26 มีนาคม 2545 13:12 น.
พิมพ์ชล
บอกกันบ้างได้หรือเปล่า...
ความรู้สึกเก่า..เก่าอยู่ดีไหม
จากกันนานแบบนี้กลัวเธอเปลี่ยนไป
ยิ่งคิดมากเท่าไร..ยิ่งใจไม่ดี
นึกวาดภาพไปต่าง..ต่าง นานา
ขนาดท้องฟ้าวันหนึ่งยังเปลี่ยนสี
ประสาอะไร คนจากกันนานเป็นปี
บอกหน่อยนะ..คนดีเป็นอย่างไร
ใช่ว่าจะไม่เชื่อใจกัน
แต่ห่างคนละฟ้ากั้น ก็หวั่นไหว
ส่วนทางนี้เธอไม่ต้องกังวลใจ
เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็คงเดิม..*
20 มีนาคม 2545 10:04 น.
พิมพ์ชล
ฉันรอวันเธอกลับ
จะรับขวัญให้เธอใหม่
ดูแลปกป้องภัย
ไม่ให้ใครมารังแก
เราเคยแพ้มามาก
หากต่อไป..ต้องไม่แพ้
สู้นะ..อย่าเพิ่งอ่อนแอ
ฉันยังเป็นเพื่อนแท้ของเธอ
20 มีนาคม 2545 10:04 น.
พิมพ์ชล
หากความเหงา
สร้างความสุข
ตอนนี้..ฉันคง
มีความสุขจนล้นโลก
แต่..ความเหงา
สร้างความคิดถึง
ตอนนี้..ฉันจึง
มีความคิดถึงล้นใจ
13 มีนาคม 2545 20:24 น.
พิมพ์ชล
บอกตัวเองว่าเจ็บนัก บอกว่ารักนี้เจ็บลึก
บอกตัวเองว่ารู้สึก ร้าวลึกอยู่ในใจ
หลอกตนเองมาเสมอ ว่าเธอคือคนชิดใกล้
ที่ยิ่งใหญ่กว่าใคร..ใคร จริง..จริง ไม่ใช่เลย
###########
12 มีนาคม 2545 17:45 น.
พิมพ์ชล
ความรักความผูกพัน..เคยร่วมฝันเฝ้าโหยหา
ตอนนี้มีเพียงคราบน้ำตา
ความเหว่ว้ามาคลุมใจ
หนทาง..เส้นขนาน
ไม่อาจประสานตั้งต้นใหม่
แก้วแตกร้าวไป
ยังไง..ยังไง ก็ไม่เหมือนเดิม