8 มกราคม 2552 20:33 น.
พิมพรรณ
ถ้าเธอเกลียดว่าที่นี่ยังมีฉัน
อย่าเพิ่งหันหน้าหนีไปที่ไหน
ฉันเองพร้อมให้เธอเห็นเป็นฝ่ายไป
แต่ถามใจให้แน่แท้อีกที
เพราะสาเหตุโกรธขึ้งเพียงหนึ่งหน
เธอสุดทนพบหน้ากันต้องหันหนี
คิดหรือว่าถ้าเธอไกลไปจากนี้
เธอจะมีสุขได้อย่างไรเชียว
3 มกราคม 2552 20:15 น.
พิมพรรณ
ยังจำมั่นวันสุดท้ายที่หายลับ
นึกย้อนกลับจับใจอาลัยหา
เราจากกันวันเศร้าเหงาอุรา
หยดน้ำตาพาหลั่งยังฝังใจ
แต่เมื่อนึกฝึกตนเป็นคนกล้า
เราหวังหาอนาคตที่สดใส
สถาบัเรานี้ไม่มีภัย
อบรมให้ใฝ่รู้เป็นผู้ดี
เราเคยเพียรเรียนร่วมอยู่รวมชั้น
ทุกทุกวันเราพบสบสุขศรี
ตอนจากกันสัญญาไว้เผื่อไมตรี
จะยอมพลีกายใจให้การงาน
จะเป็น"หมอ"ที่ดีศรีแก่ชาติ
จะประกาศศักดิ์ศรีที่อาจหาญ
ช่วยทุกคนนั้นให้ใจเบิกบาน
อนาคตกาลหวานชื่นทุกคืนวัน
เราทั้งหลายหมายใจในหน้าที่
และวันนี้สมใจที่ไฝ่ฝัน
ขอฝากคำพร่ำเตือนเหล่าเพื่อนกัน
คงจำมั่นวันนี้ที่สัญญา
หน้าส่วนตัว
1333
