4 มิถุนายน 2550 13:22 น.
พิมญดา
ท้องฟ้ากว้างไกล........แค่ไหน
อยากบินไป.. .ให้ไกลกว่าฟ้า
อยาก..เป็นนกที่ไร้.....วันเวลา
บินไปสูด..กลิ่นไอฟ้า......แห่งเสรี
นกสีเหลือง...........เจ้าบินว่อน
หลบหลีก..ปีก.ถลาร่อน.......อ่อนล้า
ฟ้ากว้าง.เท่าที่.........เห็นเต็มตา
บินไปมาวนอยู่ที่เดิม............
นกสีเขียว.....ทรงพลัง..อำนาจ
เทกระจาด......เต็มเมือง...ฮึกเหิม
นกน้อย...หากไร้แรงเติม
จะเหิมเกริม...สู้อมิตร...ได้อย่างไร
ไปเถิดบินไป.....นกสีเหลือง
พฤษภา....มาเยือนอย่า.....หวั่นไหว
กระพือปีก........บินรวมพลังใจ
สู้บินฝ่า...ไปด้วยใจ......ทรนง
หากเจ้า...ท้อถอย.....เหนื่อยอ่อน
จงมองมา..ตรง...อนุสาวรีย์ธิปไตย.....แห่งความฝัน
บินมาเถิด......ฝ่าดวงตะวัน....
ที่ตรงนั้น...มีเลือด.นกสีเหลือง.รุ่นพฤษภา.....เต็มแผ่นดิน
ฤา..เจ้าจะสิ้นแรงหรือ....อย่างไร.....................................
3 มิถุนายน 2550 12:04 น.
พิมญดา
แค่รู้ข่าวพี่อยู่ดีมีความสุข
น้องก็สุขยิ้มได้ไม่ห่วงหา
เขาดูแลดีหรือเปล่าเล่าพี่ยา
น้องแค่มาถามข่าวขอเข้าใจ
น้องคนนี้ยังส่งใจไปให้พี่
ขอคนดีอย่าวิตกอกสั่นไหว
ไม่ได้มาให้เดือดร้อนคนข้างกาย
แค่มาเยือนพี่ชายที่คุ้นเคย
คนใจเศร้าขอบคุณพี่ที่ทายทัก
อดีตรักคงไม่หวนทวนมาหา
คุยแปบเดียวเดียวน้องก็จะลา
กลัวเขามาเข้าใจผิดคิดน้อยใจ
ดูหน้าตาพี่สดใสไร้เรื่องทุกข์
คงเป็นสุขกับเขาไม่เศร้าหมอง
น้องคนนี้ยินดีด้วยพี่สมปอง
คนเศร้าหมองคือน้องต้อง...ลาไกล
http://www.ijigg.com/search?s=ขอแค่รู้ข่าว*-*มาฟังเพลงนี้เพื่อคนใจร้าวนะคะ.ของคุณต่ายอรทัย..
2 มิถุนายน 2550 23:28 น.
พิมญดา
ทุกข์เพราะรักแน่นทรวงบ่วงระทม
ความขื่นขมใยถึงไม่จางจากหาย
รักจบแล้วน่าจะจบไปกับชาย
เรื่องวุ่นวายตามมาน้ำตาริน
จบแล้วจากเหลือไว้แต่อดีต
มีเส้นขีดขวางกั้นผันใจผิน
แม้ต้องพบความผิดหวังเป็นอาจิณ
ขอลืมสิ้นรักไม่แคร์แค่หนึ่งคน
ฉันอกหักปากแข็งแย้งใจนัก
ใครทายทักหน้าชื่นนักใจสับสน
ยิ้มข้างนอกขมในใจทุกข์เหลือทน
เกิดเป็นคนพ่ายแพ้รักหักใจลา
เหมือนชะตาขีดไว้ให้เราจบ
คงได้พบกันชาติใหม่เสน่หา
ส่วนชาตินี้น้องแก้วขออำลา
ปราถนาเธอเป็นสุขหมดทุกข์ใจ
2 มิถุนายน 2550 17:28 น.
พิมญดา
วันนี้.....อย่าเพิ่งเอ่ยคำว่าลา
วันนี้........ขอเวลาหน่อยได้ไหม
วันนี้........ขอซบอกซุกอุ่นไอ
วันนี้........ขอทำใจซบอกเธอ
ขอเธอ.....วันนี้ครั้งสุดท้าย
ขอเธอ.....ทำใจโอบกอดพลอดรักฉัน
ขอเธอ.....ให้แกล้งรักเหมือนทุกวัน
ขอเธอ.....อีกครั้งก่อนจากกัน
ครั้ง........สุดท้ายคือวันนี้
ครั้ง........ที่หัวใจแทบสลาย
ครั้ง........ที่น้ำตาไหลนองใจ
ครั้ง........นี้ไซร้เจ็บแทบวายปราน
สุดท้าย...ขอขอบคุณฟ้าเบื้องบนส่งเธอมา
สุดท้าย...รักแล้วจากพรากเธอไปจากฉัน
สุดท้าย...ที่ผ่านมาก็ดีแล้วเรารักกัน
สุดท้าย...ขอให้ฉันรักเธอมั่นอย่างนี้....ตลอดกาล
2 มิถุนายน 2550 10:06 น.
พิมญดา
ไปให้ไกลได้ไหมใช่อยากเห็น
คนเลือดเย็นสองคนทนไม่ไหว
ทิ้งเราแล้วยังมีหน้ามาเอาใจ
หลีกให้ไกลอย่าเอาใจมาคุ้ยเคย
ตีสองหน้าทำได้ไงไหนบอกสิ
เธอเก่งนี่เจอหน้าฉันยังทำเฉย
บอกบทมาจะแสดงได้ใจเลย
ขอให้เอ่ยตีสองหน้าหามาพลัน
เจอหน้ากันไม่ต้องทักนะขอร้อง
เดินควงกันไม่ต้องมองมาทางฉัน
ขอให้เราคิดซะว่าแปลกหน้ากัน
เธอกับฉันแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
จะไม่เก็บอดีตกรีดรอยช้ำ
เธอและเพื่อนของฉันทำแบบไหน
จะลบเธอทั้งสองออกจากใจ
แทงข้างหลังฉันไม่ตายใจรวนริน
ตีสองหน้าเอาวาจามาขอโทษ
คนใจโฉดหลีกให้ไกลไม่ถวิล
คนเคยรักทำกันลงปลงชีวิน
เจ็บแทบสิ้นฤดี..มิมีลืม..
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1097
