20 มิถุนายน 2550 01:18 น.
พิมพิลาไลย
อีกฝั่งของท้องฟ้า ::
เธออยู่ไหน รู้ไหมฉันคิดถึง
ยังจำวันซึ้งๆ ของเราได้มั้ย
อยู่ไกลกันอย่างนี้
ฉันใจคอไม่ดีเท่าไหร่
กลัวอะไร เปลี่ยนไปในทางไม่ดี
ดึกมากแล้ว ท้องฟ้ายังหลับใหล
มีแค่เพียงใบใม้ ที่ยังล้อเล่นกับลม
เป็น เพื่อนฉันอย่างนี้
ทุกค่ำคืนที่ขื่นขม
กับคำถาม ในใจที่อยากถามเธอ
ข้างๆเธอตอนนี้
มีใครหรือเปล่า
เงียบเหงาเหมือนกับฉันบ้างไหม
ข้างๆฉันตอนนี้
ไม่มี ไม่มีใคร
มีเธอคนเดียวในหัวใจทุกเวลา
ฝากความรักไปพร้อมความคิดถึง
กับคืนวันซึ้งๆ ที่เคยผ่านมา
ให้ช่วยเตือนช่วยย้ำ ให้เธอได้ รู้ว่า
อีกฝั่งของท้องฟ้ามีคนเฝ้าคอย
6 มิถุนายน 2550 04:56 น.
พิมพิลาไลย
ชีวิต คือความไม่แน่นอน
ก็เหมือนละครในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป
สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ
มียิ้ม มีร้องไห้ มีปวดร้าว
ขาดเขา แต่เราก็ต้องอยู่
ถึงแม้ว่าเขาไม่รับไม่รู้ก็ช่างเขา
แค่คนไม่รักจริง ทิ้งกันลงใช่หรือเปล่า
แล้วจะแคร์แต่เขา ไปทำไม
ไม่เห็นต้องโทษตัวเอง ไม่มีใครสมน้ำหน้า
วันนี้แค่เสียน้ำตา เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย
อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่าเรายังหายใจ
ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน
ชีวิต ยังเป็นของของเรา
ที่ไม่มีใครมาพรากเอาไปได้ทั้งนั้น
ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัวไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง
หน้าส่วนตัว
1133
