5 มิถุนายน 2548 18:55 น.
**พาฝัน**
...วนเวียนถามตัวเอง..อยู่ซ้ำ-ซ้ำ
ฉันมันต่ำ..ฉันมันแย่ขนาดไหน
มองรอบข้าง - -เขาบาดหมาง..ไม่ใส่ใจ
คุณค่าน้อยลงใช่ไหม..ปวดหัวใจ - -เกลียดตัวเอง..
...ฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
คนอย่างเธอจึงปล่อยให้ใจฉันเคว้ง
มองข้ามไปเหยียบหัวใจคนวังเวง
ฉันต้องทำเป็นอวดเก่ง - - บอกตัวเอง..อย่าใส่ใจ..
...เหมือน -เหมือนเรา - -ห่าง-ห่าง..ไปทุกที
เพื่อนคนนี้โดนย่ำยีถูกผลักไส
เป็นส่วนเกิน -เป็นส่วนเกิน - -ย้ำในใจ
เราร้องไห้ไม่เห็นใครมาเหลียวแล..
...ฉันอยากหนี --หนีให้พ้นกับปัญหา
โดนตราหน้าถูกหาว่าเป็นคนแพ้
ฉัน - - ฉันเองที่อ่อนแอ
ต่อไปนี้คนนิสัยแย่-แย่ - - จะไม่ขี้แย - -ที่เป็นส่วนเกิน
..เฮ้อ --
รู้ตัวว่าเป็นส่วนเกิน....
อยากหนี -- อยากไป - -ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว
รับไม่ได้ -- ที่จะต้องรู้ว่า - - เค้า กับแกจะกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
แทนชั้น - -- เห็นแก่ตัวใช่มั๊ย??
แต่ - -ชั้นไม่ห้ามหรอกนะ ดีใจกับแกด้วยที่จะได้เจอเพื่อนดีดี..
คนที่..
ดีกว่าชั้น..
จากตอนนั้น ที่น้อยใจแก งอนแก
ตอนนี้จะไม่ทำแล้ว
มันไม่มีประโยชน์ - -- ขอโทษที่เคยทำให้หนักใจ
--- จากเคยเป็นส่วนเกินของแก - -
ตอนนี้ รู้สึกว่าชั้นจะกลายเป็นส่วนเกินของกลุ่มด้วยสินะ
เฮ้อ - - แต่ไม่เปนไร ชั้นจะพยายาม - --หาทางไปให้พ้นชีวิตพวกแก
พวกแกจะได้สบายใจกันซักที - -ไม่มีตัวถ่วงแล้วสิ??
ที่ฉันอยากไปที่นู่น ที่นี่
ไม่ใช่แค่ความฝัน ความชอบส่วนตัวเท่านั้นหรอกนะที่ผลักดันให้ชั้นกล้าไป
อย่างหนึ่งที่คอยผลัก - -
ก็คือ - -การเป็นส่วนเกินสำหรับพวกแก..
4 มิถุนายน 2548 18:44 น.
**พาฝัน**
.ณ ขอบฟ้าภายใต้รุ้งเจ็ดสี
เด็กหญิงชลทีนั่งคุยกับปลายฟ้า
เด็กชายต้นหญ้าไถ่ถามเรื่องราวที่ผ่านมา
เด็กหญิงกาลเวลาเฝ้ามองด้วยความสนใจ..
เสียงสายน้ำอ่อนหวานดังเจื้อยแจ้ว
หนูไหลแล้ว - - ทวนกลับบ้างได้ไหม
สงสารหญ้าที่ใครไม่ใส่ใจ
กระแสหนูพัดผ่านไป - - -เค้าชื่นใจบ้างสักที
ต้นหญ้า..แอบยิ้มน้ำตาคลอ
เพื่อนใครหนอ - -แสนดีขนาดนี้
ขอบคุณนะ - - ขอบคุณเธอ - - ชลที
แต่เหตุใด - -เธอผ่านไปเร็วรี่ - - ไม่เคยมีแม้ละออง
เมื่อครั้งแรก - - ที่เธอไหลผ่านฉัน
ใยตอนนั้นต้องมีครั้งที่สอง
ถ้าเธอผ่านแล้วให้ฉันแม้ละออง
ครั้งที่สอง - -ไม่ต้องย้อนกลับคืนมา
หนูสายน้ำเสียงอ่อย ตอบกลับไป
ฉันเสียใจ - -ที่ฉันไม่แวะมาหา
รีบไปน่ะ - -มัววิ่งตามกาลเวลา
ลืมมองมา- - ฉันลืมเธอ..ฉันลืมไป..
