25 กรกฎาคม 2552 16:38 น.
พิมญดา
รัก..สว.ดีไหมใครเห็นด้วย
น้องคนสวยเลือกได้ใช่ไหมหนอ
คนสูงวัยน่ารักคอยพะนอ
เวลาขอสิ่งใดให้ทันที
รักคนหนุ่มยิ่งแย่แพ้คนแก่
หนุ่มชอบแถแก่ชอบหนุนอุ่นทุกที่
มาจ๊ะจ๋าจ๋าจ๊ะม๊ะคนดี
จั๊กกะจี๊ดีแท้แพ้สูงวัย
จะกินนอนป้อนให้ใส่ความรัก
สว.ดีมากนักจักขานไข
คอยดูแลพัดวีทุกทีไป
ช่างเอาใจสารพัดจัดหามา
อย่ามาขัดจัดระเบียบเทียบรักให้
คนสูงวัยเรียกพี่ดีไหมหนา
อยากมีแฟนสูงวัยใกล้ชรา
วันนี้มาเปิดใจให้มาจอง
ก็สว.น่ารักออกอย่างนี้
มอบฤดีให้แล้วเป็นเจ้าของ
รักสว.ดีแน่เชิญทดลอง
คงได้ครองสุขกันนิรันดร์..
24 กรกฎาคม 2552 11:12 น.
พิมญดา
คิดถึงเขา!เบอร์เก่าเฝ้ามองอยู่
รักลาไกลสุดกู่สู้ความเหงา
มองเลขหมายที่เคยโทรเหมือนเงา
คำว่าเราเงียบหายคลายสัญญา
เมื่อพันธะ!หัวใจมันว่างเปล่า
ลืมสองเราร่วมทุกข์-สุขกันหนา
กำลังใจร้อยรักกันเรื่อยมา
พอได้ดีหนีหน้าพาใจเมิน
บอกกับใจเจ้ากรรมย้ำพอแล้ว
เมื่อไร้แววรักหวานพาลห่างเหิน
ยิ่งเราแคร์เหมือนแพ้จนยับเยิน
บนทางเดินท่องไว้..ใจเขาดำ
คิดถึงเขา!แค่ไหนเก็บให้มิด
อย่าได้คิดโทรหาพาใจช้ำ
เสียงคุ้นเคยยิ่งกว่าความระกำ
เพราะน้ำคำเฉยชา..มาบีบทรวง
ต่อไปนี้!เหลือเพียงรอยอาลัย
ท่องคำว่าทำใจ อย่าไปห่วง
พอเสียทีลมปากคนหลอกลวง
ขอทิ้งช่วง...ความเจ็บเก็บใจคืน.....
23 กรกฎาคม 2552 09:26 น.
พิมญดา
ปร่า!อารมณ์พบคำจำเริญพร
อาบบทกลอนอ่อนพลิ้วกริ้วโทสะ
เพียงเขียดขึงตึงด้ายเป็นนัยยะ
เอาชนะจาบจ้วงลวงตัวตน
สิ่งที่เห็นอาจเป็นเช่นลมผ่าว
หากว่าคาวจริตคิดสับสน
ลองหย่อนด้ายคลายเครียดดวงกมล
เหล่าผองชนแซ่ซ้องก้องยินดี
ฤา!ความลึกผนึกด้วยปัญหา
พายุมาไหวหวามตามทุกที่
บนลานกลอนอ่อนวัยในวลี
ยังถือดีปากเก่งเหม็นอาจม
เมื่อ!สมมุติฉุดรั้งให้บรรเจิด
มันเลยเถิดนอกกรอบอันเหมาะสม
เมื่อมันมาบนทางร้างอารมณ์
ปลุกระดมมารฟื้นคืนชีวา
ศรัทธา!อาจเลือนลบจบทุกสิ่ง
หวังพึ่งพิงหายลับกับหมอกหนา
มันตั้งเค้า ทะมึนมืดพรางตา
ยากโหยหาเสรีชน..บนลานกลอน
22 กรกฎาคม 2552 15:14 น.
