ก่อนจะเก็บทุกอย่าง......ลงในเป้

พี่ชา_ย^^

ไฟฟอนมอดไหม้ลาแสงลง
ขอบฟ้าขลิบเงินเริ่มระบายตรงโค้งฟ้าเบื้องหน้า
เพลงลาท่อนสุดท้ายก้องกังวานจมอยู่ในความทรงจำ
เราต่างนิ่งเงียบเหม่อมองไปยังแสงเงินแสงทองที่ส่องระยับ
เนิ่นนานเท่าไรจนได้ยินเสียงไก่ขันปลุกความหลับไหลให้ตื่นจากภวังค์
เสียงถอนหายใจดังเฮือกใหญ่.
ก้อนแห่งความตันตื้นติดอยู่ในลำคอ
เราต่างจ้องหน้ากัน ดั่งคำสัญญา. ว่า
แม้นว่าเราจะเหมือนนกที่โผบินไปคนละทิศ.ไปสู่ป่ากว้าง
เสมือนแต่ละคนได้กำหนดหนทางของตัวเองเอาไว้
แล้วพร้อมที่จะบินไปสู่จุดหมายนั้น ตามแรงบินและปีกใหญ่แห่งความมุ่งมั้น
เราสัญญาว่าหัวใจผองเพื่อนจะสื่อถึงกันเสมอ
เอื้อมมือไปหยิบกีตาร์ตัวเก่า หนังสือเพลงลงเป้
ม้วนเต้นสีลายทหารให้เข้าที่
มือนับสิบประสานซ้อนรวมกัน พลัง ไออุ่น ความรัก ไมตรี แผ่ซ่านหัวใจ
ไม่มีเสียงร่ำลาตรงนี้ นี่ไม่ใช้การจากลา
ต่างคนต่างรู้ว่า เราจะมารวมกลุ่มกันใหม่ในวันเหงาพร้อมด้วยเรื่องเล่าามากมาย
พร้อมเป้ใบใหญ่- ใบเดิมพร้อมรอยยิ้ม และบรรทุกผ้าซับน้ำตา
พร้อมรอคอยการกับมารวมกันที่ขุนเขาลูกนี้เสมอ.  

รักพวกนายมาก