9 ธันวาคม 2551 12:36 น.
พิมญดา
ฟังข่าวคราวหนาวใจเป็นยิ่งนัก
เมื่ออดีตคนรักโดนผลักใส
ถูกแฟนทิ้งจริงหรือเปล่าข่าววงใน
เรื่องร้ายแรงหรือไร.ใยเลิกรา
เขารักเธอมากมายออกปานนั้น
สู้อุตส่าห์แย่งฉันเจ็บหนักหนา
เป็นแฟนเก่าเขายกตำแหน่งมา
คนใหม่กว่าแสนดีที่เธอชม
เธอถูกทิ้งจริงหรือลือแค่ข่าว
คำบอกกล่าวเล่าขานงานขื่นขม
เตรียมวิวาห์ไงมานอนโศกตรม
อยากจะสมน้ำหน้าว่าให้อาย
ก็หัวใจมันดื้อถือรักมั่น
ปวดจาบัลย์วันเธอนั้นห่างหาย
ถึงวันนี้อาการเจ็บเจียนตาย
ยังไม่คลายโศกเศร้าร้าวฤดี
จึงตกใจเรื่องราวที่ร้าวฉาน
นึกสงสารตัวเธอกระไรนี่
โดนแฟนทิ้งเจ็บมากไหมใจคนดี
เหมือนวันที่.เธอทิ้งฉัน..ฝันร้าวรอน...
7 ธันวาคม 2551 17:45 น.
พิมญดา
คิดถึงเธอมากมายเลยรู้ไหม
คิดถึงเธอแทบขาดใจอาลัยหา
คิดถึงเธอคนไกลในสายตา
หนักอุรายิ่งนักเพราะรักเธอ
คิดถึงเธอที่สุดของที่สุด
ทำอะไรก็สะดุดมัวแต่เพ้อ
บางเวลาถึงจับไข้ใจละเมอ
เห็นไหมเอออาการหนักรักคอยตาม
คิดถึงมากจนท่วมท้นทนไม่ไหว
หากขาดใจใครจะต่อขอคำถาม
ยืนเหงาหงอยคอยเธอใต้ฟ้าคราม
ทุกโมงยามไม่เคยหยุดสุดหัวใจ
คิดถึงมากแบบนี้เห็นใจบ้าง
ความอ้างว้างคอยก่อเหงาเศร้าหวั่นไหว
หยิบดอกไม้มาเด็ดกลีบทีละใบ
กลีบสุดท้ายตัดสินใจยังไรกัน
คิดถึงจังฟังอยู่ไหมใครห่วงหวง
รอจนล่วงเวลาพาโศกศัลย์
นับวันรอพ้อกับดาวถามข่าวจันทร์
คิดถึงฉันบ้างไหมใจคนดี
5 ธันวาคม 2551 23:01 น.
พิมญดา
ใจเจ้าเอยใยละเลยเจ็บปวดนัก
แอบไปรักใครคนหนึ่งถึงปลายฟ้า
ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟังฝังอุรา
วาสนาน้อยนักรักสำรอง
ใจเจ้าเอย ใยดื้อนักรักต้องห้าม
รู้ทุกยามว่าเธอนี้มีเจ้าของ
แล้วยังเผลอรักมากอยากครอบครอง
ยอมเป็นสองไม่อายใครใจเจ้ากรรม
ได้แค่คิดไม่มีสิทธิ์จะร่วมห้อง
ไม่ได้ครองได้แต่มองด้วยใจช้ำ
รักเธอมากไม่อยากผิดศีลธรรม
ยอมระกำดีกว่าแย่งแฟนของใคร
เหม่อผวาคว้าเพียงเงาอยู่เสมอ
น้ำตาเอ่อเปียกหมอนนอนหวั่นไหว
ด้วยไม่รู้ตอนจบของหัวใจ
เจ็บแค่ไหน อยู่อย่างไร ใจรักเธอ
ปลายทางฝันกั้นรักสวยด้วยรอยหมอง
คอยประคองอย่าปล่อยใจไปเสนอ
ข้ามขอบเขตรักต้องห้ามฉันและเธอ
ขออย่าเผลอแอบรักใคร..ใจเจ้าเอย
2 ธันวาคม 2551 16:37 น.
