4 กรกฎาคม 2549 21:15 น.
**พาฝัน**
...ถึงเจ็บมากมายแค่ไหน..
น้ำตาก็ไม่รินไหล..แม้ใจอ่อนล้า
ฝืนยิ้ม..ยังหัวเราะ..ทดแทนรอยน้ำตา
เสียใจจนเริงร่า...เหมือนไม่รู้สึกรู้สา..กับอะไร..
...ฉันบ้าบอ..สนุกสนาน
แต่ทุกครั้งที่เดินผ่าน..เธอรู้อะไรไหม
เริ่มราวเดิม-เดิม..วนเวียนย้ำ..ซ้ำมา..ซ้ำไป..
เหมือนเข็มทิ่มแทงหัวใจ..แต่ฉันทำได้แค่ยิ้มให้เธอ..
...ความเสียใจของฉัน..
อยากเก็บเอามัน..ไว้ในใจเสมอ
ในทุก-ทุกวัน..ฉันจะหัวเราะไปพร้อมกับเธอ..
ทุกครั้งที่พบเจอ...ฉันจะไม่ให้เธอต้องรู้สึกผิดเพราะฉันเสียใจ
4 กรกฎาคม 2549 17:58 น.
**พาฝัน**
...ฉันคงรั้งเธอ..ไม่ไหว
ให้ไปทั้งหัวใจ..ก็ได้แค่นี้
ฉันคงไม่ดีพอ...คนดี
ขอโทษจริง-จริงที่..อยากครอบครองเธอ
เธอคงเหนื่อยใจ..
กับคนวุ่นวายคนนี้เสมอ
ฉันคิดไปเอง..หลงเพ้อละเมอ
ถึงวันนี้น้ำตาล้นเอ่อ..
..ก็ไม่อยากดึงเธอเอาไว้ข้างกาย
อ้างว้าง..คงดีกว่า
ฉันอ่อนล้า..เกินไขว่คว้าไว้ได้..
ขออยู่ตรงนี้...มองเธอคนดีเก็บไว้ในใจ
ถึงเจ็บปวดแค่ไหน..
..ก็ไม่อยากรั้งเธอเอาไว้ให้เจ็บแบบเดิม..
1 กรกฎาคม 2549 20:38 น.
**พาฝัน**
...ปิดตัวเอง..จากโลกกว้างใหญ่..
เลือกร้องไห้..ในโลกเหงา-เหงา..
ความเป็นจริง..ความห่างไกล..ระหว่างเรา
แค่สายลมพัดผ่านเบา-เบา..
ใจเศร้า-เศร้า..ก็ไหวก็เอน..
...นี่หรืออาการเหงาใจ..
ปกปิดน้ำตาไว้..ในโลกซ่อนเร้น..
กลัวสายตา..จะฉายออกมาอย่างชัดเจน
ว่าสิ่งที่ฉันเป็น...
-แค่คนอ่อนแอ-