7 มกราคม 2551 15:30 น.
พิมญดา
แสงเรืองเรืองส่องทั่วฟ้าเมืองไทย
คือแม่พิมพ์น้อยใหญ่งานศึกษา
คอยสร้างเสริมคุณค่าทางปัญญา
น้อมบูชาคุณครูผู้มีคุณ
ครูคือผู้คอยให้แสงสว่าง
ครูชี้นำแนวทางคอยเกื้อหนุน
ครูผู้ให้ศิษย์ได้พึ่งใบบุญ
ใจการุนย์สอนสั่งอย่างตั้งใจ
แม้เหนื่อยยากเพียงใดครูไม่ท้อ
ยังคอยก่อแรงใจไม่หวั่นไหว
ถึงศิษย์ดื้องานล้นเรื่องอันใด
ครูสู้ไหวเพราะหัวใจใฝ่ศรัทธา
วิทยาทานมอบให้ไม่เหน็ดเหนื่อย
ไม่เฉยเฉื่อยสร้างผลงานด้านคุณค่า
เยาวชนเด็กชาติไทยพัฒนา
การศึกษาคอยชี้วัดคัดคนดี
ที่สิบหกมกราเวียนมาแล้ว
เรือจ้างแจวต่อไปให้สุขศรี
ทุกย่างก้าวเป็นต้นแบบครูคนดี
แสงสุรีย์ยังสว่างถากถางทาง.............
7 มกราคม 2551 15:24 น.
พิมญดา
สามัคคี มีวินัย ใฝ่เรียนรู้ เชิดชูคุณธรรม
เด็กเอ๋ยเด็กเด็กไทยในสยาม
ทุกผู้นามเติบใหญ่สมศักดิ์ศรี
เสาร์ที่สองของวันเด็กในทุกปี
ขอจงมีความมุ่งมั่นฝันให้ไกล
เด็กเอ๋ยเด็กเด็กไทยในปีหนู
ขอจงรู้คุณธรรมนำสดใส
ขอเล่าเรียนเขียนอ่านอย่างตั้งใจ
พอเติบใหญ่ช่วยชาติไทยพัฒนา
เด็กเอ๋ยเด็กเด็กไทยในวันนี้
จงหลีกหนียาเสพติดอย่าคิดหา
คบเพื่อนดีหนีเพื่อนชั่วที่ติดยา
อย่าร้องหาทั้งเหล้ายามาลองกัน
เด็กเอ๋ยเด็กเด็กดีมีศรีศักดิ์
พร้อมใจภักดิ์อยู่ประหยัดอย่างขยัน
อยู่พอเพียงฟังคำพ่อแน่นิรันดร์
ให้มุงมั่นอยู่เพียงพอขอทำดู
วันเอ๋ยวันวันเด็กให้สามัคคี
ขอจงมีข้อวินัยใฝ่เรียนรู้
ขอให้รับคุณธรรมคอยค้ำชู
พ่อแม่ครูแสนภูมิใจในตัวเรา........
5 มกราคม 2551 07:50 น.
พิมญดา
ปีนี้หนอปีอะไรใจสับสน
ช่างวกวนในหัวใจกระไรนี่
คนอะไรช่างถูกใจฉันสิ้นดี
แต่เหมือนมีกรรมกั้นฉันและเธอ
มาปีนี้เป็นอะไรใจเลื่อนลอย
มัวนั่งคอยเหม่อมองหาพาเสนอ
อยากจะบอกว่าสนใจใฝ่ละเมอ
แต่กลัวเก้อเพราะว่าเธอมีคู่ใจ
ปีผ่านมาไม่เคยพาใจไหวหวั่น
ผ่านนานวันยึดคานมั่นไม่หวั่นไหว
มาปีนี้พอพบเจอเธอของใคร
แล้วนี้ฉันทำยังไงใช่อยากตรม
ความรักเอ๋ยเป็นอย่างไรใครรู้บ้าง
เปรียบดั่งเช่นอาหารว่างหวานหรือขม
รสชาติเล่าจืดหรือจางพรางใจพรม
หรือดั่งเช่นขนมหวานนานก็คลาย
เจอเขามีคนเคียงข้างวางใจแล้ว
เลยกินแห้วรอบที่สองน้องใจหาย
มีอีกไหมคนที่อยู่รอบข้างกาย
ไม่แหน่งหน่ายสาวแม่อายมาหมายชม.........
3 มกราคม 2551 20:56 น.
พิมญดา
ลมหนาวโชยพรมผ่านสะท้านกาย
ลมหนาวกรายผิวสาวหนาวหวั่นไหว
ลมหนาวรักอาจห่างหายจากดวงใจ
ลมหนาวใครมาอิงแอบแนบใจเรา
ลมหนาวหวนชวนใจให้หนาวหนัก
ลมหนาวหักใจร้าวรักพักโศกเศร้า
ลมหนาวโบกไล้หัวใจให้บางเบา
ลมหนาวเจ้าหอบเอาความเหงามา
ลมหนาวมาห่มผ้าพอคลายหนาว
ลมหนาวสาวหนาวใจหาใครหนา
ลมหนาวหวนเยื่อใยรักไม่คืนมา
ลมหนาวจ๋าพัดบอกฟ้าว่าสาวครวญ
ลมหนาวมากระทบกายไม่เท่าไหร่
ลมหนาวใจกระทบใจให้กำสรวล
ลมหนาวรักแนบไออุ่นกรุ่นเนื้อนวล
ลมหนาวครวญหาใครหนอพออุ่นไอ
ลมหนาวขอแค่มีเธออยู่ใกล้ชิด
ลมหนาวขอแค่สนิทคอยชิดใกล้
ลมหนาวขอแค่มีเธอโทรทางไกล
ลมหนาวใจคงคลายลงตรงเสียงเธอ.......
3 มกราคม 2551 11:42 น.
พิมญดา
คนใจดำเขาเคยเป็นคนใจดี
เขาเคยมีคำสัญญาน่าเชื่อถือ
มาพร่ำบอกรักคนยากจนเล่าลือ
เขาคอยตื้อใจของเราให้เขาพลัน
หน้าตาดีแล้วใจดีมีที่ไหน
อยู่ตั้งไกลยังตั้งใจมาหลอกฉัน
ย้ำคำมั่นครึ่งชีวิตรักนิรันดร์
มอบให้กันคอยต่อฝันนานแสนนาน
คนใจดีมีไมตรีชอบเผื่อแผ่
มีรักแท้มามอบให้ใจประสาน
หน้าตาดีคารมดีเป็นประธาน
แท้เขาคือผีซาตานพล่าผลาญใจ
คนใจดีหน้าตาดีผีซ่อนเงื่อน
ใจลางเลือนยามเขาเจอเพ้อคนใหม่
หลอกคนโน้นหลอนคนนี้อยู่ร่ำไป
คนอะไรหลอกได้ใจใครสอนมา
ต้องไปเรียนวิชาหลอกวิทลัยไหน
ต้องใช้ใบปริญญาบ้างไหมหนา
เมืองจิงโจ้เขาคงสอนเต็มอัตรา
พอกลับมาถึงเมืองไทยใช้ได้เลย........
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
6272
