2 กุมภาพันธ์ 2551 23:38 น.
พิมญดา
กี่ครั้งที่เจอความรักจากแล้วจบ
ต้องพานพบกับรักร้าวเศร้าขื่นขม
น้ำตารินนอนเปียกหมอนกร่อนอารมณ์
ใจคอยจมบ่มแผลร้ายวายชีวัน
มาวันนี้ฟ้าลิขิตให้เจอเธอ
คอยเสนอรักษาใจหายโศกศัลย์
หยุดที่เธอคนสุดท้ายก็แล้วกัน
หยุดความฝันฝากเธอไว้ให้สัญญา
แม้หัวใจดวงน้อยนี้มีรอยหมอง
ช่วยประคองด้วยจริงใจใช่มุสา
เจ็บพอแล้วเจอแต่คนหลอกเรื่อยมา
หยุดเวลารักเอาไว้ให้เธอครอง
มอบให้เธอคอยดูแลเอาใจใส่
หลอมหัวใจเป็นหนึ่งซึ่งผุดผ่อง
ขอให้รักยั่งยืนนานตามครรลอง
อย่าแบ่งสองห้องฤทัยให้วายปราณ
ฉันรักเธอได้ยินไหมให้หมดแล้ว
ใจน้องแก้วอ่อนไหวนักรักประสาน
มอบให้แล้วขอรักษาให้ยาวนาน
ช่วยสาบานจะรักมั่นไม่ผันแปร.................