14 มกราคม 2551 19:44 น.
พิมญดา
เปิดใจ๋สาวคนชื่อพิมมีคนฮัก
พ่อแม่ทักลูกพิมจ๋าอย่าคบไผ
อย่าหลงเชื่อในน้ำคำของผู้ใด
บ่าวเหนือใต้เปิ้นเหมือนกันชอบผันแปร
วันนี้น้องมาบอกเล่าหื้อเข้าใจ๋
ว่ามีไผมาจีบน้องตามกระแส
หนุ่มน้อยใหญ่วิ่งมาจองห้องดวงแด
ตั๋วป้อแม่น้องหวงห้ามควงใคร
ตี้บ้านน้องมีเข็มขัดแชมป์ชกมวย
หากโชคช่วยอ้ายคนดีคงพอไหว
กำปั้นน้องบ่ได้หนักสักเท่าใด
จะลองก่อนก่อได้ไผอยากลอง
มาเปิดใจในบ้านกลอนมาอ้อนรัก
ขอคนฮักน้องคนเดียวห้ามแบ่งสอง
น้องคนงามยังบ่มีป้อจายจอง
น้ำตานองน้องกลัวเจ้าเศร้าแต้นา
ตั๋วน้องนี้มีทั้งเมล์ใบสมัคร
หื้อป้อแม่น้องคอยคัดประวัติหนา
ไผสนใจ๋หื้อกรอกใบจำนรรจา
ขอเนิ้อหาบ่ลวงหลอกออกจากใจ......
13 มกราคม 2551 15:08 น.
พิมญดา
ผ่านมานานแต่ไม่จางความรู้สึก
เจ็บปวดลึกในห้วงใจไม่ห่างหาย
แผลเรื้อรังตกผนึกรักวางวาย
ยังหายใจแต่เหมือนตายไร้ตัวตน
ทุกค่ำคืนน้ำตานองไหลเปียกหมอน
อกสะท้อนอดีตร้าวเขาล่องหน
พรหมลิขิตใยสาปรักให้วกวน
รักกี่คนก็เจ็บหนักชักน้อยใจ
อยากมีคนมารักเรามีไหมหนอ
หรือต้องรอชดใช้กรรมหมดชาติไหน
รักเขาก่อนพอจุดจบรักจากไป
ขอมีใครมาเติมใจใช่ร้างลา
อยากเป็นคนที่ถูกรักใช่ถูกทิ้ง
ขอเป็นคนที่รักจริงไม่มุสา
จะทุ่มเทรักที่เหลือหมดชีวา
ลองสบตาจับมือมั่นฝันด้วยกัน
เหงาว่างเปล่าหนาวผ่านพ้นจนชาด้าน
ใจคอยค้านอย่าเผลอรักจักโศกศัลย์
รักครั้งใหม่จะกับใครให้รู้ทัน
ถูกรักนั้นแบ่งใจฝันกันครึ่งทาง................................
11 มกราคม 2551 21:52 น.
พิมญดา
หนึ่งในไม่กี่คนที่เคียงข้าง
หนึ่งคอยสร้างกำลังใจฝันใฝ่หา
หนึ่งความรักหนึ่งแรงใจในศรัทธา
หนึ่งไขว่คว้าหาเพื่อนแท้แม้ไกลกัน
คงมีไม่กี่คนเจอเพื่อนแท้
ยามอ่อนแอใจเราแย่แพ้โศกศัลย์
มีเพียงเพื่อนที่ยอมฟังคำรำพัน
คอยปลอบขวัญยามทุกข์ท้อรอห่วงใย
ขอบคุณความห่วงใยสุดปลายฟ้า
ขอบคุณแรงศรัทธาไม่สั่นไหว
ขอบคุณเพื่อนที่คอยส่งแรงใจ
ขอบคุณในความหวังดีมีมากมาย
หนึ่งคนนี้ยังเชื่อมั่นความพันผูก
หนึ่งคนทุกข์ส่งแรงใจไม่ห่างหาย
หนึ่งคนรักคอยคิดถึงซึ้งไม่คลาย
หนึ่งคนหมายมิตรแท้จริงสิ่งต้องการ
ยังยึดมั่นอุดมการณ์งานยิ่งใหญ่
ยังคอยต่อลมหายใจให้ไพศาล
ยังคอยร่วมต่อสู้เพื่ออุดมการณ์
ยังคอยสานสู่ขวัญเพื่อปวงชน......
