9 กันยายน 2551 15:51 น.
พิมญดา
มีประกันเอามาขายใครซื้อบ้าง
ระยะทางของหัวใจอาจหม่นหมอง
มีบางใครทำเราช้ำน้ำตานอง
รีบมาจองประกันใจให้ผ่อนดาวน์
หากว่าเป็นโรคใจให้มาตรวจ
เคยเจ็บปวดมาเท่าไหร่ใจเหน็บหนาว
เจ็บยาวนานหรือว่าแค่ครั้งคราว
ต้องบอกกล่าวเอาประกันให้มั่นใจ
เป็นตัวแทนแสนสวยรวยใจช้ำ
เคยระกำเศร้าโศกอกสั่นไหว
ประสบการณ์ผู้แพ้รักปักทรวงใน
เลยขอทำประกันใจให้ทุกคน
ต้องเข้ามาอบรมบ่มแรงต้าน
ภูมิต้านทานเรื่องอกหักรักสับสน
อยู่อย่างไรอยู่ให้ได้อยู่ให้ทน
อยู่อย่างคนไม่อ่อนแอแม้ยับเยิน
มีประกันหัวใจใครช่วยซื้อ
จะช่วยถือกรมธรรม์คำห่างเหิน
ผลประโยชน์ตกกับใครให้ประเมิน
เชิญเลยเชิญเอาหัวใจ..ไปประกัน...
9 กันยายน 2551 00:45 น.
พิมญดา
ดาวดวงเดือนเกลื่อนเวหาฟ้าสวยใส
เหมือนฤทัยที่ลอยล่องปองใจหา
คนแสนไกลแต่อยู่ใกล้ในแววตา
มองดารายามราตรีเหมือนมีมนต์
ลมโชยแผ่วแว่วบรรเลงเพลงคิดถึง
นั่งรำพึงถึงบางใครให้สับสน
หนาวใจนักเมื่อความรักปักกมล
ใครบางคนจะซึ้งไหมใครเขาคอย
ยังสบายดีหรือเปล่าข่าวเงียบหาย
อย่ายอมพ่ายต่อชีวิตคิดถดถอย
ดาวบนฟ้าคือดวงตาฉันล่องลอย
ที่เฝ้าคอยส่องกลางใจให้กับเธอ
ฝากฟ้างามยามคืนค่ำย้ำดวงจิต
ขออย่าผิดด่อคำมั่นกันพลั้งเผลอ
อย่าอ่อนไหวกับใจใครยามได้เจอ
อย่าเสนอหรือสนองปองผู้ใด
ยังคอยอยู่ตรงประตูแห่งความรัก
จงประจักษ์ถึงความรักอันยิ่งใหญ่
ตราบชาตินี้ฤาชาติหน้าหามีใคร
ตลอดไปด้วยตั้งจิตนิจนิรันดร์
6 กันยายน 2551 14:01 น.
พิมญดา
คิดถึงใครคนหนึ่งถึงปลายฟ้า
ดวงดาราสื่อสายใยในห้วงฝัน
สุขหรือทุกข์อย่างไรให้บอกกัน
มองฝั่งฝันที่เดิมเติมเต็มใจ
ส่งแววตามองมาหาคนดี
ฟ้าราตรีค่ำคืนพราวดาวสดใส
รักคิดถึงยังคงซึ้งตรึงทรวงใน
ลมหายใจนี้เพื่อเธอเสมอมา
อยู่เมืองไกลหัวใจทอใยรัก
คอยทอถักดวงหทัยให้แน่นหนา
กระซิบแผ่วแว่วสายลมพรมพัดพา
บอกเธอว่า รัก เท่าฟ้า หาคลายคลอน
คิดถึงกันทุกนาทีมีบ้างไหม
ระยะทางแม้ห่างไกลอย่าถ่ายถอน
ขอคงมั่นคำสัญญานิรันดร
ส่งคำอ้อนมาอิงแอบแนบใจเธอ
คิดถึงฉันทุกคืนบ้างไหมหนอ
หรือให้รอทรมานนานจนเหม่อ
รักรู้ไหมอยากจะพบอยากจะเจอ
หรือว่าเธอไม่คำนึง..คิดถึงกัน.....
3 กันยายน 2551 16:13 น.
พิมญดา
เพียงเพราะฉันหญิงสามัญธรรมดา
เพียงเพราะว่าอารมณ์พาฉันหวั่นไหว
เพียงแค่เผลอเห็นเธอเดินจากไกล
เพียงน้ำตามันไหลใจเจ็บเกิน
ฉันคงไม่ใช่คนทนทุกอย่าง
ฉันเลยร้างทางรักอย่างห่างเหิน
ฉันยังจดยังจำวันเธอเมิน
ฉันเผชิญความเดียวดายพ่ายเพราะเธอ
คนอย่างฉันมันก็แค่คนใจง่าย
คนใจพ่ายเลยต้องแพ้แย่เสมอ
คนอย่างฉันหรือจะสู้คนใหม่เธอ
คนที่เจอแทงข้างหลังอย่างตั้งใจ
ใจที่เจ็บเก็บในอกตกหลุมช้ำ
ใจเพี้ยงพล้ำเพราะเชื่อคำทำกันได้
ใจดวงน้อยโดนเธอสอยแล้วทิ้งไป
ใจเอ๋ยใจใยขี้แยแพ้ใจคน
อ่อนแอเพราะท้อแท้แพ้ทางรัก
อ่อนใจหนักเพราะว่ารักทำสับสน
อ่อนทางโลกหลงเชื่อคำช้ำกมล
อ่อนคำคนหลอนหลอกบอกรักลวง
2 กันยายน 2551 19:07 น.
พิมญดา
อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฟ้าท้าลมฝน
ขออดทนต่อปัญหาอย่าถอยหนี
เกิดเป็นคนอุปสรรคย่อมมากมี
ขอทำดีผลตอบแทนแสนภูมิใจ
เราทำดีย่อมมีคนคอยติฉิน
อย่ายลยินให้ดวงจิตคิดหวั่นไหว
ติเพื่อก่อยอทำลายเป็นฉันใด
ไม่มีใครอยากให้ใครได้ดีกัน
ในสังคมของคนจมแต่เปลือก
สุขทุกข์เลือกให้ตัวเองบรรเลงฝัน
กาม กิน เกียรติ เบียดสังคมจมชีวัน
เฝ้าห้ำหั่นบั่นทอนตอนสิ้นลม
เราทำดีย่อมมีผลดีตอบ
เราประกอบแต่กรรมดีไม่มีขม
เราศรัทธาการทำดีไม่มีจม
ความสุขสมคอยพรมใจให้ก้าวเดิน
ฟ้าว่ากว้างขอให้ใจกว้างกว่าฟ้า
อหิงสากันเถิดหนาอย่าห่างเหิน
ล้วนเพื่อนทุกข์เจ็บตายวายเผชิญ
คนสรรเสริญเป็นตำนาน....ทานความดี
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
5537
