26 มกราคม 2546 10:42 น.
**พาฝัน**
ประเทศไทย ในอดีต เป็นไฉน
ไม่มีใคร รู้ละเอียด เป็นแน่แท้
ผ่านเวลา เรื่องราว ย่อมผันแปร
มิกระจ่าง จริงแท้ มิแน่นอน
ประเทศไทย ปัจจุบัน เป็นเช่นนี้
เรื่องนี้สิ จำเป็น จะต้องสอน
เพราะเรื่องราว ต่างๆย่อมแน่นอน
สมัยก่อน -ง่วงนอน- ตอนที่เรียน
25 มกราคม 2546 10:09 น.
**พาฝัน**
ใครบอกล่ะ ว่าฉันน่ะ มันรักเธอ
เธอคงเบลอเลยเข้าใจว่าอย่างนั้น
อย่ามั่วน่า.....เคยชอบเธอเมื่อไหร่กัน
โอ๊ยย!!ไม่เอาละฉันไม่อยากฟัง
ก้อแค่มองทุกครั้งที่เธอเผลอ
ก้อแค่เพ้อเพราะมันเกินจะยั้ง.
ก้อแค่บอกทุกเรื่องไม่ปิดบัง
แค่ให้เธอมานั่งอยู่ในใจ
ก้อแค่นี้เธอเหมาว่าฉันรัก
เกินจะหักห้ามใจ ฉันคลั่งไคล้
บอกอย่างงี้เธอพูดมาได้ไง
บอกเธอเมื่อไหร่ ว่าหัวใจมีแต่--นาย--
ก้อแค่หวงไม่อยากให้ใครควงเธอ
ก้อแค่ห่วง ห่วงเสมอ เธออยู่ไหน
ก้อทั้งหึง ห่วง หวงแล้วทำไม
รักที่ไหน เข้าใจผิดแล้วล่ะเธอ
แน่ะ!!บอกอย่างงี้ยังว่าเราปากแข็ง
หมดเรี่ยวแรง จะเถียงต่อ เพราเริ่มเบลอ
ได้แต่รับคำเธอว่า เออ เออ
ตอนสุดท้ายก้อเผลอ บอกรักเธอ - ได้งัย??? -
12 มกราคม 2546 16:23 น.
**พาฝัน**
น้ำในตา มันมา จากที่ไหน
ไหลลงมาทำไมก้อไม่รู้
ทำไมนะ ทำไม มีแต่ความ....หดหู่
เศร้ายังงัย ก้อไม่รู้.......ไม่เข้าใจ
รู้แต่ว่าเปนอย่างนี้มาตั้งนาน
ตั้งแต่วันวาน...ที่เธอหายไป
ตั้งแต่ตอนนั้น น้ำในตา มันเริ่มไหล
ไหลทำไม ยังไม่ เข้าใจเลย
หยุด ซักทีสิ จะร้องอะไร กันนักกันหนา
ไอ้น้ำตาบ้าบอกให้อยู่เฉยๆ
อย่าเลยนะ อย่าไหลลงมาอีกเลย
ก้อไม่เคย เปนอย่างนี้เลยซะที.....
12 มกราคม 2546 16:11 น.
**พาฝัน**
บอกตามตรง -ไม่ค่อยเชื่อใจเธอ-
ระแวงเสมอ ถึงรู้ว่าไม่ดี
พายามแล้วแต่ทำได้แค่นี้
ก้อคนดีทำตัวให้ข้องใจ
บอกตัวเอง ว่าไม่ใช่อย่างที่คิด
ถามตัวเองว่าคิดผิดไปใช่มั๊ย
มันผิดมั๊ยหัวใจตอบว่าไม่
ก้อตัวเธอเปลี่ยนไปแล้ว..จิง..จิง
ทำอย่างงี้จะให้คิดว่ายังงัย
บอกทำไม ว่ารัก แล้วมาทิ้ง
บอกได้มั๊ยว่าอันไหนเป็นเรื่อง จิง
คำว่ารัก ที่เธอ ทิ้ง นี่เรื่องจิง รึป่าวเธอ.......
11 มกราคม 2546 18:16 น.
**พาฝัน**
เหม่อมองฟ้าสุดสายตา
สุดปลายฟ้า..ยังมีแค่ชื่อเธอ
หนึ่งในใจยังเป็น เธอ เสมอ
เจอแต่เธอ เมื่อค้นใจตัวเอง
เหม่อมองฟ้าสุดสายตา
สุดปลายฟ้า.ดูวังเวง
เริ่มหวั่นใจ..สงสารตัวเอง
ความวังเวง หวั่นไหวเกิดในใจ
เหม่อ.มองฟ้าสุดสายตา
สุดปลายฟ้า..มองลงมาจะได้ไหม
แค่อยากถามเรื่องราวของหัวใจ
ใครคนไหนที่ได้อยู่ ในใจเธอ