30 เมษายน 2550 13:52 น.
พิมพิลาไลย
ถามหาหัวใจหล่นหายที่ตรงไหน
ค้นหาที่ใดใดไม่พาลพบเจอ
ถามใครไม่เห็นหรือว่าเป็นเธอ
หรือเคยแอบเพ้อเป็นเธอได้อย่างไร
หรือคงคิดเองรีบเร่งจนหล่นหาย
กลับเถิดหัวใจอยู่กับใครรีบมา
มีใครคนหนึ่งนั่งซึ้งคอยโหยหา
เค้าจะเสียเวลามารอหัวใจเรา
ใจฉันคงมีปีก
บินหลีกไปในคืนเหงา
ทิ้งให้เจ้าตัวเศร้า
ปล่อยให้เหงาให้เดียวดาย
ไปเถิดใครคนหนึ่ง
มาซึ้งไม่มีความหมาย
เพราะฉันไร้หัวใจ
หาอย่างไรก็ไม่เจอ
29 เมษายน 2550 01:24 น.
พิมพิลาไลย
อ่อนไหวกับเวลา
ล่วงเลยมานับวันใหม่
คิดถึงสิ่งที่ล่วงเลยไป
คงแก้ไขอะไรไม่ได้จริงจริง
แม้หากย้อนเวลาได้
อยากให้ทุกสิ่งหยุดนิ่ง
อยากซึมซับกับความเป็นจริง
ที่วันนั้นและวันนี้ยังมีเธอ