20 มีนาคม 2550 14:31 น.
พิมพ์พักตร์จันทรา
เช้าขึ้นมาเมียดุว่าไอ้ห่าผัว
ระวังตัวให้ดีคุณพี่ขา
วันนี้ต้องกลับบ้านตรงเวลา
หากมาช้าข้าจะเตรียมสากไว้รอ
ไอ้ผัวคิดนังเมียอัปลักษณ์
เหมือนนางยักษ์นางมารนี่ละหนอ
เรื่องไรกูกลับเร็วให้มันรอ
ไปอี๋อ๋อยอดยายี๋ให้คลายใจ
ถึงเวลาห้าโมงผัวไม่กลับ
แม่ด่ายับไอ้ผัวเหี้ยไปที่ไหน
มึงกลับมากูจะด่าให้บรรลัย
สั่งเอาไว้ใยไม่จำเจอยำตีน
ห้าทุ่มกว่าผัวมาถึงที่บ้าน
ผัวรีบร่านแก้ตัวไปถือศีล
ยอดยาหยีพี่ไปที่วัดจีน
ช่วยเก็บตีนไกลห่างพี่เป็นไร
เมียว่าถือศีลกูไม่เชื่อ
แสนจะเบื่อพฤติกรรมที่เหลวไหล
คงไปมั่วคั่วควงอีจันไร
อีดอกไหนใครคือมันพลันบอกมา
ผัวฉุนขาดรั้งอารมณ์ข่มไม่อยู่
มันด่ากูเจ็บแสบเป็นหนักนา
สวนคืนกลับรับใช่ตั้งนานมา
ยอดกัญญาดวงใจไม่ใช่เธอ
เมียได้ฟังพังบ้านกรีดร้องลั่น
ยืนตัวสั่นกลั้นใจมือผลั้งเผลอ
ผัวเจ็บตัวเลยนัดหย่าหน้าอำเภอ
สุดทนเธอหมดสวาทเราขาดกัน
นี่ละหนอผัวเมียละเหี่ยใจ
หากคู่ไหนสิ้นรักหักสัมพันธ์
เอาแต่ด่ากร่นว่ากันทุกวัน
รักก็พลันฝันสลายเช่นนี้เอง
19 มีนาคม 2550 21:19 น.
พิมพ์พักตร์จันทรา
เรือนกายของหญิงงามนั้นมิอาจรัดมัดตรึงชายได้เท่ากับเรือนใจที่สดใสงดงามบริสุทธิ์
เรือนกายงามทำได้เพียงความหลงชั่วครู่ชั่วยาม เรือนใจงามปักสลักจิตชายถาวร
19 มีนาคม 2550 18:27 น.
พิมพ์พักตร์จันทรา
วาเลนไทน์คือวันนัดเสียตัว
ใจระรัวอยากเสียตัวกันนักหนา
ถ้ารักพี่เร็วรี่เจ้าสิมา
รีบมาหาพี่นี้ที่โรงแรม
เปิดห้องนัดบรรเลงเพลงความรัก
ไม่นานนักได้ลูกเป็นของแถม
สมน้ำหน้าไม่สงวนที่สองแคม
หนุ่มเจ้าแย้มลูกเจ้านี้พี่ไม่เอา
สาวว่า พี่นี้ซิพ่อของลูก
จำพันผูกต้องรับเป็นหลักเสา
ชายว่าเรื่องอะไรกูต้องแบ่งเบา
ใครกันเล่าเสนอตนถึงที่นอน
ถ่างแขนถ่างขาอ้าให้สนอง
ถอดผ้ากองแย้มสรวลชวนให้สอน
เพลงรักทุกกระบวนเจ้าเว้าวอน
ถึงเมื่อตอนมีเด็กมึงรับเอย
ได้ยินคำสาวเจ้าน้ำตาร่วง
ไอ้คนลวงเลวโลกเอาตีนเสย
ชายก็ด่าออกไปเดี๋ยวนี้เลย
ก่อนตีนเกยเสยกลางหน้าผากพลัน
สาวแสนช้ำกล้ำกลืนทนบากหน้า
พ่อแม่อ้าแขนรับเฝ้าปลอบขวัญ
เช็ดน้ำตาให้ลูกทุกวี่วัน
แม่จอมจันทร์ลูกเจ้าแม่เลี้ยงเอง
19 มีนาคม 2550 17:30 น.
พิมพ์พักตร์จันทรา
มองผ่านสองตาชายคนหนึ่ง
แววตาซึ้งซึ่งหมายรักประจักษ์แจ้ง
แม้นมิเอ่ยวาจาหาคลางแคลง
สองตาแจ้งแถลงไขในรักพลัน
ตาสบตาพานพบเสน่หา
แหมือนแต่งบุญกันมาแต่ปางนั่น
ข้ามพิภพโลกามาด้วยกัน
ตาคู่นั้นฉันเคยเห็นในฝันเอย
19 มีนาคม 2550 16:35 น.
พิมพ์พักตร์จันทรา
รักเอยหากรักแล้วจำพราก
ใจลาจากขาดกันฝันสลาย
ตัวห่างรักสะบั้นพลันมลาย
สิ่งสุดท้ายที่เหลือคืออะไร
หน้าส่วนตัว
5336