พิมญดา
เมื่อรัก!ร้างห่างเหินเกินจะอยู่
หวังเคียงคู่ร่วมเรียงเพียงแค่ฝัน
เจอคนใหม่เปลี่ยนใจจากฉันพลัน
เขาคนนั้นเข้าแทรกแยกกลางทรวง
อยู่กับ!เขาอยู่ได้ให้อยู่ไป
ทนไม่ไหวกลับมาขออย่าห่วง
พร้อมเสมออภัยให้ทั้งปวง
สิทธิ์การหวงมีไว้ให้อดทน
ก่อนเธอ!ไปขอใช้สิทธิ์ที่มี
กอดฉันทีสักครั้งอีกสักหน
จูบฉันนิดให้ฉันหายกังวล
จับมือคนคุ้นเคยก่อนเฉยชา
ขอใช้!สิทธิ์ที่มีนะที่รัก
กำลังหักห้ามใจเสน่หา
ไม่ได้ขอให้เธอนั้นกลับมา
ขอแววตาอบอุ่นหนุนหัวใจ
ไม่ได้!คิดบังคับให้เธอทำ
อย่าใจดำกับคนที่หวั่นไหว
นับแต่นี้เหลือเพียงรอยอาลัย
เพียงขอใช้สิทธิ์ฉันเท่านั้นเอง..
20 กรกฎาคม 2552 16:02 น.
พิมญดา
เคยอกหักกันไหมใครกล้าแฉ
ช่วยมาแชร์ความรู้สึกที่อ่อนไหว
ขอเป็นวิทยาทานผ่านทางใจ
รักครั้งแรกครั้งไหน..ใครเจ็บเกิน
อันพิมน้องเมรีมีพระรถ
พรหมกำหนดเจอกันวันสุดเขิน
อายุย่างสิบหกไม่ตกเกิน
ศรบังเอิญตรงดิ่งยิงกลางทรวง
พระรถเรียนมอหกตกหลุมรัก
น้องเมรีคิดหนักกลัวรักร่วง
เมื่อศรรักปักอกจนทะลวง
เลยตกบ่วงหัวใจให้ไปครอง
ยังจำได้พระรถกลัวเด็จแม่
เลยได้แค่เขียนกลอนรักเราสอง
เอาไปเหน็บรั้วบ้านเป็นร้อยกรอง
ทุกหอห้องรักพิมจ๋า..นะคนดี
พิมเมรีมีเพื่อนเรียนด้วยกัน
เมื่อรักแรกแปรผันแฟนฉันนี้
แอบชอบแฟนของน้องพิมเมรี
เลยต้องมีบทหึงหวงช่วงเวลา
เสาร์วันนี้พระรถมีตั๋วหนังว่าง
ขอพิมใจนั่งข้างปรารถนา
พิมยึกยักก็เล่นนัดเพื่อนเรามา
ตายละหว่า!จะทำหน้าอย่างไรกัน
ถึงโรงหนังนัดเพื่อนหญิงอีกคนด้วย
เอามาช่วยเป็นพยานการสังสรรค์
พระรถมาเธอก็มาพร้อมใจกัน
พิมไม่หันหน้ามองเพราะหมองใจ
พระรถมาสะกิดอย่าคิดมาก
ไม่ได้ลากเขามาอย่าหวั่นไหว
พิมเมรีใจแข็งไม่ร่ำไร
ยกพระรถให้เพื่อนไป..ไม่เสียดาย
เลยอกหักรักคุดแต่ครั้งแรก
แต่ก็แปลกไม่เจ็บหนักรักสลาย
ถึงตอนนี้แอบยิ้มหวานกับใจชาย
รักครั้งแรกแปลกมิวาย..ใยมิลืม..
บทสรุป..พระรถก็ไม่ได้ตกลงใจกับเธอคนนั้น
(ตอนนั้นพิมเมรีเล่นตัวเขาก็เลยง้อไม่สำเร็จ)..อิอิ..อ่านแล้วอย่าเศร้าน๊า
ก็เป็นเพื่อนกันมามาตลอด(แอบเป็นเพื่อนใจด้วย) เราไม่มีโอกาสลากันเพราะเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ..ในขณะทำหน้าที่รักษาป่าไม้..พิมก็นึกแต่สิ่งดีดีตอนที่เขา แอบเขียนกลอนรักเหน็บรั้วบ้านพิม ตอนที่ให้พิมซ้อนจักรยานไปเรียน ...
และรักใสใสของเขากับพิมก็...เขายังอยู่ในใจพิมเสมอคะ..แม้เขาจะอายุสั้นแต่สำหรับความรักของพิมไม่ได้ให้สั้นตามเขาไปนะคะ..บอกแล้วไง..อยู่ในใจเสมอ..แฟนฉัน..รักครั้งแรก..คริๆ
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
2278
