6 พฤศจิกายน 2551 10:31 น.
พิมญดา
กล่องเสียงดังฟังหน่อยค่อยเรียนรู้
เสียงอุดอู้ฟังไม่รู้ภาษาไหน
อยู่บนดอยฟังแต่เสียงไผ่บางใบ
เสียดลมไกวพริ้วกังวานสานอี้ออ
กล่องเสียงหนูใช่เสียงใหญ่ในป่าเล็ก
หนูเป็นเด็กดงดอยคอยครูหนอ
มีคำถามมากมายหนูคอยรอ
เสียงหนูพ้อรอครูมาป่าดงดอย
กล่องเสียงถ้อยร้อยเรียงความถามหาครู
อยู่บนภูแสนกันดารงานเหงาหงอย
ไม่มีครูไม่มีเรียนหนูถึงคอย
โรงเรียนน้อยขาดครูดอยหนูคอยดู
เหม่อมองฟ้ากว้างไกลในสายรุ้ง
ครูจรุงงานวิชาน่าอดสู
ปล่อยพวกหนูเด็กดอยต้องคอยครู
โรงเรียนร้างคอยอยู่ครูไม่มา
เลยต้องถือกล่องเสียงเพียงลำพัง
คอยความหวังเสียงครูดังอยู่ปลายฟ้า
ไม่มีครูไม่มีใครให้พึ่งพา
การศึกษาของเด็กดอยคอยคุณครู
*******************
จิตวิญญาณของความเป็นครูคือการให้
แต่ยุคสมัยเปลี่ยนไป
ครูดีหนีโรงเรียน
ในถิ่นทุรกันดารมากมาย
ยังรากลึกของระบบการศึกษาไทย
ล้มเหลวมาช้านาน
ยากประสานกลับมาแสวงหา
ครูดีที่เมืองไทย
4 พฤศจิกายน 2551 17:06 น.
พิมญดา
เพ็ญสิบสองน้ำเจิ่งนองเต็มตลิ่ง
สายน้ำปิงยังไหลเชี่ยวเกี่ยวใจซ้อน
งานกระทงเดียวดายใครอาทร
อยากขอพรกับบางใครในสายชล
พับกระทงใบตองรองด้วยรัก
ธูปเทียนปัก อธิฐานบันดาลผล
ลอยกระทงปีนี้อย่าเวียนวน
อยากเจอคนที่รักจริงไม่ทิ้งกัน
จะมีไหมใครจะลอยกระทงน้อย
ยังเฝ้าคอยคราเดือนสวยด้วยฝั่งฝัน
อย่าปล่อยให้ลอยไหลวนจนจาบัลย์
คืนพระจันทร์สวยเด่นเป็นพยาน
จะพาไปไหว้สาแม่คงคา
ขอขมาแม่น้ำปิงร่วมสืบสาน
ชมขบวนนพมาศอันตระการ
เดินแอ่วงาน ยี่เป็ง สวยด้วยโคมลอย
เพ็ญปีนี้ลอยกระทงหลงไหมหนอ
ขาดคนคอยเคลียคลอท้อเหงาหงอย
ถือกระทงเดียวดายสายตาปรอย
กระทงน้อยคอยรักคู่อยู่เวียงพิงค์..
3 พฤศจิกายน 2551 21:26 น.
พิมญดา
ผิดด้วยหรือที่รักเธอจนหมดใจ
ผิดมากไหมถึงทำร้ายใจเหน็บหนาว
ผิดหรือที่รักของฉันใช่ชั่วคราว
ผิดใดกล่าวออกมาอย่าเฉยชา
ผิดเพราะฉันหรือเธอเผลอมีใหม่
ผิดอันใดขอเหตุผลคนกล่าวหา
ผิดที่ฉันไม่สวยถึงร้างลา
ผิดเพราะว่าฉันดีเกินเหินห่างเลย
ผิดมากหรือเธอจึงถือรักตีจาก
ผิดน้อยมากใยไม่แจงแถลงเอ่ย
ผิดแค่ไหนยังไม่คิดเราคุ้นเคย
ผิดนิ่งเฉยแล้วจะรู้ดูไหนกัน
ผิดใช่ไหมฉันชอบฟ้าดารางาม
ผิดนิยามคำว่ารักจักสุขสันต์
ผิดด้วยหรือถึงห้ำหั่นจนจาบัลย์
ผิดที่ฉันไว้ใจเธอเผลอแอบอิง
ผิดถูกหรือคือเราเศร้าหมองหม่น
ผิดดูคนว่าเขาดีพลีทุกสิ่ง
ผิดที่เราทุ่มเทใจไม่ประวิง
ผิดความจริงเผลอเทิดทูนสูญรักไป ..
2 พฤศจิกายน 2551 17:16 น.
พิมญดา
พื้นที่ใจ..แบ่งไว้ขายใครซื้อบ้าง
แบ่งเป็นทางแห่งรักไว้เต็มปรี่
ในหอห้องตบแต่งพร้อมความภักดี
รอแต้มสีชมพูหวานนานนิรันดร์
พื้นที่ใจ..อยู่ห่างไกลในดงดอย
ใช่อยู่สูงเกินสอยคอยแต่ฝัน
ขอเพียงใจมาดาวน์ขาวเท่ากัน
อย่ามาปั่นดาวน์ลมกลัวตรมใจ
พื้นที่ใจ..แม้ไม่ใหญ่แต่ไหวอ่อน
หากบั่นทอนโครงสร้างอาจหวั่นไหว
ขอให้คิดก่อนจะจองพื้นที่ใด
สิทธิ์คว้าไขว่ขอฤทัยไว้ร่วมทาง
พื้นที่ใจ..แม้สีจางร้างคนจอง
ดูหม่นหมองไปหน่อยค่อยสะสาง
เคยสัญจรร่อนเร่ หนักรักอับปาง
สัญญาร้างพื้นสีจางทางแววตา
พื้นที่ใจ..รอบางใครมาวาดหวัง
เสริมพลังแรงใจหายเหว่ว้า
ยืนเคียงข้างระบายสีมีชีวา
ตราบชั่วฟ้าเท่านี้พอ..มาขอดาวน์..
1 พฤศจิกายน 2551 11:19 น.
พิมญดา
ลมรักลอยล่องทิวาคราเหมันต์
ใบไม้สั่นแกว่งไหวใจเหน็บหนาว
กอดตัวเองคงได้แค่ชั่วคราว
ฤดูหนาวสาวครวญรัญจวนใจ
ลมคิดถึงสัมผัสเธอสัมผัสฉัน
ลมไหนกันจะเท่าลมพรมใจไหว
หมุนเป็นเกลียวเหนี่ยวเราสองปองฤทัย
ลมอันใดเท่าลมรักมัดใจเธอ
เสียงลมหนาวอีกคราวสาวคิดหนัก
ขอปี้นี้อย่าเว้นวรรคหักใจเผลอ
รีบมาขออย่าให้รอจนละเมอ
จึงเสนอลอยลมมาอย่าช้านาน
บรรเลงเพลงเคล้าลมผสมเสียง
ยินสำเนียงลมรักไกวในโวหาร
เรียงร้อยรักพลิ้วหวัง กังสดาล
สวยตระการรักโอนอ่อนตอนโดนลม
ยามลมพัดหลับตานะที่รัก
ขอตระหนักลมแห่งรักจักสุขสม
ความคิดถึงยังวนเวียนเพียรชื่นชม
กอดเคล้าลม ห่มรอบตัว...และ..หัวใจ
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
6038
