31 พฤษภาคม 2551 21:42 น.
พิมญดา
โค้งขอบฟ้าสุรีย์จ้าคราฝนพรำ
รุ้งพาดลำเส้นขอบฟ้าสง่าศรี
หวนคิดถึงตอนเป็นเด็กนั้นทุกที
ยกมือชี้แม่บอกว่าอย่าได้ทำ
แม่บอกว่าหากชี้รุ้งนิ้วจะขาด
น่าขยาดขลาดกลัวจะถลำ
เก็บนิ้วซ่อนจิ้มตูดต้องจดจำ
นึกก็ขำแม่แอบทำให้เรากลัว(กลัวเราตากฝนมั้งคะ)
ไปวิ่งเล่นในทุ่งหญ้ากะเพื่อนพ้อง
ฝนตกต้องวิ่งหลบฝนจนปวดหัว
พอฝนซารุ้งเจ็ดสีปรากฏตัว
เห็นเพื่อนรัวเสียงสั่งให้ใช้น้ำลาย
ก็ยืนงงยังทำตามที่เพื่อนบอก
แบมือออกถุยน้ำลายแล้วจะหาย
ทำตามเพื่อนแนะชี้รุ้งได้สบาย
เพื่อนยิ้มพรายแล้วขำเราเฝ้ามามุง.(โดนเพื่อนหลอก)
มาวันนี้ยืนมองรุ้งพาดขอบฟ้า
สีนวลตาอยากไต่ฟ้าไปหารุ้ง
แสงแดดพราวกระทบสีดูจรุง
แสงสีรุ้งเจ็ดสีมิลางเลือน
จะขี่รุ้งแล้วตะโกนว่ารักแม่
จะไม่แบมือออกบอกกับเพื่อน
จะบอกว่ารักคิดถึงไม่แชเชือน
ฉันรักเพื่อนวัยเยาว์คราวรุ้งงาม
ไม่อาจย้อนวัยเยาว์เฝ้าคิดถึง
แสงรุ้งหนึ่งยังตราตรึงถึงคำถาม
ยังรักเพื่อนวัยเยาว์เฝ้าติดตาม
หนึ่งรุ้งงามในใจฉันนั้นมีเธอ.........
28 พฤษภาคม 2551 15:31 น.
พิมญดา
เมื่อพี่ไกลดวงใจน้องแทบขาด
ไปเป็นรั้วของชาติทหารกล้า
สู่ชายแดนภาคใต้ที่ยะลา
นอนผวากลัวพี่ยาจะมีภัย
จำใจพรากกันไกลหัวใจน้อง
เสียงกึกก้องควันปืนสะอื้นไห้
ธงไตรรงค์คลุมร่างทหารไทย
กลัวจับใจคือพี่ชายไร้วิญญาณ
เพื่อชาติไทยน้องรอพี่ที่แนวหลัง
ส่งกำลังแรงใจเสริมเพิ่มประสาน
พี่อย่าท้อจงภูมิใจปราบภัยมาน
ระวังผ่านศัตรูร้ายหมายชีวี
ไทยคือไทยตราบชั่วนิจนิรันดร์
ชาติสำคัญนะพี่จ๋าอย่าคิดหนี
เกิดเป็นชายรับใช้ชาติปราบไพรี
เพียงสองปีรักษามั่นคำสัญญา
อยู่แนวหลังรอพี่กลับมารับขัวญ
รอพี่หวนคืนบ้านเราเข้าคูหา
ก่อนจะนอนน้องสวดมนต์พระทุกครา
ทหารกล้าจงอยู่รอดและปลอดภัย......
26 พฤษภาคม 2551 16:17 น.
