30 ตุลาคม 2550 12:34 น.

..กระทงหลงทาง...

อยากให้รู้ว่าคิดถึงคุณยิ่งนัก
สุดที่รักอยู่เมืองใหญ่ใจคิดถึง
ได้แต่นั่งมองเดือนดาวสาวรำพึง
สุดคะนึงถึงที่รักไม่ยักมา

กดเบอร์โทรแต่ว่าสัญญาณเงียบ
หรือไม่เสียบแบตหมดอดโทรหา
อยากได้ยินเสียงคุณพร่ำย้ำสัญญา
ที่รักจ๋าลืมหรือไรใครหลงคอย

วันเดือนเพ็ญกลับมาบ้านหรือเปล่า
อย่าปล่อยสาวนั่งหาวดูเหงาหงอย
ลอยกระทงคนเดียวใจเลื่อนลอย
กระทงน้อยหลงทางน้ำตามใจคน

เปิดรายการคลื่นเหงาสาวข้างบ้าน
คนร้าวรานขอเพลงไปตั้งหลายหน
เปิดให้หน่อยนะดีเจพ่อหน้ามน
เพลงของคนคอยแฟนแทนจากใจ

เพลงกระทงหลงทางฟังแล้วเศร้า
ถึงจะเก่าแต่เนื้อหาน้ำตาไหล
เล่านิยามของความรักที่ร้างไกล
ฟังทีไรเพลงทำไมเข้าใจเรา..............

3437

love

comment

29 ตุลาคม 2550 12:36 น.

..เศษซากแห่ง..ความหลัง..

พิมญดา

เศษซากแห่งความหลังฝังใจลึก
ตกผลึกจมฤทัยยากไถ่ถอน
เศษความเจ็บสะสมเป็นตะกอน
มันร้าวรอนเก็บไว้ให้จดจำ

เศษซากของเดนใจในอดีต
มันคอยกรีดแผลเก่าเฝ้าปวดช้ำ
นึกขึ้นมาน้ำตารินสิ่งเขาทำ
เวรหรือกรรมชาติไหนชดใช้มา

เศษซากแห่งรอยรักรอยอาลัย
คิดขึ้นมาคราใดให้โหยหา
เจ็บลึกลึกจนบาดปาดอุรา
เจ็บหายช้าหรือเวลาหมุนช้าไป

เศษซากแห่งความสุขหายหมดสิ้น
เคยถวิลความฝันร่วมฝันใฝ่
ตั้งความหวังฝากฉันนั้นทำไม
แล้วทิ้งให้คร่ำครวญหวนโศกตรม

เศษซากแห่งความโศกถาโถมมา
กินน้ำตาแทนข้าวคราวรักขม
ทำอย่างไรให้หายใจระทม
เศษซากบ่มในใจใครช่วยที.................

1923

love

comment

27 ตุลาคม 2550 22:48 น.

.....ใจสารภาพ.ว่ารัก.....

พิมญดา

ฉันเหมือนนกหลงทางบนฟ้ากว้าง
ทั้งอ้างว้างเหน็บหนาวแสนร้าวจิต
เจอบ้านหนึ่งจึงร่อนลงฝากชีวิต
รักษาพิษบาดแผลใจให้บรรเทา

บ้านหลังนี้มีเพื่อนดีที่คอยปลอบ
ชอบไม่ชอบแต่เห็นใจในตัวเขา
คอยเอื้อนเอ่ยกำลังใจให้ทุเลา
โลกความเศร้าค่อยค่อยคลายหายบางครา

บ้านหลังนี้มีกวีศิลป์นักเขียน
คอยวนเวียนเขียนอ่านตามภาษา
ทั้งรักหลงทุกข์หรือสุขตามเวลา
แต่ไหนมาอยู่ร่มเย็นเป็นสุขใจ

หากจะแบ่งความคิดเห็นเฉกเช่นเพื่อน
คนหนึ่งเตือนขอจงคิดอย่าผลักใส
เพื่อนเตือนเพื่อนยิ่งลำบากยากเพียงใด
กลัวผิดไปในอักษรก่อนรู้ความ

ฉันก็ร้องไปตามเสียงเรื่องของนก
ใจวิตกเพราะนกน้อยกลัวคำถาม
เธอเป็นใครใหญ่นักหรือหือลามปาม
แบ่งนิยามสมาชิกมิตรบ้านกลอน

ฉันเป็นนกตัวน้อยน้อยด้อยความรู้
ไร้แรงสู้เที่ยวต่อว่ากล่าวสั่งสอน
หลบลมฝนมาอาศัยเกาะบนคอน
จึงหลงรักบ้านกลอนไทยด้วยใจจริง

1448

love

comment

27 ตุลาคม 2550 14:59 น.

ฝากดาว.คิดถึงเธอ...

พิมญดา



ลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่เฝ้ารอ
ยังคอยก่อแรงใจใฝ่ฝันถึง
รักยังตรึงอยู่ทุกห้วงคำนึง
ฝากคำซึ้งข้ามดาวกล่าวถึงเธอ

ฝากคำซึ้งรักคิดถึงอยู่ไม่หน่าย
คงความหมายซื่อตรงนั้นเสมอ
บ่นคิดถึงคิดถึงอยากพบเจอ
ได้แต่เพ้อฝากฟ้าครารำพัน

ฝากแรงใจไปให้ยามอ่อนล้า
ฝากจันทราห่มผ้าเวลาฝัน
ฝากรอยจูบฝากฟ้าทุกคืนวัน
ฝากเพลงฝันกล่อมนอนก่อนนินทรา

เหนื่อยและท้อบ้างไหมใจขอถาม
ยังติดตามห่วงใยอาลัยหา
หากเธอทุกข์อย่าท้อจงมองมา
สุดปลายฟ้า พิมญดา ยังถ้าคอย..........


..เพราะรัก..
..เพราะคิดถึง..