15 ธันวาคม 2548 06:22 น.
พี่ดอกแก้ว
เอาแต่ใจ..ทำให้คนรังเกียจ
เพราะเบียนเบียดผู้อื่นฝืนสนอง
ออกคำสั่งด้วยจิตหลงลำพอง
เห็นผู้อื่นดุจของง่ายจัดวาง
สามัคคีที่มีจึงห่างหาย
แตกเป็นฝ่ายเป็นกลุ่มเริ่มบาดหมาง
ความเข้มแข็งครั้งก่อนก็คลอนจาง
เพราะความกร่างความใหญ่ในตัวตน
เป็นผู้นำต้องกระทำด้วยเมตตา
ฟังความคิดนานาหาเหตุผล
ไม่กดขี่ข่มใครให้ทุกข์ทน
มั่นกมลเสียสละละลำเอียง
ตำแหน่งยิ่งสูงใหญ่ต้องไตร่ตรอง
ประชุมผองผู้น้อยคอยฟังเสียง
ตั้งวินัยด้วยธรรมนำร้อยเรียง
คุ้มครองภัยไม่เบี่ยงเสมอกัน
เป็นดั่งดวงตะวันที่ผันแสง
แก่ทุกแห่งภายใต้ไร้เลือกสรร
เป็นแสงงามเยือกเย็นเช่นเพ็ญจันทร์
ส่องสว่างสร้างสัมพันธ์อย่างอ่อนโยน
อย่าได้ใช้ตำแหน่งแบ่งและเบ่ง
เตือนตนเองว่าเป็นเช่นหัวโขน
หมดเวลาถึงคราต้องถ่ายโอน
อย่ากระโจนเข้าเพลิงเริงอัตตา
12 ธันวาคม 2548 08:17 น.
พี่ดอกแก้ว
ถ้อยคำสวยกอปรด้วยศัพท์แสงศรี
เหตุผลดีถูกใจในคำขาน
เกริ่นเรื่องราวแน่นหนักพร้อมหลักการ
และแจกแจงฉะฉานในวาจา
จึงกำเนิดศรัทธามหาชน
อย่างได้ผลด้วยเก่งในภาษา
ทั้งเชี่ยวชาญทฤษฎีปรี่วิชา
จึงวางกฎนานาเป็นของตน
ผู้เชื่อคำทำตามด้วยความชอบ
เข้าสู่กรอบจริงจังเพราะหวังผล
เร่งกระทำตามไปไร้กังวล
เหมือนต้องมนต์วาจาพาทุ่มเท
ใครจักรู้ว่าผู้ที่นำทาง
ได้แอบอ้างเหตุผลจนหันเห
ไม่รู้ความจริงปลอมย้อมปนเป
เป็นแม่ปูเดินเซนำลูกปู
ศรัทธาง่ายกลายเป็นโทษมหันต์
ชีวิตนั้นอาจตกอับและอดสู
เพราะมุ่งเดินตามไปไม่เคยดู
หลงเชื่อครูผิดคนจนผิดพาล
ดุจฝูงปลาวนว่ายในวารี
ไม่อาจหนีอวนแหที่ถักสาน
ถูกศรัทธาเกี่ยวยกขึ้นพ้นธาร
ก็ถึงกาลชีพวายตายเป็นเบือ
คิดก่อนเชื่อเพื่อชีพไม่บีบคั้น
หยุดวาทะฟาดฟันเพื่ออยู่เหนือ
อย่าลุ่มหลงคำสอนย้อนจุนเจือ
กลายเป็นเหยื่อศรัทธาพางมงาย
บางกระแสแค่สวยด้วยรูปลักษณ์
ซ่อนหน้ายักษ์กว่าจะรู้นั้นก็สาย
เมื่อกระแสสิ้นหนุนในบั้นปลาย
เหลือแต่ความวุ่นวายไว้ให้ชม
8 ธันวาคม 2548 05:37 น.
พี่ดอกแก้ว
ถ้อยที่ชัดจัดทางไว้อย่างสวย
คือคำสั่งบ่งด้วยความมุ่งหมาย
ไม่เยิ่นเย้อเพ้อพล่ามจนวุ่นวาย
ทราบแล้วสิ้นเสี่ยงทายในตีความ
ผู้รับฟังคำสั่งดั่งได้แสง
จึงจะแจ้งทางไปไร้คำถาม
เช่นซ้ายหันขวาหันเมื่อทำตาม
จึงงดงามในระเบียบงานพิธี
คำสั่งจึงเหมือนดั่งทางสายเดียว
หมดทางเลี้ยวทางแยกออกวิถี
คำสั่งนั้นมีทั้งดีและไม่ดี
แต่ทุกคำล้วนชี้นัยสำคัญ
คำสั่งนั้นหาได้สร้างศรัทธา
แต่เป็นกรอบมรรคาไร้บิดผัน
คือเรื่องของวินัยใช้ป้องกัน
ความล้มเหลวร้อยพันที่กรายมา
คำที่สร้างศรัทธาคือคำสอน
ทุกขั้นตอนอธิบายให้ศึกษา
ยกตัวอย่างสร้างความรู้ในวิชา
คำสอนจึงตรึงตราเป็นฐานจินต์
คำสอนนั้นมีมากให้หลากเลือก
ทั้งแก่นเปลือกกิ่งกะพี้มีไม่สิ้น
อยู่ที่ใครไขว่คว้ามาเชยชิน
จึงต่างกลิ่นแตกก้านจนบานปลาย
คำสอนนั้นทำให้เกิดความรู้
แต่คำสั่งกอบกู้กิจทั้งหลาย
คำสอนนั้นมีให้เลือกอยู่มากมาย
แต่คำสั่งมุ่งหมายสำเร็จเดียว
ละความชั่วทำความดีที่ชีพตน
ล้างจิตพ้นกิเลสทุกส่วนเสี้ยว
คือคำสั่งประกาศทางอย่างกลมเกลียว
สู่สุขเดียวอมตะพระนิพพาน
2 ธันวาคม 2548 21:48 น.
