14 ธันวาคม 2549 17:41 น.
พี่ชายที่แสนดี(+แห้ว)
วันวันหนึ่ง ฉันนั้นมีแต่ความทุกข์
ไม่เคยมีความสุขกับใครเขา
ในบางวันฉันนั้นยังมีเศร้า
ความหนักเบาจักอธิบายให้เธอฟัง
วันอาทิตย์จิตฉันแสนฟุ้งซ่าน
ฉันต้องเก้บอาการความหมดหวัง
วันจันทร์นั้นคิดถึงรักที่ผ่ายพัง
มันเจ้บจังพังยับเยินเกินห้ามใจ
วันอังคารอลังการในงานสร้าง
มองเห้นทางที่เรานั้นต้องร้างไกล
และวันพุเป็นวันสุดอำชัย
ปล่อยเธอไปตามทางที่เธอมา
พฤหัสบดีไม่มีสิทธิ์
โอชีวีตที่ฉันได้คนหา
และวันศุกร์ปวดร้าวในอุรา
ตกหน้าผาแม้ถึงเสาร์เศร้าจริงเอย
9 ธันวาคม 2549 15:07 น.
พี่ชายที่แสนดี(+แห้ว)
อันความรักงดงามและหวานซึ่ง
คืออนึ่งศิลป์งามล้ำเลอค่า
ฉันรู้ดีซึ่งรักและสํญญา
จะรักษาหัวใจของสองเรา
ในทุกวันจะบอกใจเอาไว้ว่า
จะรักษาหัวใจไม่ให้เหงา
จะดูแลรักษาใจไม่ให้เก่า
ไม่ให้เว้าไม่ให้แวงเพียงนิดเดียว
จะดูแลรักษาใจในทุกวัน
ไม่ให้ใจของเธอฉันต้องเปล่าเปรี่ยว
จะไม่ให้ใจด่างดำเพียงซีกเซียว
เหมือนกับเคียวของชาวนาที่ไร้คม
จะไม่ให้ใจของใครมาข้องเกี่ยว
แม้คนเดียวจะไม่คิดให้ขื่นขม
แม้แค่คิดใจฉันก็ร้าวระบม
ทุกระทมจากนี้ตลอดไป
สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะขอ
จะขอรอสัญญาที่ให้ไว้
จงจำว่ารักนี้ไม่ให้ใคร
หมดทั้งใจดวงนี้มีให้เธอ
7 ธันวาคม 2549 12:34 น.
พี่ชายที่แสนดี(+แห้ว)
ในโลกนี้มีมากมายหลายชีวิต
ล้วนไม่มีใครลิขิตชิวิตให้
จะเป็นตายร้ายดีหรืออย่างไร
จึงขอให้ทุกคนเป็นคนดี
ถึงจะเกิดมาจนคนเหยียดหยาม
นิสัยทรามคนไม่คบหน้าบัดสี
ต้องหลบหน้าใครต่อใครชั้วตาปี
จะไม่มีใครคบเลยสักคน
หน้าส่วนตัว
517
