24 เมษายน 2551 12:04 น.
พิมญดา
.
มีหัวใจช้ำด้วยรักอยากจะขาย
หากใครหมายจะซื้อไปไว้รักษา
เตรียมเอาไว้ความห่วงใยใส่เวลา
คอยมาทายาด้วยใจไม่หมายลวง
หัวใจนี้เปรียบเงินตราหาเทียบไม่
ต้องเอาใจแลกใจที่แหนหวง
ขอรักจริงอย่ากลอกกลิ้งหญิงช้ำทรวง
ฉุดจากบ่วงเหวรักร้างทางน้ำตา
หากไม่มีใครเสนอมาซื้อขาด
คงอนาถพลาดชีวีหนีปัญหา
คงถึงคราวเอาหัวใจใส่พานลา
ถวายพระปฏิมาหันหาธรรม
เจ้าข้าเอ๋ยหัวใจนี้ใครเหมาจ่าย
จะจำหน่ายวางกลไกไม่ถลำ
หากจ่ายง่ายกลัวเสียนักรักระกำ
กลัวความช้ำซ้ำแผลเดิมเพิ่มร้าวรอน
หัวใจนี้ขายไม่มีลดผ่อนส่ง
นวลอนงค์จะขายตรงอย่าถ่ายถอน
หากมาช้าจะลาบวชชวดแน่นอน
แล้วอย่ามาออดอ้อนตอนบวชชี...
23 เมษายน 2551 13:59 น.
พิมญดา
อยากจะถอนพิษรักที่ปักทรวง
น้ำตาร่วงด้วยเจ็บนักรักเป็นแผล
นอนร้องไห้เจ็บปวดใจในดวงแด
รักมาแพ้มาล่มล้มกลางทาง
พิษของรักฝังแน่นแค้นใจนัก
คนเคยรักทำกันได้ไยเหินห่าง
รักหนอรักเจ็บแสบนักรักอำพราง
ไม่กระจ่างแต่เริ่มต้นกลอุบาย
ตกบ่วงเล่ห์เทหมดใจในหัวอก
พิษเลยตกคั่งค้างไม่จางหาย
เจ็ยเอ๋ยเจ็บเจ็บยิ่งนักปักเจียนตาย
พิษสลายหัวใจช้ำทุกค่ำคืน
อยากจะถอนพิษร้ายไยฝังลึก
ความรู้สึกที่มันเจ็บจนสุดฝืน
มันหนาวเหน็บเจ็บหัวใจทนกล้ำกลืน
นอนสะอื้นจนฟ้าสางลางเลือนเงา
ยาใดเล่าใครเขาว่ายาวิเศษ
แก้ต้นเหตุของอาการปวดใจเหงา
มีหรือไม่ในโลกหล้ามาบรรเทา
ทุกข์โศกเศร้าร้าวด้วยพิษฤทธิ์รักเอย...
21 เมษายน 2551 20:11 น.
พิมญดา
นานเท่าไหร่ก็จะรอขอสัญญา
แม้อยู่ห่างถึงครึ่งฟ้าดาราฉาย
รักที่เคยถักทอสานมั่นมิคลาย
รัก ชั่วฟ้าดินสลายไม่คลายคลอน
ตัวอยู่ไกลใจอยู่ใกล้เยื่อใยผูก
รักเธอสุขล้นฤทัยมิถ่ายถอน
คนอยู่ไกลกลัวหัวใจจะร้าวรอน
ขออย่าถอนสายใยรักหักร้างลา
นานเท่าไหร่ขอรอรักของเราสอง
อย่าหม่นหมองน้องยังครองรักห่วงหา
น้องรอพี่พี่รอน้องปองอุรา
เสน่หาจำนรรจาพาสัมพันธิ์
ตัวอยู่ไกลแต่สายใยใจเคียงพี่
ขอคนดีส่งไมตรีรอเคียงฝัน
หวังได้ร่วมหอห้องคล้องใจกัน
รอทุกวันไม่เคยท้อรอพบเจอ
นานเท่าไหร่ก็จะรอขอส่งเสียง
ยินสำเนียงรักเพียงน้องปองเสมอ
ถึงอยู่ไกลส่งสายลมพรมรักเธอ
น้ำตาเอ่อทุกนาทีที่ยลยิน......
