15 ธันวาคม 2550 22:09 น.
พิมญดา
ทุกอย่าง...มีเจอมีจบ
ทุกอย่าง...พานพบหวั่นไหว
ทุกอย่าง...มีได้เสียไป
ทุกอย่าง...เป็นได้ตามกาล
ทุกอย่าง...คือเงาว่างเปล่า
ทุกอย่าง...อย่าเอามาขาน
ทุกอย่าง...มันมีตำนาน
ทุกอย่าง...เล่าขานเรื่องราว
ทุกอย่าง...ดีใจเสียใจ
ทุกอย่าง...อาลัยหงอยเหงา
ทุกอย่าง...มีแรงมีเบา
ทุกอย่าง...คิดเอาเผาตน
ทุกอย่าง...เกิดจากที่ใจ
ทุกอย่าง...ไม่สายเริ่มต้น
ทุกอย่าง...หากเกิดเป็นคน
ทุกอย่าง...ไม่พ้นกรรมเวร
ทุกอย่าง...มีผูกมีแก้
ทุกอย่าง...ไม่แย่แสนเข็ญ
ทุกอย่าง...อาจยากลำเข็ญ
ทุกอย่าง...ที่เป็นรอบกาย
ทุกอย่าง...มีคู่มีคี่
ทุกอย่าง...มีดีมีร้าย
ทุกอย่าง...มีเกิดมีตาย
ทุกอย่าง...สลายหายไป..
15 ธันวาคม 2550 22:06 น.
พิมญดา
ทุกข์เอ๋ยทุกข์เกิดจากไหน
ทุกข์ใครเว้นได้ใครหนอ
ทุกข์มากทุกข์น้อยใครพอ
ทุกข์ก่อเกิดจากใจเรา
หากทุกข์ขออย่าอ่อนไหว
ทุกข์เกิดจากใจไฟเผา
รุ่มร้อนเก็บกดหนักเบา
ทั้งเขาทั้ง เราเผาใจ
เจอะเจอทุกข์หนาอย่าหนี
หากมีแน่วแน่แก้ไข
มันคงไม่ยากเกินไป
ต้องใช้เวลาพาคิด
ทุกข์ท้อทุกข์ใจใครก่อ
ยุบหนอพองหนอฝึกจิต
ปล่อยวางทุกอย่างชีวิต
ลิขิตตามเวรตามกรรม
มีสุขให้รู้ว่าสุข
อย่าปลุกให้ใจถลำ
หลุดห้วงความสุขระกำ
เพลี่ยงพล้ำยากถอนงวยงง
หมดสุขนั้นพลาดหมดสิ้น
ด่าวดิ้นเพราะจิตลุ่มหลง
จิตใจคอยทุกข์พะวง
จงปลงปล่อยวางทางใจ.......
ความเกิดเป็นทุกข์
ความแก่เป็นทุกข์
ความเจ็บไข้ไม่สบายเป็นทุกข์
ความตายเป็นทุกข์
ความโศกเศร้าร่ำไรรำพัน
ความไม่สบายกาย
ความไม่สบายใจ
ความคับแค้นใจก็เป็นทุกข์
ความประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์
ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์
ความผิดหวังเมื่อปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์
ว่าโดยย่ออุปาทานในขันธ์ทั้ง 5 เป็นตัวทุกข์นั่นเอง ฯ
บัณฑิตย่อมรู้แจ้งในกองทุกข์ทั้งปวง
บัณฑิตย่อมรู้แจ้งว่าทุกข์เป็นสิ่งที่ควรกำหนดรู้
บัณฑิตย่อมรู้แจ้งว่าทุกข์ที่ควรกำหนดรู้ได้กำหนดรู้แล้ว
14 ธันวาคม 2550 13:04 น.
