30 กรกฎาคม 2553 17:54 น.
พิมญดา
ยังไม่สายที่คุณจะเดินลับ
หากคิดกลับทางเดิมอย่าเริ่มใหม่
ถึงแม้ว่าจะเจ็บไม่เป็นไร
ฉันมันพวกหัวใจ..ไร้ราคา
หากคุณหวั่นหนทางขวางขวากหนาม
หวั่นคำหมิ่นเหยียดหยามครหา
อย่าเกรงใจหญิงเศร้าเจ้าน้ำตา
เอ่ยคำลาจากกันอย่าหวั่นเลย
ดีกว่ารู้ตัวสายหมายจะจาก
คงลำบากแน่นอนตอนเฉลย
จากเมื่อเริ่มดีกว่าหากคุ้นเคย
ไฉนเลยจะเจ็บอย่าเก็บกัน
ฉันคือหญิงคนหนึ่งซึ่งพลาดหวัง
ทุกข์ประดังถาโถมตรมโศกศัลย์
แผลรักร้ายไม่หายพ่ายจาบัลย์
อย่าให้มันย้ำแผลแพ้รักคุณ
โอกาสเสี่ยงสูงไปให้คุณคิด
คุณมีสิทธิ์คิดฝันอันอบอุ่น
จะขอหลีกรอยรักอันละมุน
เผื่อว่าคุณเจอคนดี..มีหลีกทาง