11 กรกฎาคม 2551 11:16 น.
พิมญดา
เสียงพ่อครัวกะลูกมือกำลังสั่งกันเป็นมือระวิง" กล้าเอาผักชีตัดรากเอามาใส่น้ำซุปนะ" "คับลุง"เสียงผู้ช่วยรับปากมือก้คว้ารากผักชีมาหมายตัดราก มือน้อยคว้าหมับแล้วเอามือทำเสียงจุ๊ๆ ขยิบตาให้ผู้ช่วยพ่อครัว หล่อนลงมือตัดเองแล้วยื่นให้พ่อครัว "อะ! ได้แล้วเจ้าคะกุ๊กกู่..อิอิ " เสียงใสใสทำให้พ่อครัวที่เตรียมเครื่องปรุงหยุดชะงักและรับรากผักชีใส่หม้อซุป "คุณพิมมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ""อ้าวก็มาเมื่อเห็นแระคะลุง" หล่อนหัวเราคิกคักก่อนที่จะหันไปสั่งผู้ช่วยหนุ่มอีกคน"กล้าเราเตรียมของให้พี่พิมทีนะจะทำกับข้าวให้คุณนายนะเอาใจคุณนายหน่อยพี่พิมหายไปหลายวันเลย..อิอิ"ลุงกุ๊กกู่ที่หล่อนเรียกยิ้มทุกทีที่ได้ยินนายน้อยของเขาเรียกมารดาหล่อน
" มาคราวนี้ไม่ดุพิมแฮะลุง เลยต้องทำกับข้าวถวายท่านแม่นี่แระคะ" จะทำอะไรละครับ ลุงทำให้ไหม" "ไม่อะคะพิมทำเองลุงเตรียมให้พิมนะคะแม่ชอบทาน
ของที่ไม่มันมาก "หล่อนเดินไปดูของในตู้ช่องผักสด เห็นผักพื้นบ้านวางอยู่2กำ
หันไปถามพ่อครัว"ลุงคะผักกรูดของใครคะ" "อ๋อ เห้นป้าอุ่นเขาซื้อไว้ให้คุณบัวนะครับ" หล่อนพยักหน้าแทนคำตอบพร้อมกับหยิบผักขึ้นมาเด็ดอย่าคล่องแคล่ว
"งั้นพิม ผัดผักกรูดหมูกรอบ อีกอย่างก็ลุงทำแกงป่าไก่บ้านแล้วก็ไข่เจียวสมุนไพรนะคะ 3อย่างพอคะ ทานกันสองคนเอง"หล่อนสั่งรวดเดียวจบลุงกุ๊กกุ๋เตรียมของให้หล่อนอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเรียวรูปไข่ รูปร่างสันทัด ผิวขาว หล่อนมัดรวบผมไว้ท้ายทอย เผยเห้นต้นคอที่ขาวผ่องดุกระฉับกระเฉงเข้ากับเอี๊อมลายดอกไม้สีชมภู ช่างรับกับดวงหน้าที่ตอนนี้เริ่มแดงเพราะไฟกะทะหน้าเตาที่หล่อนกำลังผัดผัดกรูดหมูกรอบให้มารดาอย่างตั้งใจนั้นทำเอาพ่อครัวยืนยิ้มอย่างเอ็นดู พิมกานดา เก่งมากคนหนึ่งกับการทำอาหาร หล่อนมักจะเปลี่ยนเมนูที่ร้านอยู่บ่อยๆชอบประดิษฐ์ประดอยดัดแปลงอาหารแปลกๆมาให้เสมอเพื่อลูกค้าจะได้ไม่จำเจ แม้แต่อาหารเจ ที่พ่อครัวต้องทำให้หล่อนทานประจำหากวันไหนเป็นวันพระ
