3 กันยายน 2552 15:44 น.
พิมญดา
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนบนทางเดิน
ใครจะเมินกล่าวหาอย่าท้อถอย
เอาชนะใจตัวอย่ามัวลอย
ปากกากร่อยไร้หมึกนึกให้ดี
ใครจะอวดภูมิรู้ปล่อยเขาเถิด
ใครจะเกิดจะตายกลายเป็นผี
ปล่อยแต่เวรแต่กรรมใครพึงมี
ใครจะขี่หัวคน..บนเรือนชาน
เขาจะปิดจะเปิดเชิดหรือหยิ่ง
อย่าสูงสิงเย้าแหย่แพร่ข่าวสาร
ก้มหน้าเป็นทาสกลอนอ้อนบนลาน
สั่งประหารจะไร้สิทธิ์คิดเว้าวอน
วาสนาด้อยนักรักนางทาส
ช่างอนาถบาดใจในอักษร
ประสงค์ดีกลับกลายพ่ายสั่นคลอน
จะกินนอนอ่อนใจกระไรนา
จงทำตัวเช่นข้าทาสในเรือนเบื้ย
อย่าคุ้ยเขี่ยฝุ่นผงบ้านใครหนา
จงตั้งใจทำงานตามบัญชา
อย่าทายท้าเจ้านายหมายงานงาม
จงเป็นทาสด้วยใจให้กล้าแกร่ง
เมื่อถูกแบ่งเส้นสายคล้ายเหยียดหยาม
ศักดินาแห่งใจอย่าใฝ่ตาม
อึ่งอ่างพล่ามเบ่งลม..จะตรมเอง.
1 กันยายน 2552 20:56 น.
พิมญดา
นั่งเขียนกลอนพออ่านได้ใช่เจนจัด
บางครั้งขาดสัมผัสถนัดเสียง
เก็บเอาประสบการณ์มาร้อยเรียง
ดำน้ำเสี่ยงเขียนไปใจต้องการ
เป็นนักกลอนขาดลูกบิดคิดงานช้า
จับปากกาจรดถ้อยร้อยไขขาน
หวังบางใครถ้วนทั่วมาวิจารณ์
เปิดมาอ่านแล้วยิ้มก็อิ่มใจ
เขียนกลอนพออ่านได้ใช่คนเก่ง
ไม่อวดเบ่งอวดโตโอ่ที่ไหน
ชอบสร้างฝันปั้นกลอนอ้อนพิไล
เหมือนจับไมค์ร้องเพลงเต้นให้ฟัง
คงไม่กล้าเทียบกวีที่งานงาม
ได้แต่ตามเขียนไปใจมันสั่ง
มีเรื่องราวสุข-ทุกข์ สุมประดัง
จึงรินหลั่งหลายร้อยบทจดไม่ทัน
จึงขอมอบกลอนนี้ก่อนนิทรา
หากใครเห็นนอกสายตาอย่าเก็บฝัน
หากใครรักขอเม้นตอบจะกอดพลัน
มาแบ่งปัน..เวทีกลอนก่อนฝันดี
30 สิงหาคม 2552 14:51 น.
พิมญดา
ผิดมากไหมถ้าใจนี้พลีเพื่อรัก
โปรดตระหนักสักนิดอย่าคิดหนี
รักด้วยใจ ไร้สิทธิ์หวงห่วงคนดี
ขอเพียงมีโอกาสชิดคิดถึงเธอ
จะขอรักซ่อนเร้นเป็นแค่ชู้
ไม่ได้หวังจะเคียงคู่รู้เสมอ
แค่เธอยิ้มทักทายคนใจเบลอ
สุขล้นเอ่อ.เพ้อหาพาอิ่มทรวง
เมื่อสวรรค์บันดาลร้าวรานนัก
แค่แอบรักให้ช้ำน้ำตาร่วง
ตำแหน่งชู้ทางใจใช่เดินควง
คุณอย่าหวงห้ามรักมันหนักใจ
ชู้ทางใจร้องศาลไหนก็ไม่ผิด
จึงมีสิทธิ์รักคุณมากรู้ไหม
ปรากฏการณ์ความรักห้ามได้ไง
มาตราไหนไม่มีโทษอย่าโกรธกัน
หากคุณเคืองเรื่องราวคราวครั้งนี้
ขอเอาเกรียติศักดิ์ศรีพลีคำมั่น
ไม่ทำคุณรำคาญนานชีวัน
อย่าขวางกั้นห้ามสิทธิ์..คิดรักคุณ
29 สิงหาคม 2552 11:09 น.
