20 กุมภาพันธ์ 2551 12:45 น.
พิมญดา
จะมีไหมทานน้ำใจในโลกหล้า
รินหลั่งมาดั่งสายฝนอันชื่นฉ่ำ
สู่เด็กน้อยผู้หิวโหยด้วยระกำ
อย่าเพิ่งซ้ำท้องใส้กิ่วหิวเหลือใจ
สี่เด็กน้อยยังรอคอยความเมตตา
ปราถนาเพียงข้าวปลามายาใส้
พ่อและแม่แม่ตากับยายก็หายไป
สู่กรงใหญ่ด้วยข้อหายาเสพติด
พี่สิบสามเลี้ยงน้องสองหลานอีกหนึ่ง
ภาระซึ่งยากหลบเลี่ยงเคียงใกล้ชิด
น้องร้องไห้ทุกคืนค่ำด้วยดวงจิต
คอยสะกิดหามารดาน้ำตาริน
แม่จ๋าแม่แม่ของหนูอยู่ที่ไหน
ยอดฤทัยร้องร่ำไห้ใจถวิล
อยู่ที่ไหนลูกหิวข้าวไม่มีกิน
กลางคืนสิ้นไร้แม่กล่อมนอนนินทรา
ได้แต่ปลอบน้องรักจ๋าอย่าร้องไห้
แม่อยู่ไกลไปทำงานนะน้องจ๋า
ทนเอาหน่อยเดี๋ยวแม่กลับรับน้องยา
นิ่งเถิดหนาเจ้าแก้วตาอย่าตรอมตรม
วัยสิบสามคือวัยเรียนเพียรศึกษา
แต่ต้องมารับปัญหาน่าขื่นขม
ทิพประภาชื่อเด็กหญิงที่ระทม
ขอชื่นชมส่งแรงใจให้มั่นคง
ชะตากรรมเด็กทุกข์ยากลำบากตน
เด็กสี่คนคือผลงานใครประสงค์
เป็นเด็กหญิงแต่ภาระเกินจำนงค์
อย่าเพิ่งปลงขอช่วยคิดมิตรบ้านกลอน...
17 กุมภาพันธ์ 2551 18:22 น.
พิมญดา
เช้าเมื่อตื่นขึ้นมาจับขวดเหล้า
สายก็เอาเหล้ามาดื่มให้ลืมเหงา
บ่ายยันเย็นนั่งละห้อยคอยใจเมา
ดึกก็กอดขวดเศร้าเฝ้าอาลัย
กอดขวดเหล้าดีกว่าน่ากอดนัก
กอดคนรักลวงเล่นละเว้นไว้
กอดขวดเหล้าเหมือนกับกอดยอดฤทัย
พูดไม่ได้พร้อมเชื่อฟังนั่งแอบอิง
เป็นเมรีขี้เมาเหล้าไม่เมารัก
เบื่อแล้วหนักเวลารักเหมือนผีสิง
รักทุ่มเทให้เขาหมดไม่ประวิง
เศร้าใจจริงที่แท้เขาเฝ้าหลอกลวง
เหล้าเหล้าจ๋าไหนหันมายิ้มหน่อยซิ
มีสติมองขวดเหล้าเฝ้าห่วงหวง
ดื่มเข้าไปดื่มให้หายช้ำทั้งปวง
ไม่ติดบ่วงรักแน่แม้จะเมา
เอาเหล้ากลบน้ำตาที่บ่าไหล
ส่งหัวใจที่แทบม้วยช่วยบอกเขา
เธอกับเหล้าหากเทียบกันฉันไม่เอา
ขอนั่งกอดขวดเหล้าไม่เอาเธอ......
14 กุมภาพันธ์ 2551 18:36 น.
