23 พฤศจิกายน 2551 16:49 น.
พิมญดา
ขอให้ฟ้าคุ้มครองพันธมิตร
ขอลิขิตชัยชนะในการใหญ่
ขอให้ทรราชจงออกไป
ขออวยชัยยี่สิบสี่มีเคลื่อนพล
เห็นพี่น้องมารวมตัวกันทั่วหล้า
มาเบิกฟ้าการเมืองใหม่ทุกแห่งหน
ยอมสละเลือดเนื้อกันทุกคน
ทรชนอยู่ที่ไหนขับไล่มัน
มีสีเหลืองนำชัยพร้อมมือตบ
มาร่วมรบด้วยหัวใจไม่ไหวหวั่น
อย่ามัวแต่เป็นกลางห่างความกัน
มาประชันขจัดมารการเมืองไทย
วีรชนคนกล้ามากู้ชาติ
อภิวาทพลีชีพเพื่อชาติได้
ไม่เกรงกลัวทรราชสั่งการใด
ลากระเบิดหรือปืนใหญ่ใส่ด่าวดิ้น
เมื่อตะวันสีทองผ่องอำไพ
ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
พันธมิตรจะปราบมารให้ซากสิ้น
หนักแผ่นดินเพราะโกงกินเหล่าประชา
แม้จะแพ้จะชนะขอให้สู้
ขอให้รู้เราต่อสู้อหิงสา
ไม่มีปืนมีมือตบติดมือมา
ประวัติศาสตร์จะนำพาเป็นแนวทาง
ได้แต่หวังวันรุ่งของพรุ่งนี้
อย่าได้มีระเบิด-ปืน มาแผ้วถาง
กี่ชีวิตกี่ศรัทธาอย่าอับปาง
อย่าลาร้างด้วยควันปืนกลืนผองชน......
21 พฤศจิกายน 2551 23:05 น.
พิมญดา
อยากขอโทษ..คนดี ที่คิดถึง
แค่แอบซึ้งได้ไหม..จากใจนี้
คนไม่สวยแต่ร่ำรวยอารมณ์ดี
มีไมตรี หน่อยนะคะอย่าหมางเมิน
ขอโทรหาเวลาเหงา นิดหนึ่งนะ
รับรองจะไม่รบกวนชวนห่างเหิน
อยากกระซิบว่าคิดถึง พี่เหลือเกิน
หากบังเอิญ พี่มีใจ ในเนื้อความ
อยากขอโทษ. ที่ห่วงใยในแววตา
อยากมาหา แต่เขินนักจักไถ่ถาม
อยากควงแขนแม้นไม่มีใครเดินตาม
จะคอยถามว่าเหนื่อยไหมในชีวี
อยากขอโทษคนดีที่..แอบรัก
รูปหล่อนักตกหลุมรักไปแล้วนี่
ลอบชำเลืองยามพี่เผลอทุกนาที
หรือพี่มี แรงดึงดูด ฉุดใจตรึง
คนขี้เหร่แอบหวังดังไปไหม
อยากจะมีบางใครไว้คอยซึ้ง
ใครอ่านแล้วให้รีบแจวมารำพึง
รัก-คิดถึง หนาวเหลือทนคนเวียงพิงค์
19 พฤศจิกายน 2551 15:49 น.
พิมญดา
ความรักเอย..เจ้าลอยลมมาทักทาย
สื่อความหมายว่ารักชักเศร้าหมอง
รักครั้งแรกที่ผ่านมาน้ำตานอง
หากมีสองต้องขาดใจตายแน่นอน
ความรักเอย..โปรดเมตตาอย่าคิดแกล้ง
มาแสดงให้ลุ่มหลงจมอักษร
อักษราคำว่ารักทุกบทกลอน
แค่คำอ้อนหลอนใจน้อยคอยหรือไร
ความรักเอย..อย่าละเลยหนีไกลห่าง
อย่าทิ้งข้าระหว่างทางจะได้ไหม
อยากตอบรับเรื่องหัวใจกับบางใคร
กลัวเยื่อใยผ่านดั่งลมตรมชีวี
ความรักเอย..ขอข้าสมปรารถนา
อย่าให้เฝ้าร่ำหาน้ำตาปรี่
ร้อง ฮือ ฮือ หารักทุกนาที
ใจนารี โดนรักหยอกหลอกแล้วลา
ความรักเอย..ข้าน้อยใจฤทัยนัก
ขออย่าผลัก รักเล่ห์ เสน่หา
ช่วยบันดลภิรมย์รักอีกสักครา
ชั่วชีวา..ปรารถนาหา....รักจริง....
17 พฤศจิกายน 2551 10:47 น.
พิมญดา
ลมหนาวพัด พลิ้วไหวทำใจสั่น
ป่านนี้เธอคิดถึงฉันนั้นบ้างไหม
ท้องฟ้าสวยด้วยอากาศช่างเป็นใจ
หวังบางใครมาช่วยห่มลมเหมันต์
พระอาทิตย์ตื่นสายในหน้าหนาว
พระจันทร์พราวลาลับช้าพาสุขสันต์
มวลดอกไม้เริ่มชูช่อล้อตะวัน
อยากมีเธออยู่ข้างฉันวันดีดี
น้ำเหนือเริ่มไหลมาน้ำฟ้าผ่าน
ดอกไม้บานหน้าหนาวหลากหลายสี
แมลงปอหยอกล้อลมสมฤดี
เกสรมีผีเสื้อน้อยคอยดอมดม
ต้นไม้หนาวพราวด้วยดอกออกไสว
สองข้างทางงามจับใจหมอกไอห่ม
ดอกหญ้าสวยด้วยน้ำค้างที่พร่างพรม
หากมีเธอเคียงข้างชมคงสมใจ
สเวสเตอร์ผ้าคลุมไหล่ใส่แล้วอุ่น
หนาวละมุนถ้ามีคุณให้ซบไหล่
กี่องศาที่ว่าหนาวคงหมดไป
อยากบอกไว้..คิดถึงมาก..จากดงดอย
14 พฤศจิกายน 2551 20:35 น.
พิมญดา
นักโทษใจชอบสาบานขึ้นศาลด่วน
เธอเรรวนหลอกฉันช้ำน้ำตาไหล
ข้อหานี้ยอมความยากหากเงียบไป
จงเตรียมใจมาพบอย่าหลบนาน
ฉันเป็นโจทก์ฟ้องศาลพยานพร้อม
เธอจะยอมหรือไม่ใบสั่งศาล
จะหนักเบาอย่าโทษโจทก์ พยาน
มากหลักฐานข้อเท็จจริงสิ่งทำมา
ข้าแต่ศาล ผู้ทรงคำ สั่งศักดิ์สิทธิ์
ชายคนนี้ ริทำผิด นอกใจหนา
แอบควงหญิง ให้พยานเห็นตำตา
ทำอุราโจทก์สะอื้นขมขื่นทรวง
รับผิดเถิดนะที่รักอย่ากล่าวเท็จ
อย่าหมกเม็ดเรื่องคดีที่ใหญ่หลวง
แอบนอกใจศาลคงไต่สวนทั้งปวง
โทษคนลวงตัดสินตามห้ามอุทธรณ์
หากรับผิดศาลอภัยให้ลดโทษ
ที่เคยโกรธลืมสิ้นยอมถอดถอน
ให้สัญญาต่อศาลตามขั้นตอน
แล้วออดอ้อนให้ถอนความ...จะตามใจ.
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1012
