26 พฤศจิกายน 2546 19:58 น.
พิราบขาว
หากสายฝนที่ตกหนักในตอนนี้
เป็นความคิดถึงที่เธอส่งให้ฉัน
หากสายลมแสงแดดยังคู่กัน
ก็เหมือนความรักฉันมีให้เธอ
แต่ความจริงก็ยังคือความจริง
แล้วทุกสิ่งก็เป็นเพียงแค่ฝัน
เรื่องของเราและความผูกพัน
เหมือนดั่งลมที่พัดผ่านเท่านั้นเอง
ถึงฝ่ายให้จะมีเพียงแค่ฉัน
แต่เธอยังไม่เคยรับไว้เลย
ฉันก็ท้อเหมือนกันกับความชาเฉย
เธอไม่เคยให้และรับมันสักที
ไม่เป็นไรตัวฉันนั้นไม่ว่า
เรื่องแค่นี้ถ้าต้องการฉันให้ได้
ขอเพียงให้เธอรับไว้นะคนดี
ฉันคนนี้ให้เธอได้เสมอมา
23 พฤศจิกายน 2546 16:35 น.
พิราบขาว
หลับตาให้สบายเถิดคนดี
ให้สุขสมเปรมปรีดิ์ที่โค้งฟ้า
ให้รักสองเราเป็นสัญญา
มองเธอผ่านดวงตาจากดวงดาว
23 พฤศจิกายน 2546 16:11 น.
พิราบขาว
แสนเหนื่อยล้าเดินมาหาความฝัน
แม้นานวันความฝันยังอำไพ
ถึงจะล้มยังลุกได้ไม่เคยหวั่น
ก้าวเดินไปหาวันใหม่ที่งดงาม
ขอเพียงแค่ใครคนหนึ่ง
คอยห่วงถึงและคอยอยู่ใกล้
ก็จะขอรักเธอตลอดไป
สานฝันไว้ร่วมกันเท่านั้นพอ
14 พฤศจิกายน 2546 20:07 น.
พิราบขาว
พระอภัยหลงใหลนางโมรา
ขุนแผนตามฆ่าแย่งสีดามาโอ๋
พระสุธนเป็นชู้กับนางมณโฑ
ท้าวสามณโมโหไปแทงไฮโลในร้านน้ำช
โจโฉโมโหควบม้า
จับดาบตามฆ่าพระยาฉัตทันต์
พระรามตามกวางมาเจอกลางคัน
จึงรีบไปกางกั้นเพราะกลัวจะถูกกากี
นางวันทองนั่งร้องเหมือใจลอย
พระลักษณ์มีเมียน้อยแถวถนนเพชรบุรี
ส่วนผมนั่งดูแสนหดหู่ฤดี
เรื่องอะไรกันนี่ขอโทษทีผมฝันไป
12 พฤศจิกายน 2546 19:25 น.
พิราบขาว
อย่ามองยลคนยิ้มเขาอิ่มสุข
อาจจะทุกข์ในใจสุดขื่นขม
อย่ามองคนหม่นเศร้าเขาตรอมตรม
อาจสุขสมในใจใครเปรียบปาน
อย่างฉันท้อขอน้อมพร้อมยอมรับ
ไม่ถึงกับถอยให้ใครสงสาร
ยังฝืนยิ้มอิ่มสุขถึงทุกข์นาน
ไม่ต้องการสิ่งใดจากใครเลย
หน้าส่วนตัว
857
