12 มิถุนายน 2547 09:03 น.
พิมานรัถยา
ประดิษฐ์ประดอยร้อยอักษรกลอนบอกรัก
อภิภักดิ์เคียงจิตชิดสมร
ผิ..ว่าหนกางกั้นด้วยทิฆัมพร
คงอาทรมิวายถวิลแม้นผินกาล
11 มิถุนายน 2547 17:02 น.
พิมานรัถยา
งามบุหงาดอกน้อยกลอยใจทัด
ด้วยสองหัตถ์แต่งแต้มแซมเกศา
ประดับปิ่นหิรัญเกี้ยวเสี้ยวมาลา
พลางเอียงหน้าแย้มยิ้มปิ่มว่าอาย
เชษฐ์ลอบมองจ้องกิริยายุพาเรศ
เพียงเสี้ยวเศษแลตะลึงตรึงใจหมาย
ปฏิพัทธ์ชัดหทัยมิรู้คลาย
ลักษณ์สร้อยสายงามพิลาสบาดดวงใจ
คิ้ว ขนง วงพักตร์ โอษฐ์จิ้มลิ้ม
งามรอยยิ้มบนแก้มแจ่มสดใส
ยามเอื้อนโอษฐ์ให้เสนาะเพราะจับใจ
ยามคลาไคลอรชรอ้อนแอ้นงาม
โอ้ดรุณกุลสตรีที่พี่เทิด
สุดประเสริฐจริยาสาวสยาม
คงคุณค่าเอกเทพีสรีงาม
เลิศภพสามเพียงยุพเยาว์เจ้าคู่ควร
9 มิถุนายน 2547 08:38 น.
พิมานรัถยา
หากเจ้าเป็นพิหเคนท์เล่นลมหนาว
พี่ขอเป็นม่านเวหาวโอบจอมขวัญ
หากเจ้าเป็นกุสุมาลย์หวานสุคันธ์
ตัวพี่นั้นจักเป็นหมู่ภู่ภมร
หากเจ้าเป็นมัสยาร่าแหวกว่าย
พี่ขอเป็นสายสารินเคียงสมร
หากเจ้าเป็นมนทกานติ์กลางอัมพร
พี่จักเป็นกระต่ายอ้อนวอนหมายจันทร์
หากเจ้าเป็นเช่นพนาแผ่คาคบ
พี่ขอเป็นเถาวัลย์ซบวนัสสัณฑ์
หากเจ้าเป็นอัจราอร่ามพรรณ
พี่ขอเป็นองค์เทวัญคู่ขวัญเอย
8 มิถุนายน 2547 08:22 น.
พิมานรัถยา
.....ยลพจน์ยุพินวาด.......................ก็พิลาสภิรมย์มาน
ศุภถ้อยประณีตหวาน......................วทะเจิดประทับใจ
ทินผ่านลุพรรษา.............................วนิดาก็อยู่ไล้
มธุหวานประทานไข........................นยให้ระเรืองรอง
ปฏิพัทธ์..ณ..สองมน........................ระดะล้น..ธ..แดถ่อง
นวรักสิเนืองนอง.............................รติแท้มิแปรปรวน
ปฏิญาณหทัยภักดิ์............................ก็ประจักษ์มิผันผวน
ธรดิษฐ์.ณ..เนื้อนวล........................ฤ..จะเปลี่ยนจะกลับกลาย
ทิววันจะผันล่วง...............................สิก็ห่วงมิแหนงหน่าย
จะจำเจ้า..ลุ.วันตาย.........................นวภพก็สบกัน
.............................................๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๖
3 มิถุนายน 2547 09:12 น.
พิมานรัถยา
..กึกก้องกลองโหมตระโบมกระหน่ำ
สะบัดไชยร่ายรำสะท้านผา
สะเทือนลั่นอานุภาพกลองเทวา
นามพระยาอินธิราชสหัสเนตรโต
ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง กังวานนัก
เสียงเพลงเห่ชักใจอักโข
ซ้องผสานเสียงสวดชยันโต
ให้เพิ่มพูนภิญโญพลังธรรม
น้ำตาไหลพรากมากปีติ
ดำริหมู่ชนกมลขำ
วิสาขบูชาใฝ่ในธรรม
น้อมนำกุศลปรนปฐพี
ฝันว่าเทวาทั้งพิภพ
มาจบสาธุการงานครั้งนี้
เต็มห้วงจักรวาลน่านเมฆี
พระอริยะและโยคีมาโมทนา
ฝันว่ากองทัพเหล่าเทพไท้
ช่วยชักกลองชัยขึ้นภูผา
เหล่าสุรางค์โปรยปรายสายผกา
ท่วมท้นมรรคาแต่เริ่มกระบวน
ฝันว่าองค์อินทร์เทวราช
ประทานโอษฐ์เอื้อนวาดแลทรงสรวล
ประคับประคองหมู่ชนมิเรรวน
กล่อมกระบวนด้วยโสตทิพย์ดาวดึงส์
.........................................
ท่ามเจีดีย์งามอร่ามรองดั่งทองทา
ฝันว่าพระมหาศากยะ
ประทับ ณ เจดีย์ทองผ่องรัศมี
อีกประภัสสร 6 ประการคลุมธานี
อัศจรรย์คืนนี้ที่ตรึงตรา
อัศจรรย์ฝันหวานสำราญนัก
อัศจรรย์ความรักพุทธรักษา
อัศจรรย์เหล่าเทพไท้เทวา
อัศจรรย์ฝันข้าเป็นเรื่องราวฯ
ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลจากมหาชนคนไทยที่ร่วมบำเพ็ญในวาระมหาวิสาขบูชา ณ ที่นี้
และขออุทิศบุญที่ได้กระทำถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ขอผลบุญทั้งหมดแห่งชาวสยามได้มารวมตัวกันแลอุทิศให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลพิภพ บรรพบุรุษไทยแต่อดีตชาติ บิดามารดาผู้บังเกิดเกล้าแต่อดีต ญาติสนิทมิตรสหาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน มาจนถึงปัจจุบันชาตินี้ และพี่ ๆที่นี่ทุกให้ได้รับผลบุญนั้นทุกๆประการ ขอให้ชาติไทยมีความเป็นอิสระจากอริราชศัตรูทั้งปวง ขอให้ชาวไทยทุกคนอยู่อย่างเป็นสุขตลอดนิจนิรันดร์เทอญ
อิทธิฤทธิ์ พุทธนิมิตตัง ขอเดชะเดชัง ขอเดชเดชะ จงมาเป็นที่พึ่งแก่มะอะอุนี้ด้วยเทอญ
...............๒ มิถุนายน ๒๔๓๗ เวลา ๑ นาฬิกา ณ วัดพระธาตุดอยสุเทพ