11 เมษายน 2550 13:18 น.
พี่ดอกแก้ว
ฤดูกาลผ่านเดือนปีที่เวียนผัน
แตกต่างกันร้อนฝนจนหน้าหนาว
เมษานี้เริ่มร้อนกันอีกคราว
หมู่ดวงดาวเปลี่ยนราศีดิถีกาล
เบื้องโบราณบอกขานศกเถลิง
งานรื่นเริงต้อนรับสนุกสนาน
ครอบครัวอยู่พร้อมหน้าในเรือนชาน
รับมหาสงกรานต์ด้วยยินดี
มีงานบุญอบอุ่นในเครือญาติ
เสียงอวยพรไม่ขาดให้สุขศรี
สรงน้ำพระงดงามประเพณี
ดำหัวรับวจีเป็นพรชัย
ประเพณีสงกรานต์คืองานน้ำ
ที่เชื่อมความสดชื่นและสดใส
ชะล้างสิ่งไม่ดีไหลหนีไป
เหลือแต่มงคลไว้ประดับตน
ขออวยพรผ่านน้ำยามซัดสาด
ทุกหยดหยาดเปี่ยมสุขในกุศล
พรทั้งสี่พรมพร่างกายกมล
ให้สุขล้นไร้ภัยในเทศกาล
ขออัญเชิญเทวามาพิทักษ์
คุ้มปกปักทุกเรือนให้สุขศานต์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในจักรวาล
ป้องภัยพาลทุกท่านทั่วกันเทอญ
4 เมษายน 2550 07:22 น.
พี่ดอกแก้ว
แสงแดดกล้าพาลมร้อนระอุ
ความแห้งแล้งปะทุทุกระแหง
สีเขียวสดทั้งหมดเริ่มเปลี่ยนแปลง
เป็นเหลืองแดงน้ำตาลกาลผลัดใบ
พื้นดินชุ่มแดดรุมจนแตกแยก
ร้อนชำแรกสู่เรือนพักอาศัย
แสบผิวเนื้อเมื่อรับระอุไอ
ทุกข์ที่ใจพลันเกิดเปิดเวที
อยากหนีร้อนวอนลมให้เย็นฉ่ำ
อยากเห็นสายฝนพร่ำไล่ร้อนหนี
อยากให้หนาวย้อนเยือนเรือนอีกที
อยากจะมีความสดชื่นและรื่นรมย์
แต่ทุกสิ่งที่เป็นจริงกลับร้อนมาก
เมื่อยิ่งอยากยิ่งแย่แพ้ขื่นขม
ยิ่งทุรนทุรายใฝ่หาลม
ยิ่งระทมเพราะลมร้อนย้อนรอบกาย
เมื่อหยุดอยากไม่มากในเงื่อนไข
ความร้อนใจคลายผ่อนหย่อนเส้นสาย
ใช้ชีวิตกลางร้อนไม่วุ่นวาย
รับมือได้กับแดดกล้าครากลางวัน
ความอดทนทำให้คนต่างระดับ
ผู้ยอมรับทุกข์ได้ไม่โศกศัลย์
ย่อมมีสุขมากกว่าคนจาบัลย์
เหมือนไม้ใหญ่คงมั่นต่อแดดลม
ผู้ฉลาดปราดเปรื่องเลื่องปัญญา
อดทนได้ทุกครายามขื่นขม
แม้นวิบากร้อนร้ายไม่ช้ำตรม
ใช้กุศลเป็นร่มคุ้มครองใจ
27 มีนาคม 2550 19:01 น.
พี่ดอกแก้ว
ธรรมดาสามัญคิดกันเสมอ
ทั้งฉันเธอนิสัยใช่สีขาว
เมื่อมองใครมักได้พบเรื่องราว
ไม่สวยงามพริ้งพราวไปทุกคน
แม้บางคนล้นน้ำใจใฝ่เกื้อหนุน
หมั่นทำบุญสุนทานการกุศล
ก็ยังเห็นจุดด้อยที่ปะปน
มองว่าเขาเป็นคนอวดมั่งมี
แม้บางคนจนยากมากปัญหา
ทำการค้าขาดกำไรทุนหายหนี
จับงานใดก็เป็นไปเสียทุกที
ก็มองว่าเขานี้ไม่หมั่นเพียร
ธรรมดาที่จะหาข้อตำหนิ
รอยด่างดำแตกปริมาเล่าเขียน
จุดเล็กน้อยเพียงไหนที่แนบเนียน
ก็วนเวียนสนใจจนได้ความ
ความเพียรนั้นหากหันมาสำรวจตน
และขุดค้นรอยด่างดำตั้งคำถาม
ว่าเหตุใดยังมีความไม่งาม
อยู่ติดตามตัวเราได้อย่างไร
หันกลับมาหวังดีชีวีตน
มุ่งฝึกฝนขัดเกลาให้สวยใส
ชีวิตคงจะดีขึ้นทันใด
และสิ้นไร้รอยด่างอย่างน่าอาย
21 มีนาคม 2550 07:22 น.
