11 มกราคม 2547 12:30 น.
**พาฝัน**
...เธอเป็นแรงบันดาลใจ
ให้เก็บความหวั่นไหว..เรียงใส่ตัวอักษร
เธอสินะ...ทำให้ฉันเริ่มเขียนกลอน
เก็บเรื่องราววัน ก่อน-ก่อน..ใส่ลงในกลอน..เก็บไว้อีกนาน
...ไม่ใช่สิ..มันอาจไม่ใช่กลอน
พอกลับย้อน..อ่านกลอน..ที่เคยผ่าน
เหมือนเอาอะไรมาเรียง-เรียง ด้วยเวลาเพียงไม่นาน
ต้องขอโทษคนอ่าน..เพราะผลงานสุดทานทน
...กลอนอาจไม่เพราะ..เสนาะหู
พออ่านดู..เหมือนไม่เคยจะฝึกฝน
แค่อยากถ่ายทอดเรื่องราวของคนหนึ่งคน
จึงไม่ได้สน..ฝึกฝน..อะไรมากมาย
...ขอโทษ..เพราะยิ่งเขียน..ก็ยิ่งเพี้ยน
เหมือนไม่ได้เรียนภาษาไทย..มาใช่ไหม
อาจดูขัดหูขัดตา..ผู้หลักผู้ใหญ่
คงต้องขออภัย..จากใจจริง...
11 มกราคม 2547 12:01 น.
**พาฝัน**
...ขอเธอเชื่อใจในตัวฉัน
ว่าไม่มีวัน..จะปันใจให้คนไหน
รักที่สุด..ยังเป็นเธอเสมอไป
นานเท่าไหร่..ทั้งใจเป็นของเธอ
...ไม่ว่าใคร..จะผ่านเข้ามา
ในสายตา..รู้ไว้ว่า..ไม่พลั้งเผลอ
ถึงเขาจะเข้ามา..รู้ไว้ว่าฉันมีแต่เธอ
มั่นคงเสมอ..ขอเธอจงเชื่อใจ
...และฉันจะเชื่อใจเธอ
เชื่อมั่นเสมอ..ว่าเธอไม่ไปไหน
ถึงเขาจะใกล้เธอกว่า..ก็ไม่เป็นไร
เอาใจเราผูกกันไว้..ก้าวข้ามไป..พร้อม-พร้อมกัน
...ไม่รู้อะไรกันนะตอนนี้
ทำไมต้องมีคนมาเกี่ยวด้วยนี่..เรื่องเธอกับฉัน
แต่ก้อมั่นใจ..ว่าเราจะมีกันและกัน
ขอเธออย่าไหวหวั่น..ขอฉันได้มั่นใจ..
11 มกราคม 2547 10:17 น.
**พาฝัน**
...อยากจะบอกกับเธอตามตรง
ให้อ้อมค้อมฉันคงทำไม่ไหว
ถ้าเธอคิดจะเปลี่ยนจากเพื่อน..เป็นอย่างอื่นไป
ตอบได้คำเดียวคงไม่..ไม่มีทาง
...เพราะฉะนั้น..อย่าแม้แต่จะคิด
ไม่อยากจะรู้สึกผิด..ที่ต้องตัดหาง
บอกตามตรง..เสียดายมิตรภาพที่เคยเดินร่วมทาง
ไม่งั้นฉันคงต้องห่าง..ห่างจากเธอไป
...สำหรับเธอ..ฉันให้ได้แค่เพื่อน
และไม่มีวันเลือน..เลือนห่างไปไหน
สัญญา..จะเป็นเพื่อนเธอเสมอไป
หวังว่าเธอคงไม่..คิดสวนทางกัน
...คนอย่างฉัน..มันไม่มีอะไรดีหรอก
เป็นความจริงที่ฉันบอกเธออย่างนั้น
คนเหมาะกับเธอ..มีมากมายเป็นร้อยพัน
เพราะฉะนั้น..เธอ..ฉัน..เพื่อนกันก็พอ
...เธอก็รู้..ว่าฉันยังมีคนใกล้ใจ
เพราะฉะนั้นห่างๆไปเถอะนะ..ฉันขอ
ฉันรักเขามาก..มากเกินกว่าจะให้เธอเฝ้ารอ
และไม่ขอมองใคร...เพราะทั้งใจฉันมีเขาคนเดียว....
4 มกราคม 2547 12:21 น.
**พาฝัน**
...เธอจะรู้..อะไรบ้างไหม..
ว่ายังมีใคร..คนหนึ่งที่ห่วงหา
ทุกครั้งที่เธอ..อยู่ไกลตา
รู้ไหมว่า..เขายังห่วงใย
...วันใดที่เธอทุกข์
ไม่รู้ว่าความสุขของเขาหายไปไหน
วันใดที่เธอท้อใจ
เขายังมีไหล่ให้เธอพักพิง
...วันใดเธอหัวเราะ
เขาพร้อมจะหลบเลาะและอยู่นิ่ง-นิ่ง
ยินดีไปกับเธอด้วยใจจริง
หลบอยู่นิ่งไม่ไหวติง..ไม่ต้องการอะไร
...วันใดเธอร้องไห้
ถูกใครทำร้ายช่วยบอกเขาได้ไหม
ไม่คิดจะแก้แค้น..แทนใคร-ใคร
แต่พร้อมอยู่ข้าง-ข้างกาย..ถ้าเธอต้องการ
...อย่าถามเลยนะว่าใครคือ-เขา-
ให้รู้ว่าเป็นเงาของความสงสาร
ให้รู้ว่าเป็นใจหนึ่งใจ..ที่เธออาจไม่ต้องการ
ให้รู้ว่าเป็นคนของวันวาน..ที่ต้องการดูแลเธอ..
2 มกราคม 2547 15:05 น.
**พาฝัน**
...สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง
ให้เฮียได้รู้มั่ง..ว่ายังมีฝัน
ถึงไม่ได้ฉลองวันเกิดไปด้วยกัน
แต่คำอวยพรจากใจฝัน..จะส่งไปถึงเฮีย
...ถือโอกาสอวยพร..ปีใหม่
ให้โลกของเฮียสว่างสดใส..ตลอดปีเนี้ย
ให้พี่อิ๊งค์..รักมาก-มาก..ถูกใจมั๊ยเฮีย
happy..newyear..to.. เฮียที่แสนดี