มันผ่านไปนานเหลือเกิน จุดเริ่มแห่งความห่างเหินของเธอกันฉัน เรื่องราวมากมายที่ละลายหายไปในแต่ละวัน เหตุใดภาพเธอในใจฉัน..ไม่เคยเลือนลาง... หลับตา..ฉันคิดถึงเธอ ภาพฝันเพ้อเจ้อ ว่าเธอเคียงข้าง ลืมตา รอบข้างอ้างว้าง ในห้วงแห่งภวังค์..ฉันยังมีเธอ ที่เดิม ที่ยืนอยู่ ฉันก็รู้ว่าต้องรอเก้อ ฉันเข้าใจ ไม่มีอีกแล้ว..เธอ รอยเท้าฉันย่ำอยู่ที่เดิมเสมอ ฝังลึกแม้เธอ..จะไม่กลับมา