31 พฤษภาคม 2546 12:58 น.
พิราบสีขาว
คมคายแยบยลกลชีวา
เพียงหลับตายามฝันวันปั่นทอน
พบกับเธอขึ้นมานิททาเมื่อยามนอน
เฝ้าคืนคอนมาหลอนในดวงจิต
ยามเพ่งพิศจิตคืนกลับตื่นตา
นี่มายาความจริงนั้นเป็นไฉน
นั่นคือใครทำไมจึงฝันไป
แล้วอะไรเราจึงเหงาเปล่าอุรา
...........................
เหงากันบ้างไหมเอ่ย
คิดถึงฉันมากแค่ไหน
ทำไมไม่มาหา
คิดถึงก็เพียงโทรมา
ตัวอาจอยู่ไกล
แต่ใจยั่งใฝ่ฝันหา
..................................
คุณรักใครบ้างหรือเปล่า
อย่าให้เหงาคอยนาน
เมื่อวันวานผ่านไปไม่เท่าไหร่
จะหนาวใจใครเล่าจะอาดูร
...............................
18 พฤษภาคม 2546 21:49 น.
พิราบสีขาว
เบื่อรักเฝ้าเพ้อพร่ำรำพันหา
เบื่อชีวาอาลัยแสนอาพับ
เบื่อค้นหามายาสิ่งเล้นลับ
เบื่อยามหลับกลับพบเธอในฝัน
เบื่อคืนวันพ้นผ่านไปไร้วี่แวว
เบื่อแล้วความรักให้ดับสูญ
เบื่อความเท็จเจ็บใจไม่มีมูล
เบื่อทวีคูณเปลี่ยวใจไม่มีเธอ
หน้าส่วนตัว
1176
