20 สิงหาคม 2550 13:41 น.
พิมญดา
@..น้ำตาริน สิ้นรักเล่ห์ เสน่หา
เขานำพา รักจากพราก หนีหาย
ปล่อยน้องช้ำ สะอื้น คืนแม่อาย
โธ่..ป้อจาย เมืองใต้ ใยใจดำ
@..สาวแม่อาย สะอื้น ขมขื่นนัก
ชายที่รัก มาหลอก ให้ชอกช้ำ
ข้าเจ้าร้อง ร้องให้ ใจระกำ
เพราะหลงเชื่อ นำคำ กำป้อจาย
@..หลงหื้อใจ มอบกาย แล้วหายจาก
ความลำบาก เกิดขึ้นมา น่าใจหาย
ลูกน้อยน้อย ก่อกำเนิด เกิดในกาย
นั่งร่ำให้ ลูกป้อจาย ใจรวนเร
@..เปิ้นคงเห็น ข้าเจ้าเป็น ขนมหวาน
รักบ่นาน พอเริ่มจาง ก็หันเห
เป็นจะใด หรือเปิ้นเป็น ผีทะเล
ขึ้นมาเห่ กล่อมสาว ร้าวฤทัย
@.อยู่อย่างไร้ ตัวตน หมองหม่นนัก
คนที่รัก เหินห่างกาย เขาผลักใส
มาวันนี้ ความเศร้าโศก ตกข้างใน
ขอชดใช้ เลือดนางหลั่ง จางลงดิน
@..เสียงสะอื้น สาวแม่อาย หายจากโลก
ความเศร้าโศก อาบหน้า น้ำตาริน
ปิ๊กคืนถิ่น ฟ้อนรำดาบ สาวดาวนิล
ถึงคราวสิ้น ยกดาบเชือด เลือดเต็มคอ...@
18 สิงหาคม 2550 20:08 น.
พิมญดา
@..สู้อุตส่าห์มอบใจให้แน่วแน่
หวังเพียงเจอรักแท้เข้าสักหน
แต่ความรักที่เห็นกลับเล่นกล
ทำฉันจนป่วนปั่นหวั่นฤทัย
@..คำสักคำยากนักจักเอื้อนเอ่ย
อย่าจากฉันไปเลยจะได้ไหม
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกทุกข์เพียงใด
ต้องทำใจปล่อยน้ำตาปร่าอารมณ์
@..หลายครั้งที่เขาผลักไสฉันไกลห่าง
คนอ้างว้างเจ็บนักรักขื่นขม
ต้องทนอยู่อย่างคนเศร้าร้าวระบม
ต้องตรอมตรมจมความเศร้าเคล้าวิญญา
@..สู้อุตส่าห์มอบฝันให้จนหมด
ความรันทดเหินห่างตามมาหา
หากรักแล้วเจอแล้วมาบอกลา
หวังชาติหน้าขอรักแท้อย่าแพ้เลย.......@
15 สิงหาคม 2550 22:46 น.
พิมญดา
@..ฝนจ๋าฝน ตกลงมา น้ำตาหลั่ง
ดุจฟ้าสั่ง ให้ตก โอ้อกเอ๋ย
อกระทม ตรมไหม้ ใจจังเลย
คนคุ้ยเคย จากลา ไม่ปรานี
นั่งทรุดลง ร้องให้ ไม่อายฟ้า
ม่านน้ำตา เปียกปอน สิ้นศักดิ์ศรี
น้ำตาคน น้ำตาฟ้า พล่าฤดี
ดวงใจนี้ จะขาดรอน ตอนฝนซา
ฟ้าสั่งฝน ล้างใจคน ฤทัยช้ำ
น้ำฝนพรำ น้ำตาไหล ใจโหยหา
แน่นในอก พูดไม่ออก ยอกอุรา
มือซบหน้า น้ำจากตา พล่าทรวงใน
น้ำตาฟ้า กระหน่ำมา กายาสาว
เย็นทุกคราว จนร่างสาว หนาวสั่นไหว
ดั่งร่างกาย หลอมละลาย ฝนกับใจ
สะอื้นให้ กลางสายฝน ซมน้ำตา....@
14 สิงหาคม 2550 19:18 น.
พิมญดา
มันสุดแค้น แสนทน คนทรยศ
น้ำตาหยด ไหลริน ไม่สิ้นหาย
ดั่งมีดกรีด ทรวงใน แทบวางวาย
อยู่คล้ายคน ใกล้ตาย หน่ายชีวา
จะนั่งนอน เหม่อลอย คอยแต่คิด
มันฝังจิต ฝังใจ ใครผิดหนา
ปล่อยฉันนอน ร้อนรุ่ม กลุ้มอุรา
ใจมันล้า เสียน้ำตา ครารำพัน
เมื่อมาถึง ทางแตก แยกเป็นสอง
ตามครรลอง ลิขิต รักจากสรรค์
พระพรหมท่าน คงชี้รัก ให้จาบัน
คงบากบั่น ไม่ถึงฝัน นั้นแน่นอน
ท่านบอกว่า ชะตาเจ้า เฝ้าใจโศก
รักไม่โปรดใ ห้สมหวัง ดั่งชาติก่อน
จงจมอยู่ กับความเศร้า เรื่องร้าวรอน
เมื่อชาติก่อน เจ้าทำกรรม ย้ำใช้คืน
โอ้พิลาศ พิมพิไลย ใจโหยหวน
ฟ้าอย่าด่วน ลงโทษทัณฑ์ มันสุดฝืน
น้ำตารื้น รดแก้มสาว ทุกวันคืน
ใจสะอื้น อกตรอมตรม ขมฤทัย
น้องกลุ้มหนักเรื่องรักมาเปิดเผย ยังไม่เคยเอ่ยความในใช่มุสา เรื่องของแฟนเรื่องของกิ๊กป่วนอุรา จึงตั้งท่ารอคอยคอยสับราง ก็รักแฟนคนเดียวเกี่ยวดวงจิต คำน้อยนิดไม่ระคายให้บาดหมาง พูดหวานหูค่ำเช้าเข้าทุกทาง แต่ใจนางห่วงใยใครอีกคน จะเรียกชู้ก็ดูน่ากลัวนัก แต่ก็รักเหมือนกันมั่นกมล ชู้ทางใจใช่ทางกายคลายกังวล ยามหมองหม่นปรึกษาได้ใจยินดี มีคนรักสองคนน้องชักหวั่น ว่าสักวันจะทะเลาะให้บัดสี จึงเก็บซ่อนเอาไว้แม้นไม่ดี และคราวนี้..ขอมีกิ๊ก..อีกสิบคน
กฎระเบียบกิ๊ก @..ของคุงพี่พารานะคะติดต่อได้นะเจ้าคะ.อิอิ..@ 1. เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน 2.ห้ามแสดงตัวเป็นเจ้าของ 3.ห่วงได้แต่ห้ามหวง 4.ห้ามใช้กิ๊กรวมกับเพื่อน 5.มีเซ็กส์กันได้แต่ห้ามผูกพันธ์ 6.กิ๊กสามารถเปลี่ยนสถานะมาเป็นแฟนได้ 7.กิ๊กมีได้ไม่จำกัดจำนวน 8.ถ้าแฟนจับได้ต้องเลิก
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
3617