พิมญดา
ฟ้าเมืองไทยยิ้มได้ให้ข้อคิด
ตั้งดวงจิตช่วยกันอธิฐาน
ขอให้ฟ้าเปิดรอยยิ้มพริ้มตระการ
แผ่ไพศาลทั่วประเทศทุกเขตคราม
อย่ามุ่งหมายฉายแววแห่งความเกลียด
ชนทั่วโลกพากันเครียดแล้วเหยียดหยาม
ไร้รอยยิ้มของชาวไทยทุกนาม
เมืองสยามไร้ยิ้มแย้มแสนร้าวราน
พระจันทร์เคียง ดาวศุกร์-พฤหัส
มาบำบัดแย้มรอยยิ้มทุกถิ่นฐาน
เอารอยยิ้มของคนไทยยั่งยืนนาน
มาเจือจานชนทั่วแค้วนแดนดินไทย
ภูมิใจเถิดพี่น้องไทยอย่าลืมเลือน
ดูดาว-เดือนยังคอยเตือนรู้บ้างไหม
จะให้ชาติต้องสูญสิ้นยิ้มหรือไร
แล้วเมือไหร่ยิ้มพิมพ์ใจไทยกลับมา
เพลงสยามเมืองยิ้มร้องกี่หน
หวังช่วยดลคนทั้งชาติรักกันหนา
เลือดของไทยอย่าให้ไหลดั่งธารา
เสียน้ำตาทุกหยาดหยดรดแผ่นดิน
เกิดมาอยู่ฟ้าเดียวกันนะพี่น้อง
มาปรองดองสมานฉันท์กันทั่วถิ่น
ช่วยกอบกู้รอยยิ้มให้ใจยลยิน
โลกไม่สิ้นยิ้มสยามนามระบือ.............
..อย่างน้อยภาพนี้ก็ทำให้เรายิ้มได้ใช่ไหมคะ..
1 ธันวาคม 2551 20:31 น.
พิมญดา
จันทร์เจ้าขาแย้มยิ้มพิมพ์ใจนัก
จันทรน่ารักพักตร์พริ้มอิ่มใจหนาว
จันทร์เจ้าเอ๋ยพราวพร่างแต้มแสงดาว
จันทร์แพรวพราวยิ้มละไมจากใจจริง (แมวแต้ม)พิษณุโลก
จันทร์เจ้าขามายิ้มทักรักคนสวย
ขอจันทร์ช่วยยิ้มกลบเศร้าเผาทุกสิ่ง
มองฟ้ากว้างอย่างอิ่มใจไม่ประวิง
ยิ้มกันจริงยิ้มกันจังวันอิ่มใจ(พิมญดา)เชียงใหม่
ดวงตาจันทร์แวววาวสกาวสวย
จันทร์ยังช่วยส่องทางสว่างไสว
ช่วยผ่อนคลายร้อนรนของคนไทย
จันทร์ช่วยให้ไทยสว่างพบทางธรรม(ครูพิม)เลย
จันทร์ยิ้มแย้มเคียงดาวพราวห้วงหาว
คงถึงคราวไทยชื่นลืมความช้ำ
ฟ้าเบิกทางรอยยิ้มแย้มให้จดจำ
ต่างคนพร่ำว่าน่ารักนักพระจันทร์(พิมญดา)
ยิ้มส่องหล้าพาให้ใครไหลหลง
คืนนี้คงยิ้มหวานยามนอนฝัน
จันทร์เจ้าขาขอพรอ้อนดวงจันทร์
ขอให้ฝันคืนนี้งามนามนิรันดร์(แมวแต้ม)
พระจันทร์ฉายภาพงามในยามนี้
ร้อยฤดีของชาวไทยไปสู่ฝัน
มาเถิดมาพีน้องต้องช่วยกัน
จับมือมั่นสร้างชาติไทย...ให้ร่มเย็น..(ครูพิม)
ขอให้ชาติสงบสุขสิ้นทุกข์โศก
ยิ้มแย้มงามบอกโลกให้แลเห็น
ยิ้มสยามกลับมางามเหมือนเคยเป็น
เฉกดาวเรียงเคียงเพ็ญเด่นยิ้มงาม(รัมณีย์)กรุงเทพ
..อยากรู้ใครดูอยู่จังหวัดไหนกันบ้างคะ..ช่วยร่ายมนต์ของรอยยิ้มจันทร์วันนี้ให้อ่านด้วยเจ้าคะ..อิอิ..
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1416