พิมญดา
ปิดม่านกลอนนอนหลับทับสิทธิ์หรือ
บ้านเคยสื่อผลงานผ่านเพื่อนผอง
ขีดและเขียนเวียนวนด้นทำนอง
บทร้อยกรองผสมศิลป์จินตนา
อันปากกาสั้นกว่าปากคนนัก
ใครหาญหักวางเฉยกันเถิดหนา
ขอร้องเถิดอย่าได้เอ่ยคำบอกลา
หากเหนื่อยล้าพักผ่อนนอนเอาแรง
อาจ!จะมีวาจามาอวยพร
ร้อยสุนทรพ่อขุนรามคำแหง
ขึ้นภาษาชี้ชัดจัดเคลือบแคลง
มาเสแสร้งไร้ชื่อแส่..แม้ตัวตน
เรื่องไอพีที่รักชักจะยุ่ง
ต่างคนมุ่งหาความจริงสิ่งล่องหน
ไอพีซ้ำย้ำจริตคิดวกวน
ใครคือคนหยามหมิ่นถิ่นบ้านกลอน
แม้การเมืองต่างพรรคต่างเฉกสี
แต่กวีหนักแน่นแก่นสิงขร
มาร่วมกันรักษาอย่าลาจร
มิตรบ้านกลอนวอนมา..อย่าลาไกล
ณ.สถานบ้านกลอนไทยโพเอม
สมาชิกอยู่กันเต็มบ้านหลังใหญ่
อาจกระทบกระทั่งเบียดบังใจ
ให้อภัยกันเถิด..บรรเจิดกวี
อาจจะมีแนวทางวางแก้ไข
ขอปรับปรุงบ้านกันใหม่ใสสดสี
วอนเจ้าบ้านช่วยเช็คพวกไอพี
กฏหมายมีเล่นงานคนพาลลวง..
28 สิงหาคม 2552 22:34 น.
พิมญดา
จากหัวใจดวงเดียวเคี่ยวและปั้น
ให้สุขสันต์บทกลอนอักษรศรี
หวานหยดย้อยร้อยรักถักวจี
เป็นพิมพ์ดีงานงามตามจำนง
เอาความรักที่หวานผ่านร้อยกรอง
ท่วงทำนองพลิ้วไหวใคร่ดั่งหงส์
งามชดช้อยลอยลิ่วทิวเผ่าพงศ์
งามบรรจงอักษราภาษาไทย
แล้วเอาใจมาเคี่ยวเกี่ยวความรัก
โดนศรปักกลางทรวงห่วงรู้ไหม
ขอสื่อสารด้วยกลอนอ้อนจากใจ
ประทับไว้ใต้หมอนก่อนนิทรา
ขอปั้นความคิดถึงหนึ่งในร้อย
จะขอคอยตราตรึงคะนึงหา
เหมือนแสงดาวเรืองรองส่องนภา
โอบโค้งฟ้าลงลูบจูบเพียงดิน
เมื่อปั้นใจให้เป็นกลอนเว้าวอนเธอ
รักเลิศเลอเพ้อหาพาถวิล
เหมือนติดปีกแห่งรักจักโบยบิน
หวังยลยิน..เสียงใจ.ใครบางคน.
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
3393
