กรุณายืนยันการออกจากระบบ
พิราบสีขาว
บินหายมลายตายลับฝั่ง จิตพรั่นระวังสะท้านสะเทือน หลับตาฝันถึงดาวแลเดือน ลบแลเลือนหาดหายวายทุกข์ บินไปสุดขอบหลาและฟ้าเขียว เหลือเดียวดายไร้ด้วยความสุข เสียเวลาไปเพลินคิดสนุก เมื่อสิ้นทุกข์เพิ่งพรันคิดถึงตัว
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
837
