หน้าส่วนตัว
หวานคำใด ไหนเล่า เท่าคำรัก
สุดจะหัก ห้ามใจ ให้ไหลหลง
ดวงใจจ๋า ยาใจพี่ อรอนงค์
ลืมไม่ลง ยามห่าง จากเจ้ามา
กลางคืนพี่ เอาสไบ เจ้ามาห่ม
เคยชิดชม แนบสนิท เสน่หา
ครั้นยามห่าง ไกลเจ้า พ้นดวงตา
ให้ห่วงหา อาทร ร้อนฤทัย
ได้ยินเพียง เท่านี้ ก็ซึ้งนัก
ว่าพี่รัก น้องนี้ ไม่สงสัย
น้ำคำพี่ เหมือนน้ำทิพย์ ชโลมใจ
น้ำอื่นใด ฤาหวานล้ำคำพี่เอย
1231