พิมญดา
น้องอยากเลือกพี่นักเพราะว่าหล่อ
แต่ก็ท้อนโยบายพี่ไม่ไหว
เที่ยวประกาศว่ารักน้องนั้นเกินใคร
เพื่อประชาธิปไตยขอใคร่ครวญ
ขอใช้สิทธิ์เลือกก่อนจะได้ไหม
หากต้องเลือกคนของใจให้ถี่ถ้วน
อยู่เคียงข้างชั่วชีวิตคิดทบทวน
อย่าเพิ่งด่วนตัดสินคิดไปเอง
หากต้องกาว่ารักใครในวันนี้
ดวงฤดียังหวั่นไหวใจโหวงเหวง
คนนั้นดีคนนี้หล่อน้องแอบเล็ง
โอ้ย!สุดเซงเลือกใครดีมีให้กา
นโยบายพี่สุดหล่อพ่อรวยสุด
น้องสะดุดตรงที่มีเงินหนา
คงเลี้ยงน้องให้สุขสมชั่วชีวา
แต่!แต่ว่าบ้าอำนาจอาจผันผ่าน
นโยบายพี่อีกคนแสนอบอุ่น
มาละมุนรักละไมใส่คำหวาน
รักน้องจริงไม่ทิ้งให้ร้าวราน
ตราบชั่วกาลและนานคอยดูแล
คงคิดหนักเลือกคราวนี้มีปัญหา
ถึงเวลาค่อยเลือกไว้ใช่มาแถ
นโยบายหลายคนนักทับดวงแด
สุดแล้วแต่ใจรักพัก....สิทธิ์ใคร.....
13 ธันวาคม 2550 13:34 น.
พิมญดา
แมวแต้ม
ทั้งเมาเหล้าเมารักก็คือเมา
สติเล่าเลือนหายไปไหนสิ้น
พอสร่างเมาเหล้าหายรักโบยบิน
ขอหลีกสิ้นทั้งเมาเหล้าและเมารัก
พิมญดา
แต่หากใจเจ็บช้ำน้ำตานอง
คงขอดองหัวใจใส่เหล้าหมัก
ดองเอาไว้ให้เข้มข้นชอบซนนัก
คนอกหักกอดขวดเหล้ารวดร้าวใจ
คีตากะ
คืนนี้ท่าเมาแน่ไม่แปรผัน
เมาทุกวันมันแน่จะแค่ไหน
จะเมาเหล้าเมารักจักเต็มใจ
จะแคร์ใครต่อว่าเราบ้าเมา
ครูพิม
เชิญเมาตามสบายเลยไอ้น้อง
ทุกสี่ห้องเมาให้พอขออย่าเขลา
เมารักนั้นหนักใจใช่ของเบา
แม้นเมาเมาเขาบ่นว่าเหมือนบ้าบอ
พิมญดา
หากเมาเหล้าจะไม่ขอเมารัก
กลัวอกหักเมารักมักใจฝ่อ
เมาเหล้าแล้วหลับเลยไม่รีรอ
แต่เมารอคนมารักมันหนักใจ
ครูพิม
แม้นมัวเมาเหล้ายาในครานี้
ยังพอมีวันสร่างนะรู้ไหม
แต่ถ้ามัวเมารักแสนหนักใจ
คงร่ำไห้เพียงลำพัง....ฟังบ้างเอย...
12 ธันวาคม 2550 15:45 น.
พิมญดา
ฟังหัวใจตัวเองมองดวงจันทร์
ใครไหนกันคิดถึงฉันบ้างไหมหนอ
มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยฉันคอยรอ
เขาจะรู้ไหมหนอฉันรอคอย
ต่างคนต่างอยู่ไกลในฟ้ากว้าง
ต่างอยู่ห่างหัวใจให้เหงาหงอย
ได้แต่สื่อมองฟากฟ้ายามดาวลอย
เดือนก็พลอยเข้าข้างทางใจเรา
เฝ้าอ้อนจันทร์จันทร์จ๋าช่วยด้วยเถิด
รักที่เกิดจากคนไกลใฝ่ถึงเขา
ความคิดถึงยังเต็มเปี่ยมไม่ทุเลา
สุดบรรเทาเสน่หาพาสาวครวญ
ได้ยินเสียงสัมผัสใจให้คิดถึง
มองดาวซึ้งชวนคิดถึงคะนึงหวน
ได้แต่พ้อต่อฟากฟ้าพาใจรวน
เฝ้าคร่ำครวญคะนึงหาน้ำตาริน
หากได้เห็นจันทร์แจ่มในวันนี้
ขอคนดีมองดวงจันทร์ฉันถวิล
ใจดวงน้อยติดปีกรักรักโบยบิน
มอบหมดสิ้นให้คนไกลในบ้านกลอน......
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1736
