21 มกราคม 2545 22:33 น.
พิณกวี
แย่ แย่ แย่ แย่ แย่ แย่ แย่ แย่
รู้ ู้รู้ รู้ เขาไม่แคร์ ซักเท่าไหร่
คิด คิด คิด ยังคิดถึงซึ้งหมดใจ
รัก รัก รัก แค่ใหน ไยร้าวราน
โง่ โง่ โง่ โง่ โง่ โง่ โง่ โง่
เซ่อ เซ่อ เซ่อ โทรมโซ โถ.. ฝันหวาน
ช้ำ ช้ำ ช้ำ ทะลักล้นจนซมซาน
เฮ้อ! เฮ้อ! เฮ้อ! ทรมานสงสารตัวเอง
แสบ แสบ แสบ แสบ แสบ แสบ แสบ แสบ
แปล๊บ แปล๊บ แปล๊บ ใจระบมโดนข่มเหง
ฮือ ฮือ ฮือ อยากร้องไห้ให้เป็นเพลง
แง๊ แง๊ แง๊ ! เลือกรักเอง จะโทษใคร
21 มกราคม 2545 22:33 น.
พิณกวี
I miss you. มากแค่ใหนใครก็รู้
I love you. you love me. มิแปรผัน
I did not see you . มาหลายวัน
sincere กันโปรด answer letter มา
I love you.คล้าย step เก็บความสุข
ใจสนุก look like ใฝ่ฝันหา
the moon สวย นภาหรู คู่ star
ดาวคู่ฟ้าฉันคู่เธอ perfect จริง
I love you very much. ตัดไม่ขาด
sweet heart ฉันให้ได้ทุกสิ่ง
I love you more than anything.
รักจริงจริง ได้ยินมั๊ย I love you.
21 มกราคม 2545 22:04 น.
พิณกวี
มีอาการอยากเรียกใจให้คืนกลับ
เต็มใจรับดวงใจที่มิมีค่า
บางครั้งเหมือนลืมเวลาที่ผ่านมา
ดูเหมือนว่าสิ่งดีดีมิมีให้จำ
มีอาการคล้ายคล้ายไม่อยากตื่น
ฝันบริสุทธิ์ทุกคืนมิชอกช้ำ
บางครั้งอยากสูญเสียความทรงจำ
คงลืมคำเฉือนดวงแดเป็นแผลเป็น
มีอาการเหมือนเป็นดาวไร้ดวงตา
ภาพปวดปร่าต่างต่างไม่อยากเห็น
บางครั้งอยากเป็นคนที่ชาเย็น
ชีวิตเป็นของใครไม่สนใจ
มีอาการเหมือนไร้ความรู้สึก
เจ็บปวดลึกจะได้ไม่เหลือไว้
บางครั้งอยากมีชีวิตที่หายไป
ไม่อยากให้ใครใครเห็นน้ำตา
มีอาการแบบนี้ที่ชี้ชัด
มันสาหัสสากัณฑ์ ขั้นโคม่า
สักนิ๊ด สักนิดเพียงเศษความเมตตา
คนอาสาให้ยาแก้โรคแพ้รัก