28 กุมภาพันธ์ 2555 11:24 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ รัฐเอยรัฐชั่ว ......... รัฐรั่วตีกรอบ
ขึงข่ายรายรอบ ........ ตีกรอบจำกัด
เข่นฟัดคนดี ............ เลี้ยงผีเสียงสัตว์
ไพร่ชั่ว-ซ้ายจัด ........ ร่วมรัฐตำบอน
๏ ผีเปรตผีเป้า ............ แห่เห่าโหยหอน
หิ้วหัวตะลอน .............. รุกร่อนราญกรุง
ประธานผีปอบ ............ จะหอบพยุง
จะเอื้อใหัรุ่ง ................ ถ้ามุ่งจัญไร
๏ ผ้าถุงแดงจัด ........ โพกมัดหัวไพร่
ปลิดธงปลดไท ..........เป็นไพร่เต็มขั้น
ตะบึงตะแบง ............ ขันแข่งพัลวัน
เพ้อสิทธิ์ชนชั้น ......... ตะบันเบ่งควาย
๏ "รัฐโจรฉนำ .......... นำชาติฉิบหาย
บ้านวอดเมืองวาย ...... แทบสายเกินแก้
เป็นกลางเป็นกลวง ..... ทำถ่วงหน่ายแล
ชาติเยินยับแย่ .......... ยังตอแหลเป็นกลาง" !
_____________________
พิพัฒนชัย
๒๘ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
https://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
25 กุมภาพันธ์ 2555 01:24 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ เฉิดแสงพระสุริยจ้าว ...... วรัมพร
ส่องพฤกษ์ผายนคร ............ สว่างหล้า
นรร่ายล่องสัญจร ................ สระพราศ สะพรั่งทิศ
มลพิษกระหน่ำฟ้า .............. ยาตรเยื้องขยุ้มขยำ
๏ ดำเนินยนต์ย่านนี้ ........... ท่าพระจันทร์
จงเจตจงจำนรรจ์ ................ เจิดจ้า
มาดมุ่งเมืองสวรรค์ ............. สู่ลุ่ม ลำพู
เฌอพบูเบ่งระย้า ................ ระยับป้อม สันติชัยฯ
๏ สันติชัยปราการนี้ ........... คือนาม
พระภูวไนยแห่งสยาม ........ ตรัสตั้ง
อริราชล้วนเกรงขาม .......... ครั่นฤท ธาเฮย
นามขจรขจายทั้ง ............... ละเวงทั้งพระธรณี
๏ แสงสุรีย์เริ่มร่อนล้า ......... ลับดวง
ศูนย์อรรธนิศาสรวง ........... สว่างแล้ว
ทรงกดหมดจดพวง ............ เพยียทิพย์
อัจกลับตะเกียงแก้ว ........... ก่ำฟ้าเฟือนดาว
๏ พราวพระประทีปแก้ว ........ กรรจาย
บูชิตพระภควันต์ภาย ............ พระปรางค์นั้น
นิ่งจิตนิมิตหมาย ................... มั่นสติ
ก่อนจากผจงชั้น ................... ช่อไม้ถวายชัย
๏ ใจระลึกพระแก้วมิ่ง ......... มรกต
เมืองร่มพระธรรมรส ........... ยิ่งแล้ว
เศกศิลป์มนกำหนด ........... ดุริยศัพย์
รินเริ่มอักขระแกล้ว ........... ถักถ้อยกาลสมัย ฯ
____________________
พิพัฒนชัย
เสาร์ ๒๕ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
23 กุมภาพันธ์ 2555 00:35 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ ธุมางค์มืดหม่นพื้น ...... เมืองสยาม
ปัจนึกคึกคำราม ............ ขย่มเหย้า
บุรีรมเยศหวาม ............ ไสวสิ้น
ถวิลจ่มเทวษเคล้า ......... ก่ำน้ำ ตาครวญ
๏ ดวนกลณรงค์ด้วย ....... กลใด
จักดำรงรณชัย ............... ศึกนี้
สิ้นแล้วฤากระไร ........... พลพยู่ห์ พยัฆเฮย
ไฉนเฉยประจักษ์ชี้ ....... สะพรั่งกร้าว เดียรฉาน
๏ กระบวนมารเร่งเขยื้อง ...... รบทะลวง
เลวงเวรัมภาศควง ............... ฉวัดกล้า
ระส่ำซัดตลอดช่วง ................ ตลอดรอบ พื้นโพยม
สะอื้นห่มระเสิดหล้า ............. เลือดย้อย ระย้าระยับ
๏ ถึงคราดับลับแล้ว .............. ฤาไฉน
งามยิ่งแดนสรวงใด .............. เปรียบได้
ยับย่อยด้วยมือใคร ............... โหมประหัต
ศาสตร์ประวัติเวี่ยเตือนไว้ .... มั่นไว้ ชัยณรงค์ ฯ
______________________
พิพัฒนชัย
๒๓ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
10 กุมภาพันธ์ 2555 12:51 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏�กากเดนระเบิดบ้าน
สะเทือนสะท้านไปทั้งเมือง
ขัดข้องยิ่งข้องเคือง
เคืองมั้ยจ๊ะ แม่ศรี
๏�เพลงผีระเบิดบ้า
ไพ่ขี้ข้าเริงระบำ
พาโศกมาร่ายรำ
รำสวยมั้ย แม่ศรี
๏�ใครนั้นดีใครนั้นชั่ว
ให้จับมือมั่วได้อย่างไร
ก็แดงมันทำจัญไร
จะจับอย่างไงจ๊ะ แม่ศรี
๏�พวกหัวล้านหัวเรือง
ยำบ้านเมืองขุ่นข้อง
เถิดนะแม่หันมอง
มองหน่อยนะ �แม่ศรี
๏ อยากเอาก็เอาเถิด
เอาให้ระเบิดเทิดเทิง
ถ้าชาติคุระอุเพลิง
แม่เอาให้อยู่นะ �แม่ศรี !
____________
๙ /�กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoe
9 กุมภาพันธ์ 2555 22:55 น.
พิพัฒนชัย พรมศรี
๏ บุรีรมเยศแม้น .................. เมืองอินทร์
พรพรหมเพี้ยงธรณินทร์ ....... เศกสร้าง
วิจิตรประจักษ์ศิลป์ ............... เศกโลก
อร่ามเรืองไป่ร้าง ................. รุ่งทั้งเศวษไสว
๏ จักคงนามอยู่ได้ ................. เพียงใด
ศิลปะวัฒนธรรมไทย ............ ถ่มทิ้ง
ยืมแม้เมืองหายใจ ................. ประจานชาติ
เต้าแต่ตะวันตกกลิ้ง ............... เกลือกเข้าเขมือบขมอง
๏ ตะบองตะเลงฟาดครั้น ......... อกสะเทือน
บ่ห่อนหนักหน่วงเหมือน ........... ศึกนีี้
อารยะดิบถ่อยเถื่อน ................... เศกฤท ธาแฮ
ทวนกระชับกวัดชี้ .................... ฉวัดป้องปราณสยาม !
_______________
พิพัฒนชัย
๙ / กุมภาพันธ์ / ๒๕๕๕
Facebook
http://www.facebook.com/Pipat.Thaipoet
หน้าส่วนตัว
2822
