21 กรกฎาคม 2551 22:23 น.
พิมญดา
ณ.ราตรีแห่งไซเบอร์มีเธอฉัน
นั่งหลบจันทร์มารำพันว่าฉันเหงา
ตัวอักษรขึ้นเร็วยิบกระพริบเอา
ใครคือเขาเขาคือใครไร้ตัวตน
คืนแห่งเราเฝ้าจดจ่อรอเธอออน
ใครมาก่อนหรือมาหลังฟังสับสน
เอ็มเอสเอ็นขึ้นหน้าจออลวน
ยังบอกคนอีกจอขอรักเดียว
เธอคือใครในเงาเทคโนโลยี
ลากออกมาเอาป่นปี้เสียหน้าเขียว
ทั้งแคมฟล๊อกไฮไฟส์หลอกเพียวเพียว
ทั้งออนเสียวเป็นข่าวอยู่มิรู้กลัว
คืนแห่งเราเขาคือแฟนใครอีกหนอ
มาคอยรอแฟนใครหว่าน่าปวดหัว
เห็นนามแฝงไม่แสดงแสร้งเมามัว
อ้อนระรัวฉันรักเธอเพ้อทุกวัน
ด้วยจารีตประเพณีมีศีลห้า
ด้อยคุณค่าศาสนาพาโศกศัลย์
โลกนิยายไซเบอร์ละเมอกัน
เธอรักฉันฉันรักเธอ..เฮ้อ เวรกรรม
20 กรกฎาคม 2551 23:02 น.
พิมญดา
ใจดวงนี้มีตำหนิสีหมองหม่น
ใครบางคนทำปี้ป่นจนบอบช้ำ
ด้วยใจซื่อหลงถ้อยคนใจดำ
เขาเหยียบย่ำซ้ำเติมเพิ่มร้าวราน
มีบ้างไหมใจสวยช่วยรักษา
มาเยียวยาดูแลแผลประสาน
หากไม่ถือว่าใจหม่นจนซมซาน
ช่วยสมานแผลเก่าเป่าจางไป
ใจดวงนี้พร้อมยินดีหากใครเอ่ย
ยอมเปิดเผยเรื่องอดีตขีดเส้นไว้
หากว่ารักคนหมองจองหัวใจ
เจียระไนเรื่องรักงามตามความจริง
ใจดวงนี้ยอมพลีมอบตอบเสมอ
แต่อย่าเผลอมาพูดปดหมดทุกสิ่ง
มีบทเรียนสอนสั่งมาพาประวิง
อยากพักพิงหัวใจน้องต้องความดี
ใจดวงนี้ขอคนแคร์แม้ใกล้ไกล
คอยห่วงใยดวงหทัยได้ทุกที่
เสียงตามสายรายงานด้วยหากว่ามี
ทุกนาที ใจดวงนี้ พลีเพื่อเธอ
19 กรกฎาคม 2551 22:48 น.
พิมญดา
ดาวระดาแจ่มงามฟ้ามาเขียนกลอน
ขออวยพรในวันคล้ายวันเกิดหนา
เวียนครบรอบที่ยี่สิบกรกฎา
น้อมนำพาสิ่งดีเลิศบังเกิดมี
คิดสิ่งใดในสิ่งดีขอมีผล
คุณพระดลช่วยเสริมค่าสง่าศรี
มีคนรักมีคนช่วยด้วยไมตรี
เป็นคนดีของเพื่อนพ้องน้องทุกคน
ขอเทวาที่สถิตอยู่วิมาน
จงประทานพรมาพาสุขล้น
ปรารถนาสิ่งใดใดในกมล
อำนวยผลแต่สิ่งดีมีต่อคุณ
ขอเป็นดาวสุกใสไทยโพเอม
สุขเกษมอักษราภาษาหนุน
ดาวระดาระดาดาวพราวเจือจุน
ขอให้คุณเป็นดาวใจในบ้านกลอน.....
19 กรกฎาคม 2551 20:35 น.
พิมญดา
ฉันคนนี้คือส่วนเกินเธอหรือเปล่า
ฟังจากข่าวรู้เรื่องราวบ้างแล้วหนอ
รักสามเส้าระหว่างเราคงต้องพอ
คนใหม่ขอเธอเลิกฉันสัมพันธิ์ใจ
เขาคนนั้นคงรักเธอมากเช่นฉัน
ขอจงหันหน้าคุยกันจะได้ไหม
ไม่ต้องฝืนคบกันอีกไม่เป็นไร
คงต้องยอมทำใจใช่ชิงชัง
หยุดเสียก่อนดีไหมใจห่างเหิน
ฉันก็พร้อมจะเผชิญความผิดหวัง
อย่าปล่อยให้เวลาพาผุพัง
พร้อมจะหลั่งน้ำตาถ้าผันแปร
ปล่อยฉันเดินไปตามทางที่ฉันมา
ไปตามทางกาลเวลาของผู้แพ้
อย่าสนใจกันอีกเลยแค่เคยแคร์
จะขออยู่อย่างผู้แพ้แม้ยับเยิน
หากเขานั้นดีกว่าฉันคนนี้
ขอไปดีนะที่รักอย่าได้เขิน
ฉันคนเก่าแค่ผ่านพบจบบังเอิญ
เราเลือกเดินคนละทางร้างกันไป.......
17 กรกฎาคม 2551 23:48 น.
พิมญดา
ใจมันชาหน้าระรื่นยิ้มฝืนนัก
อกมันหนักด้วยรักมันขื่นขม
บอกคนอื่นใบหน้าชื่นแต่อกตรม
แค่รักขมไม่เป็นไรใจชิวชิว
ดื้อจังเลยหัวใจคนอกหัก
ใครทายทักไม่เป็นไรใจเฉียดฉิว
ซ่อนฤทัยเจ็บปวดแปลบแทบขาดปลิว
คำชิวชิวพูดแต่ปากยากทำใจ
มีเงาเขาตามติดหลีกไม่พ้น
ไล่เขาจนอ่อนแรงแย้งไม่ไหว
เมื่อไหร่หนอเงาที่ว่าจะจางไป
นั่งเหงาใจอยู่อย่างนี้ไม่ดีเลย
จำต้องตีสองหน้าว่าข้าแน่
เรื่องที่แย่กว่านี้ยังเฉยเฉย
ไม่เข้าใจเหตุผลคนเชยเชย
ไม่อยากเผยให้ใครรู้ดูน่าอาย
น้ำตาตกในอกกลบสีหน้า
พร่ำวาจาไม่เป็นไรใจสลาย
กล้ำกลืนฝืนพูดออกมาเนเวอร์มาย
ทำหน้าตายแอบร้องไห้ใจโทรมโทรม ....