23 เมษายน 2555 23:09 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๐ สัตว์นี่คือเชื้อโรคอันโสมม
คอยถั่งโถมเมืองไทยให้ฉิบหาย
แพร่พันธุ์โฉดโลดเต้นอยู่ประปราย
อาศัยต่อมสมองควายช่วยนำพา
๐ เมื่อเสพมันเข้าเเล้วก็จะติด
ชนิดพร่ำร่ำเพ้อ อหิงสา
อีกหน่อยก็บ้าเรียกเเต่ประชา -
ธิปไตยหมาหมา ของไอ้เเม้ว
๐ ก็มึงมันคนเสื้อแดง
คงก้าวผ่านของเเพงไปนานเเล้ว
แต่บ้านกู ยังเป็นคนคนทั้งแนว
จะให้แดกหญ้าไอ้แม้ว คงไม่ได้ !
________________
พิพัฒนชัย
๒๓ / เมษายน / ๒๕๕๕
23 เมษายน 2555 01:27 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ กระเเจะโคลงหยาดน้อม ..... คารวะจิต
กรมพระปรมานุชิต ................ ประโชติแพร้ว
เสนาะนาทลิลิต ...................... ตะเลงพ่าย
พจน์รื่นรินกลิ่นแกล้ว ............... นเรศไท้เลอสวรรค์
๏ ผันเวลัมภาศต้อง .............. ตวัดฉัตร พระเอย
พยู่ห์ทั้งเทียวธวัช ................. สบัดคลุ้ม
โหรทักจักสวัสดิ์ .................... ชเยศยุทธ
ระส่ำส่ายพักตร์กลุ้ม .............. ศึกด้าวแดนสยาม
๏ งามคำเสนาะพริ้ง ............. พรรณนา
เวี่ยรัตนโกสินทรา ................ วิสุทธิ์ไว้
ทิพยศัพท์ภาษา .................... หรรษ์โสต
วิเศษเชิงโคลงไซร้ ................ ประหนึ่งรุ้งรวงมณี
๏ "พระพี่พระผู้ผ่าน .............. ภพอุต- ดมเอย
ไป่ชอบเชษฐ์ยืนหยุด .............. ร่มไม้
เชิญราชร่วมคชยุทธิ์ .............. เผยยอเกียรติ ไว้แฮ
สืบกว่าสองเราไสร้ ................. สุดสิ้นฤๅมี ฯ "
๏ บุรีรมเยศด้วย .................. โดยสวัสดิ์
กรกระพุ่มพนมมนัส .............. ตระหนักน้อม
เปรวทวนเทิดพนมหัตถ์ ........ เหี้ยนเศิก
รำเบิกรำบาญย้อม ................ เลือดย้อยระยับฉาน
๏ สุมาลย์มังคเลศนี้ ............... วันทา
กรมสมเด็จพระปรมา ............. นุชิตเเผ้ว
ประหนึ่งปิ่นปัทมา ................. ประดับ ดุริยศัพท์
''จุดธูปจุดเทียนแก้ว ............... ผูกคล้องโคลงถวาย ฯ ''
____________________
พิพัฒนชัย
๒$ / เมษยายน / ๒๕๕๕
21 เมษายน 2555 21:54 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๐ กูจะเอาตีนเหยียบหน้าไอ้ชาติชั่ว
ริอาจกล้ายกตัวดึงฟ้าต่ำ
ตระบัดปากเบิกอบายร่ายระยำ
สนุกฉนำสันดานอันกาลี
๐ กูจะเเช่งโคตรมึงบรรลัย
ตระกูลโฉดสาไถยในบัดนี้
จงอินทร์ , พรหม , ยมราช ทั้งโลกตรี
อย่าให้มันตายดีทุกเรือนตัว
๐ ให้มันเกิดเป็นเปรตอสุรกาย
วนเวียนว่ายอาจมถมมิดหัว
หนองเผยอเยี่ยมพริกระริกรัว
นอนเกลือกกลั้วกินขี้ทุกวี่วัน !
๏ จงมันตายตกถ้วน ............ ทั่วกัน
หน้าติดขี้บ่เว้นวัน ............... ว่างเว้น
หนอนหยุบยัดปากยัน ......... ขมองแหยะ
เเหวะกบาลแบะเค้น ............ เลือดล้างตีนสนอง !
_______________
พิพัฒนชัย
๒๑ / เมษายน / ๒๕๕๕
13 เมษายน 2555 12:36 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ โอม พระสยามเทวาธิราชเจ้า ..... เปนปฐม
สรรพพระศัสตราคม ..................... คู่ด้าว
อ้ายอีไพร่หมิ่นสม ......................... สาหัส
จงฤทธิ์พระสยามจ้าว ..................... ประหัตเหี้ยนสังหาร !
๏ โอม โองการแช่งนี้ ................ เปนพยาน
ปวงไพร่ข้าราชใดราญ ............. หมิ่นไท้
จงพระมัจจุราชหาญ ................. โหมกวัด -
จิกตัดกบาลมันไซร้ .................. อย่าได้ร่วงเหลือ !
๏ โอม พระทรงพระเสื้อ .......... ทรงเมือง
เทียวธวัชขาดขุ่นเคือง ........... แผ่วหล้า
มลายศักดิ์เมลือง ................... กาลก่อน
จงเทพไท้อย่าช้า .................... กุดเหง้าเดรัชฉาน !
