18 สิงหาคม 2551 23:55 น.

..มาอู้จะอั้นจะอี้ดีกว่าเจ้า.อิอิ.

สวัสดีเจ้าปี้น้องบ้านกลอนไทย
อยู่ตางใดมารวมใจ๋กันอยู่นี้
บอกน้องเต๊อะมาอู้จ๋ากันดีดี
ตั๋วน้องปี้จังหวัดไหนไค่ฮู้ตาม

อู้กำเมืองฟังฮู้เรื่องผ่องก่อเจ้า
อยากฮู้เล้าตัวปี้เจ้าน้องไค่ถาม
อู้จะใดภาษาถิ่นในเขตคาม
ตั๋วคนงามตึงบ่เบื่อเจื่อเต๊อะเจ้า

อันกำอู้กำจ๋าของล้านนา
ควรฮักษาบ่ดีอายก๋ายอย่างเขา
ไผจะว่าน้องจะใดตึงบ่เอา
อู้กำเก่าม่วนแต้แต้แม่สอนมา

อยากจะฮู้ว่าจะอั้นว่าจะอี้
ตั๋วน้องปี้อยู่ตี้ไหนกันผ่องหา
จ๋วยเม้นก้ำเป้นภาษาท้องถิ่นนา
ตั๋วน้องหล้าจ๊าดยินดีตี้มากอย

อยู่ตางใต้แหล่งมาอย่าอายเน้อ
อีสานเด้อเว้าหาข้าเจ้าหน้อย
กลาง-ออก-ตก ข้าเจ้ายังถ้าคอย
แป๋งตาลอยคอยปี้น้องฮ้องมาเจ้า.....

..คำไหนที่แปลไม่ออกเม้นถามได้เลยเจ้า..

1830

love

comment

17 สิงหาคม 2551 20:47 น.

..เดือนวงเคียวเกี่ยวรัก..

พิมญดา

เดือนวงเคียวเกี่ยวใจใครกันหนอ
แสงละออพะนอฟ้าพาชวนฝัน
ผูกสมัครรักใคร่คนไหนกัน
สาย สัมพันธ์เกาะเกี่ยวเสี้ยวหัวใจ

เดือนวงเคียวเกี่ยวรักถักทอถ้อย
แล้วมาร้อยดวงดาวสกาวใส
แม้เดือนเสี้ยวจะเกี่ยวรักกับใจใคร
ดาวแห่งใจพร้อมยอมยลชมฤดี

ข้าขอฝากใจดวงน้อยลอยมาพัก
อย่าได้ผลักข้าหนีไกลในวิถี
เคยเจ็บปวดรวดร้าวหนาวเป็นปี
หากปราณีเดือนอย่าลับดับแสงพราว

ลอยละลิ่วพลิ้วพระพายคล้ายนางฟ้า
ดวงจันทราแกว่งไกวไหวกลางหาว
ชมฟ้างามท่ามกลางมิตรมวลหมู่ดาว
คืนแห่งสาวหนาวคนเคียงเพียงดารา

เดือนสวยเคียวเรียววงโค้งกระจ่าง
กระต่ายน้อยคอยนำทางกลางเวหา
ขออิงซบลบรอยร้าวคราวผ่านมา
ใครอาสาสอยใจข้า..พาครอบครอง.
.

1694

love

comment

16 สิงหาคม 2551 12:19 น.

อยู่ให้ชินเลยเจ้า.เหงาที่รัก

พิมญดา

ค่ำคืนเหงา ..มองดวงดาวพราวเวหา
แต้มแต่งฟ้า......ดวงจันทรา ดาราใส
โต๊ะตัวเดิม..กับ..คนเหงาเศร้า..หัวใจ
ริมหน้าต่าง....บานใหญ่..ใต้เงาจันทร์
อยู่กับเหงา....ให้ชาชินดั่งเก่าก่อน
ปล่อยให้มันไซซอน.....นอนอาสัญ
ไม่มีใคร....ไม่เห็นแปลกแนบชีวัน
อยู่กับฝันวันต่อวัน.....ฉันกับเงา
โลกใบนี้........ยังคงหมุนรอบตัวเอง
ฉันยังคงบรรเลงเพลง........คนขี้เหงา
โลกใบนี้......ยังหมองหม่น...ปนสีเทา
ถ้วยกาแฟใบเก่า.....เช้าจนชิน
อยู่เป็นเพื่อน..ตัวเอง...ทุกทุกวัน
อยู่กับความแปรผัน..ฝันถวิล
ความเดียวดาย..ว้าเหว่..เร่เกาะกิน
โลกยลยิน..บ้างหรือเปล่า..เหงาเหลือเกิน
อยู่กับความอ้างว้าง..ทางแสนเปลี่ยว
อยู่คนเดียว.กับเวลา..พาห่างเหิน
พาฉันลอยเคว้งคว้าง..ร้างเผชิญ
ไม่บังเอิญ..พบเจอใคร..ที่หมายปอง.......
อยู่ให้ชินเลยเจ้า..เหงาที่รัก
คอยฟูมฟัก..ใจดวงน้อย.....คอยเจ้าของ
จะอดทน...อยู่กับเหงา..เฝ้าประคอง
ในหอห้องไร้คนเคียง..เพียงกานดา..........