19 มกราคม 2554 17:22 น.
พิมญดา
ไม่ต้องการเวลามากำหนด
ไม่ต้องทดบาดเจ็บ..ให้โหยหา
เพราะว่ารักไม่ต้อง..การเวลา
เพียงสัญญาวันรุ่ง.จูงมือกัน
ไม่ต้องรักฉันจน.ล้นในทรวง
ขอแค่ห่วงความรู้สึก..ผมึกมั่น
ไม่ต้องมีขอบเขต.มาผูกพัน
ขอทุกวันรักฉัน..นั้นก็พอ
ไม่ต้องหวานจนมดเรียกว่าพี่
สานไมตรี.จริงใจ.ใคร่ร้องขอ
ไม่ต้องมาโกหก.หลอกให้รอ
น้ำตาคลอ.รักพ่าย.อายผู้คน
จากวันนี้ที่คบจบด้วยรัก
อย่าได้หักหาญใจ.ให้ขื่นขม
เสียงผู้หญิงคนหนึ่ง..เคยระทม
อย่ารักหว่าน.สายลม..พรมหายไป
หากต้องการอยู่กันจนแก่เฒ่า
ไม่ใช่เหงา..ไม่ใช่ล้า..อย่าหวั่นไหว
ฉันรักเธอ..รักจริง.ยิ่งสิ่งใด
รักที่ให้..ไร้เวลา..มากะเกณฑ์
18 มกราคม 2554 00:13 น.
พิมญดา
หากไม่รัก.อย่าทักอีกอันขาด
เพราะฉันอาจ..น้อยใจไปกว่านี้
ผิดมากเลยใช่ไหม..ไม่รักดี
หรือเพราะมี..ความต่างทางที่เป็น
ฉันมันแค่..คนหนึ่งซึ่งถูกวาง
ตามรายทางของรัก..มักไม่เห็น
ความสำคัญของฉันมันยากเย็น
เพราะฉันเป็น..แค่ลมที่พรมใจ
จึงไม่ใช่..คนดีที่ถาวร
ดั่งบทกลอน..บทนี้ที่หวั่นไหว
บันทึกถ้อยร้อยความตามทรวงใน
นึกน้อยใจ..รักหนอ พอสักครา
เมื่อต้องมนต์คำสาปจากเบื้องบน
คงต้องทนต่อไป..ใครห่วงหา
ผิดใช่ไหมให้เรา.เศร้าอุรา
ฤา!เพราะว่ากรรมเก่า..เราแต่กาล
หากไม่ดี..หนีไปก็ไม่โทษ
จะไม่โกรธเคืองใด.ให้หักหาญ
ขอยอมรับผลกรรมตามบันดาล
ปิดตำนาน..หัวใจ..ไร้รักเอย
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
2571
