26 มีนาคม 2552 18:18 น.

.เชิญ..สะเดาะกลอน.

พิมญดา

บทกลอนแห่งความรัก
ยังประจักษ์ทางรักหวานสดสวย
เรียงร้อยภาษาพาระทวย
พางงงวยมนต์แห่งรักอักษรา

บทกลอนแห่งความคิดถึง
อ่านใจซึ้งเพียงหนึ่งโหยหา
หวานล้ำคำอักษรพรรณนา
กานดาอ่านยิ้มพริ้มใจ

บทกลอนแห่งความฝัน
สุขนิรันดร์ดวงดาวพราวไสว
ฟ้ากว้างแต่ใจกว้างกว่าแสนไกล
หาใครบางใครในชีวี

บทกลอนแห่งความสุข
คอยปลอบปลุกความเศร้าเหงาถอยหนี
ยิ้มรับร้อยรสบทกวี
ยินดีสิ่งรับกลับคืน

บทกลอนแห่งความร้าวราน
บันดาลผ่อนปรนคนขมขื่น
ให้หายคลายช้ำกล้ำกลืน
โศกสะอื้นอย่าเก็บเจ็บจำ

บทกลอนแห่งธรรมมะ
คือผู้ชนะในน้ำคำ
อ่านเพื่อลดความดื่มด่ำ
ทุกข์อำมานานสานเตือน

บทกลอนแห่งวันเกิด
พริ้งเพริศเกลอนมีแด่เพื่อน
เรียงร้อยอักษรตอนเยือน
แด่เพื่อนคนดีศรีบ้านกลอน

.....บทไหนที่ขาดเชิญสะเดาะได้เลยค่ะ..
ไม่ตอบคอมเม้นนะคะ..เพราะอยากให้ทุกคนลองสะเดาะกลอนดูค่ะ.ส่วนกลอนคนเขียน..อย่าสะเดาะเลยนะคะ..กลอนโบราณแล้วค่ะ..อิอิ

1259

love

comment

26 มีนาคม 2552 17:34 น.

...ความคิดถึงเดินทางไป..

พิมญดา

ความห่างไกลใช่กั้นความคิดถึง
ใจดวงหนึ่งยังห่วงใยอาลัยหา
ฝนจะตกแดดจะออกไม่คณา
คนปลายฟ้าจริงจังนักรักแต่คุณ

มีสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คุณรู้ไหม
มองข้างในใจฉันมันเกื้อหนุน
มอบความหวานผ่านความรักถักละมุน
ทอไออุ่นแอบชิดคิดถึงเธอ

คิดถึงเธอเหลือเกินอย่าเมินหนี
หัวใจมีศักดิ์ศรีพลีเสมอ
ด้วยทางเดินแห่งรักมักพบเจอ
คือน้ำตาที่ล้นเอ่อเพ้อเดียวดาย

มองฟ้างามถามรักทักลมล่อง
แสงจันทร์ผ่องละอองดาวพราวเส้นสาย
ความคิดถึงเดินทางไปใสประกาย
สู่จุดหมายแห่งรักมั่นมิผันแปร

คิดถึงกันวันละนิดคิดบ่อยบ่อย
เอาใจร้อยดวงดาวสาวรักแท้
ยังเปี่ยมด้วยความภักดีมิเชือนแช
ขอเพียงแต่แหงนมองมา..ปลายฟ้างาม

1574

love

comment

25 มีนาคม 2552 17:56 น.

..เหนื่อยงานหนัก....ขอรักด่วน.

พิมญดา


เหนื่อยและล้าตาซึมมิปลื้มจิต
งานมามิดสมองสองตาเหี่ยว
นั่งง่วงเหงาหาวนอนเป็นกลอนเชียว
งานคาบเกี่ยวสิ้นเดือนเบือนระอา

ลืมกินข้าวเช้าสายบ่ายยันเย็น
มือถือเป็นอาหารผ่านท้องหนา
กดแล้วคุยใครโน่นนี่แบบปรีดา
ทั้งจดหมายเมล์มาน่าวุ่นวาย

หลับคาคอมตรอมเหนื่อยเมื่อยชะมัด
แต่ขจัดความง่วงถ่วงไม่หาย
สัปหงกโอนเอนช่างน่าอาย
ดีน้ำลายไม่ไหลย้อยค่อยน่าดู

งานงานงาน อะไรมาสุมหัว
มองรอบตัวเอกสารช่างหดหู่
เหมือนมีไฟลนก้นจนหัวฟู
งานคอยอยู่ กองไว้เซ็นเข็ญฤทัย
..
นอนยังฝันถึงงานที่ก่ายกอง
ตื่นมาจ้องหน้าคอมคอยเคลื่อนไหว
พิมพ์หยุกหยิกคิดตามความเป็นไป
จิตสั่งกายใจสั่งทำย้ำเสียจริง

ขอบตาช้ำดำขอบรอบตาสวย
เครื่องสำอางคงจะช่วยด้วยเป็นหญิง
ยอมอดหลับอดนอนมือระวิง
อยากพักพิงมีบ้างไหมไว้นวดเรา

ยามปวดเมื่อยหัวไหล่ให้กดนวด
ยามมือปวดบีบไล้อย่างใครเขา
ยามปวดขาอย่าช้านวดเบาเบา
ยามน้องเหงาพิมพ์งานต่ออย่ารอรี
..
คงจะยากใครจะทนลำบากหนอ
คงไม่มีใครขอไปเป็นศรี  (ภรรยา)
ทั้งบ้างานบ้าน้ำตามาเป็นปี
แฟนไม่มีเพราะบ้าหนักรักแต่งาน.

อยู่ตรงไหนคนไร้แฟนแขนว่างเปล่า
ช่วยมาเอาหัวใจไปทอสาน
คอยฟูกฟักดอกรักให้เบ่งบาน
คนบ้างานต้องการด่วนมากวนใจ