พี่ดอกแก้ว
ทางเหยียดยาวก้าวมาเริ่มล้าหนัก
นั่งลงพักริมทางอย่างระโหย
แสงระยิบพยับแดดที่แผดโปรย
ระอุร้อนลมโชยกระทบกาย
ผ่อนหายใจคลายไอที่อึดอัด
เหยียดแข้งขาคลายขัดเส้นขยาย
บริหารอิริยาบถเพื่อผ่อนคลาย
ไม่บีบคั้นใจกายเร่งเดินทาง
ความรีบร้อนอาจซ่อนผลเน่าเสีย
กายอ่อนเพลียพ่ายภัยที่มาขวาง
ไม่แคล่วคล่องพร่องแรงตกหลุมพราง
บาดเจ็บร่างเพราะประมาทขาดกำลัง
พักสักหน่อยค่อยก้าวพร้อมความกล้า
ยิ้มให้ทางผ่านมาแต่หนหลัง
มั่นใจกับทุกก้าวที่จริงจัง
ดีใจกับทุกครั้งที่ผ่านภัย
ภูมิใจในโอกาสของชีวิต
ยังมีสิทธิ์ก้าวสู่ความสดใส
ใช้อดีตเสริมพลังให้กับใจ
และทุกก้าวเพื่อไปสู่สิ่งปอง
วันนี้อาจยังไกลเกินสายตา
แต่ใกล้กว่าเมื่อวานนะเพื่อนผอง
วันพรุ่งนี้ใกล้กว่านี้อีกเป็นกอง
ไม่ถอดใจจักต้องพบเส้นชัย
16 มีนาคม 2550 10:59 น.
พี่ดอกแก้ว
บนหนทางยาวไกลในวงวัฏฏ์
กรรมแจงจัดสถานการณ์เข้าโถมถา
ทั้งยากง่ายสุขทุกข์ในชีวา
ให้ฟันฝ่าด่านไปเช่นในเกม
เมื่อเข้าสู่เวทีแห่งชีวิต
มีทั้งสิทธิ์โศกเศร้าและเกษม
แก้ปัญหาลุล่วงก็อิ่มเอม
สิ้นปรีดิ์เปรมเมื่อพ่ายด่านร้ายภัย
แต่ละด่านมีงานแก้ปัญหา
มีเวลากำกับการแก้ไข
หากแก้ถูกได้ผ่านอีกด่านไป
หากแก้ผิดโดนขังไว้หมดเวลา
เกมชีวิตนั้นต้องคิดให้แจ่มชัด
รู้ทางลัดทางตรงทุกทิศา
รู้จักมิตรศัตรูแยกหน้าตา
รู้จักใช้เวลาอย่างเท่าทัน
การแก้ไขคือกรรมใหม่ของชีวิต
ได้เป็นผู้พิชิตพบสุขสันต์
เพราะทำถูกในเวลาปัจจุบัน
มีความเพียรมุ่งมั่นไม่หวั่นใจ
การแก้ไขคือกรรมใหม่ของชีวิต
หากคิดผิดทำผิดอย่างเหลวไหล
แม้จะทำความเพียรทำสักเท่าใด
ก็ไม่อาจพบชัยในเกมกล
เกมชีวิตจึงต้องคิดให้ประจักษ์
เครื่องมือหลักที่ช่วยสำเร็จผล
คือสติปัญญาแต่ละคน
และความเพียรเพื่อพ้นกลด่านภัย
ชัยชนะอยู่ในจิตที่คิดสู้
ด้วยความรู้รอบคอบเพื่อแก้ไข
ใช่อยู่ที่ทรัพย์ภายนอกของผู้ใด
หรืออุปสรรคที่ซ่อนไว้ในด่านเกม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
2846