พิมญดา
กลับมาเถิดพี่คนดีอย่าคิดหนัก
เตรียมการรักพี่กลับมาอย่าห่างหาย
รอยแผลใจหนาวเหน็บเจ็บไม่คลาย
แค้นมากมายแต่น้อยกว่าค่ารักเธอ
กลับมาเป็นคนใหม่แต่ใจเก่า
ยามสองเรารักร้าวเศร้าเสมอ
ใจดวงนี้เธอเหยียบย่ำช้ำจนเบลอ
แต่รักเธอยอมทุกอย่างบนทางใจ
ถึงยังเจ็บปวดรวดร้าวคราวโดนทิ้ง
แต่ทุกสิ่งพรหมลิขิตขีดเส้นไว้
กลับมาเถิดน้องยังรอต่อเยื่อใย
แม้นว่าใครหน่ายใจหมองน้องขอคืน
ใจของน้องยังอ้างว้างร้างใครแทน
คำว่าแฟนยังหวงแหนแสนขมขื่น
เคยผิดหวังรักอนาถพลาดพังครืน
ใจสะอื้นคอยแอบเก็บเจ็บเรื่อยมา
กลับมาเถิดใจน้องนี้ยังมีรัก
อย่าคิดหนักอับอายใครใช่ปัญหา
น้องคอยพี่ยังรอรับซับน้ำตา
หญิงทั่วฟ้าไม่รักพี่น้องนี้คอย.......
25 พฤษภาคม 2551 16:47 น.
พิมญดา
ใต้ฟ้าดวงดาวคืนนี้
ดวงดาวริบหรี่เป็นเพื่อน
เมฆหม่นไหลกลบดวงเดือน
ลางเลือนไร้แสงแห่งเงา
น้ำตาไหลรินอาบแก้ม
ของแถมของคนใจเหงา
ยืนเหม่อมองฟ้าสีเทา
โอ้เราเศร้าจำรำพัน
รักโศกวิโยกหมองหม่น
คำคนเคยฝากความฝัน
ท่ามกลางคืนดาวพราวจันทร์
แล้วพลันลืมคำสัญญา
กี่คืนเลือนลับกับเงา
นั่งเฝ้าดวงดาวโหยหา
พร่างพราวกับดาวงามตา
เวลาคิดถึงจับใจ
ไม่ลืมเหมือนเดือนคู่ฟ้า
สัญญาคำนั้นอยู่ไหน
จะรักแต่เราเรื่อยไป
ทำไมใจร้ายเหลือเกิน
ใต้ฟ้าแววตาคนเหงา
หลบเอาหัวใจห่างเหิน
หลีกเร้นหลบคนหมางเมิน
เผชิญเศร้าโศกเดียวดาย..
ทุกคืนค่ำฟังรายการผ่านคลื่นเสียง ฟังสำเนียงเรียงคำกลอนอ้อนภาษา ทั้งกลอนรักกลอนอกหักนับคณา สื่อจรรยาจรรโลงถ้อยร้อยคำกลอน เสียงดีเจอ่านกลอนกานท์ด้วยใจรัก ลงเสียงหนักเสียงเบาเคล้าอักษร บ้างครั้งอ่านคลุกเคล้าเศร้าทุกตอน สื่ออาวรณ์ด้วยน้ำตาพาอาลัย มีแฟนเพลงแฟนกลอนอ้อนลำนำ กรีนเวฟทำอารมณ์คล้อยพลอยอ่อนไหว ทั้งแฟนเพลงต่างประเทศและทั่วไทย ต่างส่งใจร้อยเรียงกลอนอ้อนส่งมา เสียงดีเจเป็นสื่อให้ได้รู้จัก เพื่อนมิตรรักต่างแดนแสนหรรษา จากเหนือใต้อีสานกลางต่างปรีดา วันนี้มาอวยพรพี่ดีเจพล..
วันที่หนึ่งมิถุนาเวียนมาถึง ชายผู้หนึ่งเกิดมาสมศักดิ์ศรี เป็นมิ่งขวัญมิตรแก้วกานท์กวี ให้สุขีปรีดาฟ้าประทาน(ป้ากันนา)
วอนเทพไท้ทั่วทิศประสิทธิ์ผล สิ่งศักดิ์สิทธิ์บันดาลดลทุกข์พ้นผ่าน ให้สุขกายสุขใจไปเนิ่นนาน สิ่งโปรดปรานหลั่งมาประดามี(พี่กุ้งก้ามกราม)
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
2229