พิมญดา
ฉันรักเธอ ได้ยินไหม ใจส่งเสียง
ยินสำเนียง กระซิบแผ่ว แว่วบ้างไหม
ให้ยลยิน สุดถวิล คนบ้านไกล
รู้บ้างไหม ว่าหัวใจ คิดถึงเธอ
คิดถึงเธอ ทุกคืนค่ำ จำได้ไหม
เสียงตามสาย อ้อนฝากไว้ ใจเสนอ
บอกว่ารัก รักเธอมาก อยากพบเจอ
จึงละเมอ รักล้นทรวง ทวงสัญญา
คำใดหวาน ประทับจิต คิดไม่ออก
แค่ได้บอก ว่ารักเธอ เพ้อใจหา
บอกได้ไหม รักบ้างไหม คนไกลตา
สุดปลายฟ้า มีฉันรอ ขอรักเรา
ฉันรักเธอ คิดถึงเธอ มากรู้ไหม
ความในใจ มันสะท้อน ตอนฉันเหงา
อยู่ไกลกัน ยากห้ามคิด จิตบรรเทา
จึงนั่งเศร้า เฝ้ารักห่ม พรมหัวใจ
ฟังเพลงรัก ซาบซึ้งนัก รักเข้าตา
ใจโหยหา เนื้อเพลงพา บรรเลงไหว
เพลงรักล่อง ลอยมารับ จับเยื่อใย
ว่าคนไกล ฝากคำซึ้ง ถึงใจกัน.....
13 กุมภาพันธ์ 2551 21:02 น.
พิมญดา
ขอเปิดครัวด้วยเมนูต้มยำกุ้ง
นำมาปรุงอาหารไทยรสเด็ดหนา
ใส่กุ้งกวนอ้วนก้ามกรามยำอุรา
เชิญเลยมาพิมญดาจะเข้าครัว
ตั้งน้ำเดือดใส่ตะไคร้หอมหัวใหญ่
ตามลงไปกระเทียมไทยข่าทุบหัว
ใบมะกรูดน้ำมะนาวใส่ระนัว
กุ้งคงกลัวเสร็จเราแน่กุ้งก้ามกราม
ยังไม่เสร็จด้วยรสเผ็ดพริกขี้หนู
แม่โฉมตรูไม่รีรอให้กุ้งถาม
ใส่น้ำปลากะทิข้นแล้วคนตาม
กุ้งอย่าห้ามเดี๋ยวได้จามในหม้อแกง
ใส่เห็ดฟางน้ำพริกเผาให้รสแซ่บ
กุ้งคงแสบช่วยไม่ได้อยากกำแหง
ทุบหัวก่อนลอกตัวกุ้งให้หมดแรง
แล้วตะแคงใส่น้ำเดือดเชือดชีวี
พอสุกหอมยกลงมาพร้อมจัดเสริฟ์
ยิ้มอิ่มเอิบจัดการกุ้งให้สุขขี
นอนแอ้งแม้งอยู่ในหม้อแสนเปรมปรีด์
แม่ครัวดีสวยรวยเลิศเกิดอยากกวน.........555+
13 กุมภาพันธ์ 2551 16:18 น.
พิมญดา
เสียงจากใจได้ยินไหมว่าคิดถึง
คนเคยซึ้งที่ห่างหายมลายฝัน
คนที่หลอกให้สัญญามาลืมกัน
คนที่ฉันยังรักมั่นไม่ผันแปร
ขอใช้สิทธิ์คิดถึงเธอด้วยใจรัก
แม้ไร้สิทธิ์จะทายทักรักมีแผล
ขอเคียงข้างด้วยหางตายามเธอแล
คงแล้วแต่โชคชะตาฟ้าปราณี
เสียงของใจกระซิบแผ่วแว่วลมล่อง
เป็นเสียงร้องของหัวใจตามวิถี
ร้องเรียกหารักนางร้างจางเป็นปี
ถึงคนดีที่หายลับไม่กลับมา
เบอร์โทรเก่าโทรไม่ติดปิดตอบรับ
เบอร์ใครทับเลขเบอร์เดิมเติมใจหา
ส่งเสียงบ้างอย่าเงียบหายยามไกลตา
ปราถนารักกลับมาสัญญาเรา
เสียงหัวใจหญิงคนเศร้าเฝ้าใจหม่น
กรรมของคนรักเขาจริงทิ้งให้เศร้า
เสียงเรียกร้องของหัวใจมานานเนา
ว่ารักเขาคิดถึงเขาเฝ้ารอคอย................
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1255