พี่ดอกแก้ว
ซบหน้าลงตรงมือถือน้ำตา
เงยถามฟ้าไฉนไยแกล้งฉัน
ก้มหน้าลงถามดินรินรำพัน
ไยเส้นทางสายนั้นเดินยากเย็น
ล้มแล้วลุกจนล้าไม่กล้าลุก
กลัวความทุกข์เพราะล้มจมความเข็ญ
ไม่เคยเป็นอย่างใจที่หมายเป็น
ที่แลเห็นคือแผลพาดแผ่ลาย
สิ่งที่ได้เพียงนิดคิดแล้วท้อ
ไร้พลังเดินต่อสู่เป้าหมาย
คงเป็นคนล้มเหลวอยู่เดียวดาย
กับอดีตมากมายที่พลั้งไป
ครั้นครุ่นคิดจิตยิ่งแคบแอบมุมมืด
ใจชาชืดเร้นรับแสงอันไสว
เฝ้าวนเวียนน้อยเนื้อและต่ำใจ
ทำสิ่งใดไม่เคยดีในชีวา
มองเห็นนกตัวน้อยค่อยลัดเลาะ
โผเข้าเกาะกิ่งก้านลานพฤกษา
ได้จังหวะจึงโผสู่เมฆา
แล้วสลับลงมาเมื่ออ่อนแรง
แม้กี่ครั้งก็ยังหมายจะบิน
ไม่สุดสิ้นวิธีเสาะแสวง
หาสนใจล้มเหลวให้คลางแคลง
มุ่งรวบรวมเรี่ยวแรงเพื่อเร่งบิน
กี่ครั้งที่พลาดไปใช่ล้มเหลว
ปวงปัญหาร้ายเลวที่โหดหิน
ก็หาใช่เหตุล้มเหลวในชีวิน
ล้มเหลวแท้คือสิ้นพยายาม
29 พฤศจิกายน 2548 08:08 น.
พี่ดอกแก้ว
เพียงหยิบยื่นที่มีดีที่สุด
มิเคยหยุดการให้ใฝ่ถนอม
ความรู้สึกจริงแม้มิแปรปลอม
หวังหล่อหลอมให้สวยด้วยตั้งใจ
บำรุงต้นปรนปุ๋ยพรวนคุ้ยดิน
ตั้งใจรินความหวังที่สดใส
ให้เติบโตแข็งแรงถึงก้านใบ
ผลิดอกช่อวิไลได้สมบูรณ์
แต่สิ่งใดจะได้อย่างใจเรา
หวังให้สุขแผ่เงากลับสิ้นสูญ
ลมอาจโถมโหมแรงทวีคูณ
ความสูญเสียเพิ่มพูนในทันควัน
หวังจะให้ดอกสวยด้วยสันสี
กลับถูกหนอนย่ำยีจนเสียขวัญ
จึงมิอาจกำหนดกฎป้องกัน
เพื่อให้ทุกสิ่งอันเป็นอย่างใจ
เมื่อเคราะห์ร้ายกรายถึงตรึงตัวแล้ว
ต้องกล้าแกล้วหาทางเข้าแก้ไข
หากกิ่งโค่นโอนหักเสียหายไป
แต่งต้นใหม่ตัดทิ้งกิ่งอ่อนแอ
หากดอกเน่าเฉาช่อหรืององุ้ม
ปลิดจากพุ่มทิ้งไปไม่แยแส
อย่าเสียดายในสิ่งที่ผันแปร
จมอยู่แค่อดีตฝันอันดั้งเดิม
ใช้กิ่งหักหมักใบไปพร้อมดอก
แยกเรื่องออกมาทำปุ๋ยเพื่อสร้างเสริม
ลำต้นดียังมีให้แต่งเติม
ช่อดอกใหม่พร้อมเพิ่มและผลิบาน
เรามิอาจได้ทุกสิ่งสมดั่งใจ
เพราะเงื่อนไขมีมากหลากสถาน
จึงต้องปรับปรุงใจให้เชี่ยวชาญ
ทิ้งวันวานรับวันใหม่ด้วยใจทรนง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
5437