กาลเวลา - -มองต้นหญ้าแล้วสงสาร
แสนเนิ่นนาน - -ที่เธอผ่านฉันใช่ไหม
บอกตรง-ตรงว่าฉันคงหยุดไม่ได้
น้ำกับฉันต้องวิ่งไป - - ส่วนเธอวิ่งไม่ไหว - - ขอโทษจริง-จริง
ลุงขอบฟ้า - -มองเด็ก-เด็กแล้วเห็นใจ
หญ้าใช่ไหม - - ที่ต้องโดนเพื่อนเขาทิ้ง
รอความรัก - -ความห่วงใยหวังแอบอิง
มันเป็นธรรมดาของทุกสิ่ง - - ยอมรับความเป็นจริงให้มันเป็นไป
อ่ะ ที่นี้สายน้ำฟังลุงนะ
หนูไหลมาแล้วทวนกลับคงไม่ไหว
ทำอย่างนี้มันฝืนกฎโปรดเข้าใจ
เอาอย่างงี้ดีไหม - - เมื่อหนูไหลผ่านไป ให้ใส่ใจต้นหญ้าเขาดีดี
กาลเวลา หนูก็ไม่อาจหมุนกลับ
รู้ไหมครับ - - ว่ามันเป็นมาอย่างนี้
น้ำกับหญ้าใช้เวลาทุกนาที
ทำทุกอย่างเพื่อสิ่งดี-ดี - - -แล้วจะไม่มีมาเสียดาย
2 มิถุนายน 2548 21:11 น.
**พาฝัน**
...ฉัน..เป็นจุดเล็ก-เล็กตรงนี้
เป็นส่วนเกินที่มี - -โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่
ผู้คนมากมาย - -แต่ฉันคล้ายไม่เหลือใคร
อยากมีมืออบอุ่นใหญ่-ใหญ่ - - ประครองหัวใจที่อ่อนแอ
...ไม่มีใครสักคนเลยเหรอ
ที่เสนอความรักไร้ข้อแม้
มีบ้างไหม - - ใครสักคนคอยดูแล
หรือเป็นเพราะว่าฉันแย่ - - ถึงไม่มีใครแยแส..อยากเข้าใจ..
...ฉัน - -เดินบนทางสับสน
โลกนี้ช่างวกวน - -หนทางหลากล้นจนใจสั่นไหว
เหมือนเขาวงกตลดเลี้ยวเคี้ยวคด - -เกินคนเข้าใจ...
ฉันอ่อนประสบการณ์เกินไป - -ไม่พร้อมรับอะไรที่รุนแรง
...อะไร - -ที่เรียกว่าคน
สิ่งที่ผสมปะปน - -ชอบกลเสแสร้ง???
สิ่งมีชีวิต..ที่ยึดติดกับการแสดง???
อยากรู้ทำไมชอบแกล้ง - - หลอกกันแรง-แรง - -ให้ตายใจ
------------------------------------------------------------------
...พาฝัน ..
ก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า -คน-
ยังเป็นคนๆนึงที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ .. .
แต่ . . โตขึ้นฝันอยากเป็น มนุษย์
อยากมีจิตใจที่สูงส่ง - - จะพยายาม
. .. เพราะบางที
ฝันไม่ค่อยจะอยากเป็นคนซักเท่าไหร่
เพราะคนมันเข้าใจยาก - - อะไรก็ไม่รู้
เยอะแยะไปหมด . . .
คนชอบหลอกคน
เพื่อ????
วันนี้มาบ่นๆหลังจากไม่ได้เข้ามาบ่นนานมากก
ถ้าไม่รู้เรื่องก็ขออภัยนะคะ
ไม่ถือว่ามันเป็นกลอนก็ได้
เพราะฝันถือว่า ที่นี่เป็นไดอารี่ออนไลน์ของฝัน 55+
ผิดจุดประสงค์ไปนิด อภัยกันนะคะ
คน เนี่ย เข้าใจยากจังน้า???