20 เมษายน 2551 20:38 น.
พิมญดา
มานั่งบ่นหาคนพัดปัดความร้อน
อาบน้ำนอนใช้ใบพัดปัดฉวี
มาช่วยกันประหยัดไฟฟ้าที
หาคนดีมาพัดวีนี้สักคน
ร้อนเหลือเกินจะนั่งเดินทนไม่ไหว
เพื่อนพาไปสระว่ายน้ำชักสับสน
ชุดว่ายน้ำที่ซื้อมาก็พิกล
ไยหน้ามนใส่แล้วเย็นเห็นเป็นปลา
เคยแต่ใส่ผ้าถุงแล้วตีโป่ง
อาบน้ำคลองโคลงเครงเป็นมัจฉา
พอมาอาบในสระสวยตายละวา
ต้องแก้ผ้าท้าลมตรมแล้วเรา
ร้อนก็ร้อนแต่บังอรอายมากกว่า
นั่งทำตาปริบปริบตีหน้าเหงา
บอกกับเพื่อนชุดแบบนี้เราไม่เอา
ขอผ้าถุงเก่าเก่าช่วยเช่ามา
เพื่อนส่ายหน้าบอกว่ามีของยาย
เขาไม่ขายแต่ยืมได้วันหลังหนา
มาวันนี้ใส่ไปก่อนนะกานดา
โอ้ยแทบบ้าเพื่อนพามาหัวเราะกัน
คนไม่เคยก็เลยเดินม้วนสุดฤทธิ์
ทำขาบิดไปมาน่าขำขัน
ชุดที่ใส่แบนเนื้อนวลชวนรำพัน
อ้วนเตี้ยสั้นแล้วยังดันไขมันพอง
แล้วอย่างนี้จะไม่อายอย่างไรเล่า
ใครใครเขาคงมองเราแล้วสยอง
หนุ่นที่ไหนจะเหลียวมาชายตามอง
โธ่.หน้าร้อนน้องชวดชายหมายพัดวี......
...อิอิ..ร้อนจังเลย..ขอบอก..555+
18 เมษายน 2551 22:25 น.
พิมญดา
ฝากไมตรีคนดีที่ปากน้ำ
ฝากน้ำคำสุดคิดถึงคนึงหา
ฝากถ้อยรสอักษรศิลป์จินตนา
ฝากดาราบนฟากฟ้าคราห่างไกล
ความคิดถึงห้ามไม่ได้ใจย้ำเตือน
จึงไม่เบือนเลือนจิตพิศมัย
รักคิดถึงมอบสุดห้วงดวงหทัย
ความห่วงใยลมหายใจเป็นพยาน
ตราบสิ้นฟ้าสิ้นดาราหาสิ้นรัก
รอพบพักตร์น้องก่อนวอนประสาน
อยู่แดนดินถิ่นไกลในปราการ
ขออย่าพานแหน่งหน่ายหายไปพลัน
เสียงตามสายทุกเวลามายลยิน
เหมือนติดปีกโบยบินสรวงสวรรค์
สุขสมรักคำห่วงหาอาทรกัน
หลับยังฝันแว่วเสียงคุณอุ่นใจจัง
ขอเป็นแรงกำลังใจให้ฝันใฝ่
ทำกิจใดให้สำเร็จเสร็จดังหวัง
หนึ่งแรงใจของน้องเสริมเพิ่มพลัง
ให้ถึงฝั่งที่คาดหมายในเร็ววัน........
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1669
