กรุณายืนยันการออกจากระบบ
พิมพิลาไลย
หวั่นไหวในอารมณ์ ข่มใจหม่น หัวใจร่วงหล่นตรงไหนหนอ เพราะเธอไม่เคยนึกถึงใจคนรอ ตัดพ้อเพราะเฝ้ารออย่างเดียวดาย คิดถึงเธอภายในใจร่ำให้หา ลึก ลึก ในอุราพาใจหาย แทรกร่าเริง แย้มยิ้มปริ่มขาดใจ เดียวดายเมื่อไหร่จะหวนคืน
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1641
