยในห้วงกาล
แต่บารมีเบ่งบานเพิ่มทวี
แม้นเปลวเทียนเพียรส่องไปทั่วทิศ
แต่กลับลืมสนิทตรงโค่นนี่
รอเวลาเทียนละลายในนาที
แสงสว่างจักมีที่โค่นเทียน
ผู้ที่เป็นกำลังอยู่พื้นฐาน
จงห้าวหาญหน้าที่ให้เสถียร
จงถือเป็นหนึ่งเดียวกับเล่มเทียน
มีความเพียรเสริมสว่างเพื่อสร้างไฟ
29 มิถุนายน 2552 18:03 น.
พี่ดอกแก้ว
เมื่อผืนดินมรดกตกมาถึง
ภาระตรึงชีวีที่เป้าหมาย
จะขายทิ้งก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
จะไม่ขายก็ต้องคิดเข้าดูแล
ผืนดินใหญ่จะหาใครมาช่วยเหลือ
ก็ในเมื่อทุกชีวีมีแต่แผล
แต่ละคนป่วยเป็นโรคและอ่อนแอ
ต้องไขแก้ผู้ช่วยก่อนค่อยสอนงาน
ให้อาหารกายใจไปสู้โรค
ลบความโศกความเหยาะแหยะน่าสงสาร
ขัดกายสีฉวีวรรณกล่อมสันดาน
ให้เสื้อผ้าอาคารที่อุ่นกาย
พัฒนาความรู้ให้ผู้ช่วย
สอนให้ด้วยอดทนไม่ขาดสาย
ร่วมลงมือลงแรงทั้งใจกาย
กระชับสายสัมพันธ์อันมั่นคง
ผู้ใดเด่นทางใดให้ใฝ่ฝึก
เพื่อรู้ลึกแตกฉานจุดประสงค์
ยกฐานะตำแหน่งให้ดำรง
สร้างเป็นองค์กรหลักนักทำงาน
ผืนแผ่นดินมรดกที่ตกถึง
กลายเป็นหนึ่งฟาร์มใหญ่ยิ่งสถาน
มิได้เกิดเร็วไวในชั่วกาล
แต่เนิ่นนานที่ลงทุนอย่างตั้งใจ
ผืนแผ่นดินมรดกที่ขีดเขียน
เปรียบภาระหมุนเวียนต้องแก้ไข
เมื่อพ้นช่วงแต่ละรุ่นผ่านพ้นไป
ผู้สืบใหม่ต้องลงทุนกันทุกคราว
ขอส่งใจให้ผู้รับมรดก
ไม่เหนื่อยหน่ายความรกและร้อนหนาว
มีเรี่ยวแรงทำงานทุกเรื่องราว
ทั้งงานหลวงงานราษฎร์พราวพร่างผลงาน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
8643