9 มกราคม 2551 23:44 น.
พิมญดา
ฝากดวงดาวพราวแสงแรงคิดถึง
ฝากทุกห้วงคิดคำนึงจึงห่วงหา
ฝากทุกถ้อยร้อยคำรักถักทอมา
ฝากดาวว่ารักเท่าฟ้าคราไกลกัน
ฝากดาวบอกคนไกลกายแต่ใจใกล้
ฝากดาวใช้แสงนวลนวลชวนให้ฝัน
ฝากดาวร้อยรักร้อยเรียงเพียงชีวัน
ฝากดาวอันสวยเด่นเป็นพยาน
ฝากดาวถามว่าเหนื่อยไหมในวันนี้
ฝากดาวทีสาวคนนี้อยากประสาน
ฝากดาวบอกรักคงอยู่ยั่งยืนนาน
ฝากดาวผ่านผืนฟ้ากว้างยังห่วงใย
ฝากดาวหอบเยื่อใยรักไปทักเขา
ฝากดาวเฝ้าคอยดูแลแม้หลับใหล
ฝากดาวจุ๊บแก้มเบาเบาเคล้าหัวใจ
ฝากดาวไว้ก่อนรุ่งสางทางสัญจร
ฝากดาวจ๋าอย่าต่อว่าคนห่างแฟน
ฝากดาวเป็นตัวแทนรักถักอักษร
ฝากดาวนะโปรดสงสารสาวบ้านกลอน
ฝากดาวก่อนหลับนินทราในราตรี................
8 มกราคม 2551 18:18 น.
พิมญดา
สาวเวียงพิงค์หวั่นหัวใจใครคนหนึ่ง
คอยมาซึ้งฝากคำหวานผ่านอักษร
คอยมารักว่าฮักเจ้าสาวบ้านกลอน
น้ำคำวอนฝากดาวเดือนเยือนคนไกล
กัวเปิ้นเห็นข้าเจ้าเป็นขนมหวาน
คอยมาหว่านคำลอยลมจนใจ๋ไหว
กัวแต้แต้กัวเปิ้นจุ๊ย่ะจะใด
หนุ่มบ้านไกลจะไว้ใจ๋ได้กาเจ้า
กลัวเปิ้นมีคู่แอบอิงอยู่เมืองกรุง
กลัวจะยุ่งรักบ่รุ่งมุ่งแฟนเขา
กลัวใจ๋นักรักลวงหลอกชอกช้ำเอา
น้ำตาเจ้าคงไหลรินริมน้ำปิง
อยู่เมืองไกลจะไว้ใจ๋เท่าใดเจ้า
มาอู้สาวหื้อฮักเมาแล้วคงทิ้ง
จุ๊หมาน้อยขึ้นบนดอยคอยรักจริง
พอสมใจ๋แล้วทุกสิ่งทิ้งจากไป
สาวแม่อายน้ำตาไหลในนิยาย
คอยป้อจายคนบางกอกหลอกหัวใจ๋
สาวเครือฟ้าเปิ้นก็โดนตัดเยื่อใย
จะมีไผฮักข้าเจ้าเฝ้าผูกพัน
คำอู้คนอู้ลอยลมไร้หลักฐาน
ฮักบ่นานเปิ้นเปลี่ยนได้ใจเหหัน
สัจจะชายคนเมืองฟ้าเปิ้นโจษจัน
คงบ่ฝันแล้วข้าเจ้ากลัวเศร้าตรม..
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1238
