2 ธันวาคม 2550 11:59 น.
พิมญดา
ส่งรายงานหัวใจให้คนดี
ตัวน้องนี้ยังมั่นคงเสมอ
รอวันที่เราสองได้พบเจอ
จึงเสนอรายงานผ่านฤทัย
ฝากรายงานให้พี่พิจารณา
หากสมค่าตอบกลับรับได้ไหม
รายงานขึ้นต้นว่ารักจากใจ
เนื้อความในว่าคิดถึงจึงเขียนมา
บทสรุปรายงานว่าคิดถึง
จากคนหนึ่งที่อยู่ไกลนักหนา
เขียนรายงานจากใจใช่มายา
ประทับตราหัวใจ ให้ยลยิน
รายงานน้องอ่านแล้วอย่ากังวล
เขียนจากคนอารมณ์ผสมศิลป์
น้องเรียงถ้อยร้อยความศิลปิน
น้ำตารินด้วยคิดถึงจึงรายงาน
รักจากสาวเมืองหมอกบอกพี่แล้ว
ด้วยน้องแก้วใจซื่อถือหลักฐาน
หากรายงานไม่ผ่านอย่าอ่านนาน
ส่งคืนผ่านเมล์ด่วนทวนหัวใจ.......
29 พฤศจิกายน 2550 23:08 น.
พิมญดา
ฝากดวงใจไว้ใต้หมอนก่อนจะนอน
ใจคอยออดอ้อนเธออย่างเผลอไผล
รู้หรือเปล่าว่าทั้งรักและห่วงใย
อ้อนหัวใจคนอยู่ไกลใจสั่งมา
อยู่ห่างเธอหวั่นใจนักกลัวรักหาย
กลัวข้างกายเธอมีหญิงแอบอิงหา
กลัวยิ่งนักอย่าลืมรักก่อนหลับตา
ใจนำพาปราถนามาผูกพัน
ถึงตัวไกลใจคงอยู่ให้รู้แท้
อยากไปคอยเฝ้าดูแลแม้ในฝัน
อยากเห็นหน้าสนทนารักทุกวัน
สบตากันย้ำให้มั่นฉันมีเธอ
ก่อนจะนอนคิดถึงกันฝันถึงบ้าง
อย่าปล่อยให้อ้างว้างกลัวพลั้งเผลอ
อยู่ไกลกันฝากหัวใจให้พบเจอ
เหงาจนเพ้อขออ้อนเธอก่อนนินทรา
ก่อนจะนอนฉันฝากหอมบนใบหน้า
ก่อนหลับตาจุ๊บแก้มซ้ายจุ๊บแก้มขวา
ฝากคำอ้อนอ้อนจากใจในอุรา
คำล้ำค่า พร้อมคำว่า ฉันรักเธอ
28 พฤศจิกายน 2550 19:19 น.
พิมญดา
หากฉันเป็นแม่มด มีเวทมนตร์
จะเสกคนหลายใจกลายเป็นหนอน
ให้ไปนอนกลิ้งเล่นบนใบบอน
ชอบทำตัวออดอ้อนตอนเป็นคน
หากฉันมีไม้กวาดขี่บินได้
จะเที่ยวไปในอากาศนี้สักหน
เอาตัวหนอนหลายใจขึ้นข้างบน
แล้วตะโกนสกุณามาจิกกิน
หากฉันมีคาถาและอาคม
ปลุกสดมภ์ผู้หญิงสู้ให้สิ้น
หลอกให้ชายหลงรักแล้วโบยบิน
น้ำตารินอย่าไปสนคนหลายใจ
หากฉันเป็นแม่มดที่แสนสวย
โอมระรวยมนต์ตราให้หวั่นไหว
นะจังงังมองตาฉันงงทันใด
จะพาไปสับหัวใจให้แหลกลาญ..
27 พฤศจิกายน 2550 12:46 น.
พิมญดา
เกิดเป็นคน มีทั้งดี มีทั้งชั่ว
เกิดจากตัว ของกิเลส เหตุตัณหา
เกิดจากทุกข์ ที่อยากได้ ของเขามา
เกิดจากการ มีอัตตา ในตัวตน
หยุดเพื่อก่อ กรรมดีดี หนีกรรมเลว
หากตกเหว บ่วงอารมณ์ จนสับสน
ความละโมบไม่เสื่อมถอย คอยดิ้นรน
ค่าของคน หมดสิ้นแล้ว ไม่แคล้วตรม
มองตรงไป ทางข้างหน้า อย่าหวั่นไหว
กรรมของใคร ใครคนทำ กรรมขื่นขม
ทำกรรมดี ผลได้รับ คนชื่นชม
หากหลงลม ผิดศีลธรรม ช้ำชีวี
หากมีมาร มาคอยยั่ว ตั้งสติ
อย่าดำริ ต่อความยาว เหล่าภูตผี
คนเหล่านั้น ไม่มีค่า ตรองดูดี
กรรมเขามี แค่ตัวถ่วง ลวงเราตาม
ทำความดี อยู่ที่ไหน ใจเป็นสุข
ไม่มีทุกข์ โรคร้อนใจ ให้ไต่ถาม
มีสติ ให้รู้ตัว ทั่วพร้อมยาม
คนเหยียดหยาม ยิ้มอภัย ให้เยือกเย็น
ข่มอารมณ์ ข่มจิตใจ ให้อดทน
อย่ากังวล จงปล่อยวาง บางอย่างเห็น
มองผ่านไป อย่าให้ใจ ได้ลำเค็ญ
มองทุกอย่าง ให้มันเป็น เช่นนั้นเอง
27 พฤศจิกายน 2550 09:54 น.
พิมญดา
ขอบคุณ..ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีเมื่อเธอไป
ขอบคุณ.....ด้วยใจเมื่อเธอไกลไปจากฉัน
ขอบคุณ..ที่ความรักสองเราสิ้นลงพลัน
ขอบคุณ.....ที่ยอมจากกันแยกทางเดิน
ขอบคุณ............ที่ได้รู้จักเธออีกคนหนึ่ง
ขอบคุณ...............ความคิดถึงฝากมายามห่างเหิน
ขอบคุณ...............ทุกช่วงเวลาเคยมีเธอดีเหลือเกิน
ขอบคุณ...............ที่เคยเดินบนทางรักร่วมใฝ่ฝัน
ขอบคุณ.....ที่ทำให้ฉันหันมองคนรอบข้าง
ขอบคุณ.....ที่เอาวันว่างคืนให้ฉัน
ขอบคุณ.....ที่เราเลิกราร้างกัน
ขอบคุณ.....ที่ส่งฝันของฉันกลับคืน
ขอบคุณ...............ความหวังดีหลัง เลิกรา
ขอบคุณ...............ฝากกลับไปว่าอย่ากลับมาฝืน
ขอบคุณ...............ด้วยใจอย่าใกล้กันอีกทุกวันคืน
ขอบคุณ...............ที่ทำให้ฉันสะอื้นใจทุกครา
ขอบคุณ.....ที่ทำให้ฉันมองฟ้าใหม่
ขอบคุณ.....ด้วยใจไม่อาลัยหรอกหนา
ขอบคุณ.....จริงจริงไม่มีแล้วคราบน้ำตา
ขอบคุณ.....มาลา...ด้วยความเข้าใจ.........
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1697