" น่าทานจังเลย ครับคุณพิม" พ่อครัวเอ่ยปากชมพร้อมกับบอกให้ผู้ช่วยยกไปให้หล่อนที่หน้าร้าน ไข่เจียวสมุนไพรนี่ลงเมนูร้านเลยไหมครับแปลกดีนะครับ คุณพิม" " ได้สิคะลุง ไม่มีอะไรยากสักหน่อยส่วนใหญ่เครื่องปรุงของในครัวเราก็มี ลุงอย่าลืมใส่ให้ครบละคะถึงจะอร่อย อาหารเพื่อสุขภาพด้วย " " ครับ มีโหระพา ใบกระเพรา พริกแดง หอมแดง ต้นหอม เท่านี้ใช่ไหมครับ" พ่อครัวย้ำสูตรกับนายน้อยคนงามอีกที "คะลุง แต่วิธีการทอดสำคัญนะคะ ลุงต้องให้ใข่กรอบตรงขอบนุ่มตรงกลางนะคะ ผักที่รวมอยู่ตรงกลางจะได้ไม่ไหม้เปิดไฟอ่อนก่อนค่อยๆๆเพิ่มนะคะ" หล่อนบอกพ่อครัวพร้อมถอนเอี๊ยมกันเปื้อนออก " ไปแระคะ คุณนายจะรอพิมทานข้าว ขอบคุณคะลุงกุ๊ก "หล่อนกล่าวขอบคุณพ่อครัวทุกครั้งที่ช่วยหล่อนทำกับข้าว
หล่อนให้เด็กตั้งโต๊ะ จัดการเรียบร้อยแล้วก็เข้าไปเรียกมารดาที่ห้องทำงานอีกครั้ง เสียงที่กำลังจะเรียกมารดาต้องหุบลงทันทีเพราะมารดาหล่อนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ หล่อนได้แต่ทำท่าบอกใบ้กับมารดายกมือเหมือนกำลังตักข้าวใส่ปาก มาทานข้าวได้แล้ว บัวแก้วพยักหน้าเข้าใจภาษาใบ้ที่พิมกานดาบอก แล้วบอกลาสายเสียงที่กำลังคุยอยู่เดินออกมาพร้อมลูกสาว
"น่าทานจังเลย เอผักนี่คุ้นๆๆนะเรา" " โห! คุณนายขา ผักเนี้ยพิมอุตส่าห์ไปเด็ดมากับมือเลยนะคะ ดูสิมือช้ำหมดเลย " หล่อนแบมือให้มารดาดูแล้วประคองบัวแก้วนั่งลงเก้าอี้พร้อมค้อนลูกสาววงใหญ่"จ้าเชื่อตายละผักนี่เมื่อวานป้าอุ่นถามแม่ทีละว่าจะเอาแกงหรือผัดดี " "แหะๆๆแม่ก็ พิมก็อำแม่เล่นแระคะ พร้อมแล้วเจ้าคะวันนี้พิมเสนอไข่เจียวสมุนไพรมาให้แม่ชิมด้วย แม่รู้ป่าวหอมมากนะคะรับรองไม่อ้วน หอมโหระพาคะ " " มารดาหล่อนยิ้มนั่งมองอาหารตรงหน้าเริ่มลงมือตักขึ้นมากินพร้อมกัน "อร่อยดี นี!แล้ววันนี้เราจะไปไหน "บัวแก้วถามจอมใจของหล่อนอย่างรู้นิสัยลุกสาว "พิมไม่ไปไหนหรอกคะ งานที่เขียนก็ยังไม่เสร็จ บทความเด็กที่เชียงรายพิมก็ยังไม่เสร็จ คงอยู่บ้านแระคะ คุณนายมีอะไรให้พิมทำป่าว "หล่อนมองหน้ามารดา
"ไม่หรอก วันสองวันนี้เราจะเข้าเมืองหรือปล่าวละแม่อาจจะติดรถเราไปด้วย " "คะเพื่อนพิมจะมาพิมจะไปรับที่สนามบิน แม่จะไปด้วยหรือคะ" " อืม พอดีมีงานเลี้ยงของพ่อเลี้ยงแม่อยากให้พิมไปด้วย" " พิมกานดาวางช้อนทันควัน ทำหน้าเซงขึ้นมา "แม่ พิมไม่ไปนะคะ พิมไปส่งแม่ได้แต่ไปงานพิมคงไม่เข้าไป..เพื่อนพิมมา อาจจะพักที่บ้านในเมือง2วัน วันอาทิตย์พอดี พิมจาพาเพื่อนไปเดินถนนคนเดินก่อน นะแม่นะพิมไม่ไป ได้ไหม" " บัวแก้วไม่อยากขัดใจลูกสาว" งั้นแม่ไปคนเดียวก้ได้จ๊ะ" " ส่วนร้านเดียวเราไปดูนะสั่งนาไว้ให้ดูแลลูกค้าจองซื้อของตุนไว้ตอนแม่กับเราไม่อยู่ จะได้ไม่ขาดอะไร " หล่อนรับคำมารดาพร้อมกับความสงสัยในใจแม่จะไปงานเลี้ยงพ่อเลี้ยงทำไมนิ......