2 มีนาคม 2553 15:41 น.
พิมญดา
จำใจยอมรับวันผันเปลี่ยนแปร
ยังไม่เจอคู่แท้แม้จะฝัน
ปฏิทินเลื่อนผ่านอยู่นานวัน
เธอไม่หันสนใจในรักเรา
โดนรับเชิญงานแต่งแล้งในทรวง
ไม่มีแววจะร่วงจากคานเหงา
อารมณ์เซงมากแล้วแววบางเบา
ช่วยมาเอาลงหน่อยร้อยใจรอ
ลมมันเย็นนานเกินหรือเมินหนี
จะให้รอถึงเลขสี่หรือไรหนอ
เดียวไม่ทันตัวน้อยคอยพะนอ
รีบมาขอเสียที..มีน้อยใจ
ผ่านกี่หนาวกี่ฝนทนมามาก
ชักจะอยากมีแฟนแสนหวั่นไหว
ทำไม่รู้ไม่ชี้อยู่ทำไม
อยู่บนคานไม่สบายเลยนะเธอ
ช่วยทำให้งานเข้าเราทั้งสอง
อยากขอร้องคนดีอย่ามีเผลอ
งานไม่เข้าอายเขาจริงนะเออ
นั่งซึมเหม่อ..เพ้อครวญชวนจัดงาน