สายลมพลิ้วไหว หัวใจรอนร้าว เดียวดายใต้แสงดาว น้ำตาหยดพร่างพราว ..... คิดถึงคุณ
ซบหน้าร้องไห้ .. กับหมอนใบเก่า สะอื้นกับความปวดร้าวที่เขาไม่มีวันรู้ หลายคืนแล้วที่หัวใจ ต้องเจ็บอย่างไร้ใครมาเหลียวดู หยิบความเหว่าว้ามาอุดหู .. อยากอยู่คนเดียว ไม่จำเป็นต้องหาใครมาปลอบ ฉันเองที่จะรับผิดชอบกับการอยู่อย่างโดดเดี่ยว เหงาคนเดียว ก็ร้องไห้ได้คนเดียว ความฝันสีซีดเซียว .. คงไม่มีใครมาแลเหลียวด้วยจริง ๆ