๏ โอม เพลิงผลาญมอดม้วย ........ โคตรระยำ
ผีเปรตอสูรกายรำ ...................... เบิกให้
คมเขี้ยวอสรพิษนำ ..................... ขย้ำขบ ต่อเวย
ชั่วกัปชั่วกัลป์อย่าได้ ................... พบเบื้องพระศาสนา !
๏ โอม กาลีชั่วร้าย ....................... ผลาญเผา
เจ็ดชั่วโคตรขลาดเขลา ................ รากเหง้า
เฉดหัวส่งสาปเหา ........................ กัดกร่อน
ทุกวี่ทุกวันเช้า ............................ ค่ำม้วยสาสม !
๏ "โอม อาคมแช่งน้ำ ....................... อำมหิต
เชิญเหล่าเทพสิงสถิต ....................... อยู่ยั้ง
มนต์สาปแช่งสัมฤทธิ์ ........................ ผลก่อ เกิดแล
กอรปเมื่อชาติพลาดพลั้ง ................... แก่เจ้าปีศาจ" !
๏ โอม อำนาจยมราชเจ้า ................ อำมหิต สังหาร
ทุกโคตรทุกชีวิต ............................ เหล่านั้น
ประทุษฐ์ถ่อยทุจริต ........................ แก่ชาติ กษัตริย์เฮย
จงตกตายโหงแล้วครั้น .................. ผุดใต้นรกขุม !
๏ ข้าขอตั้งจิตพิษฐาน ยอกรเกศกราน ณ บัดนี้
เชิญองค์วัชรีศักดาเดช เชิญองค์ปรเมศวร์เรืองฤทธา
เชิญองค์ธาดาทั้งสี่ทิศ เชิญบุญฤทธิ์แห่งพระวิษณุ
จวบจนลุพญาเวนไนย ลึกลงไปถึงนาคานคเรศ
ขอถ้วนทิพยเนตรแลบารมีชาญ จงมาเป็นพยาน
ทุกคําสาปแช่ง ให้สําแดงดั่งถ้อยคําข้าบําบวง
๏ มาดแม้นไอ้อีผู้ใด ย่ามใจกระทําการชั่วช้า
ถากถางศาสนาพุทธองค์ หยามราชวงศ์ธิราชเจ้า
ทรยศรากเหง้าผู้ชุบเลี้ยง หมายเพียงอามิสสิ้นจ้าง
ทําตัวเยี่ยงบ่างอัปรีย์ ทาสีขี้ข้าไพร่ลําพอง แอบอ้างปรองดองเพื่อโจร ดื่มนํ้าโคลนคายนํ้าดี บูชาผีไล่ตีพระ ก่อความหายนะให้แผ่นดิน ทุศีลตระบัดสัตย์ เห็นวิบัติเป็นวิบูลย์ อุ้มอสูรสู่อาศรม นิยมแต่ทุนสามานย์ ทําทุราจารระบอบ ฉีกกรอบประเพณี จนป่นปี้แผ่นดินแม่
๏ ขอความฉิบหายจงบังเกิด
อย่าได้มีสิ่งประเสริฐอันประสงค์ สิ้นเผ่าพงศ์หลงเผ่าพันธุ์
ไม่รู้จันทร์ไม่รู้ดาว ยามหนาวไม่ได้นอน ยามร้อนไม่ได้พัก อัปลักษณ์รูปสมบัติ อยู่อย่างสาหัสทรมา สักก้าวตีนอย่ารู้สุข
ในทุกทุกความงามอย่าบรรลุ ติดงําจําตรุตราบนิรันดร์
๏ แผ่นดินนี้โลมเลือดสามิภักดิ์
คํ้าด้วยดาบหักแห่งนักรบ แลกด้วยศพวีรสตรี
เยี่ยงท้าวสุรนารีแห่งโคราช อีกทั้งความองอาจสองนรี
ท้าวเทพกษัตรีท้าวศรีสุนทร แลด้วยพญางางอนกุญชรชาติ
จาตุรงคบาทบรรดามี แลขอดวงมณีทิพยวิญญาณ
ครั้งอดีตกาลทรงพลีเลือด อันมิได้เหือดไปจากสยาม
แม้นล่วงรู้ความทีกล่าวมาแล้วไซร์ จงชําระคนจัญไร
เพื่อผดุงแผ่นดินไทยไว้เทอญ
_____________________
เพลงผ้า พลิ้มผืน , พิพัฒนชัย
๑๓ / เมษายน / ๒๕๕๕
10 เมษายน 2555 23:26 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ โอ้พวงพุทธชาดเเก้ว .......... กำสรวล
หอมยิ่งน้ำตาครวญ ............... ขุ่นข้อง
เสียงพระธรณีหวน ................ ไห้ห่ม
เสียงพระสมุทรร้อง ............... สะอื้นซ้ำอาลัย
๏ เสด็จไปมิไปแม้น .............. เหมือนไป -
เสด็จประทับฤทัย ................. ราษฏร์เเล้ว
พิมานพิพย์ไสว .................... รอประทับ
เพื่อประดับมณีแก้ว ............... มกุฏเจ้านิรันด์สมัย
๏ เรืองไรเมรุมาศเยื้อง .......... ยาตรระยับ
น้อมส่งพระภคินีกลับ ............ สู่ฟ้า
อร่ามพระคุณากรประดับ ......... ประดาศักดิ์
ละหยดละหยาดจากหล้า ........ ท่วมฟ้ามหาสวรรค์ ฯ
___________________
พิพัฒนชัย
๑๐ / เมษายน / ๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
3020
