11 กรกฎาคม 2547 14:13 น.
พัลจิล
พยับเมฆหมู่ฮุ้ง หมอบดิน
ลอยต่ำเพียงจะภิณฑ์ ถล่มหล้า
มืดมิดหม่นเกินจินต์ -นาการ ฮอดเฮอ
ครืนครืนสะอื้นฟ้า โฮไห้ นองดิน
ฝนพรำตกต้องเถ้า ชรา
ผิเฒ่าหลับนัยน์...ตา เบิ่งสู้
กำหมัดแน่นมองนา นำท่วม อ่วมจินต์
ฝนฤาใด...มิรู้ นองหน้า ชราเฒ่า
กูชาวนาซื่อทั้ง กายใจ
ผิแค่นแคลนเหยียดใคร ใหนบ้าง
ศีลห้าตั้งมโนใน ประพฤติชอบ
ใยโชคเล่นตลกจ้าง น้ำฟ้า เชือดกู
16 มิถุนายน 2547 14:22 น.
พัลจิล
แสงทองทาบอาบท่งยามย่ำอัสดง
ลมแผ่วผิวระริกริ้วผ่านดอนดง ท่งกว้าง
ทินกรราแรงอ่อนแสงลงอ่อนบาง
นิ่งเหมือนไม่เคลื่อนแต่คล้อยแหล่งบาง ย่างเยื้อง
มินานอหังการแห่งแสงสิ้นแรงเรือง
ความมืดค่อยคืบคลุมมาเนืองๆ แหล่งหล้า
น้ำค้างบรรจงลงจับปลายยอดหญ้า
จากนิดหน่อยลงบ่อยก็นำพา น้ำค้าง
ยิ่งดึกยิ่งเย็นยิ่งเหน็บหนาวยิ่งพรายพร่าง
หนาวจับใจเย็นจับเนื้อสรรพางค์ สะบั้น
10 มิถุนายน 2547 15:34 น.
พัลจิล
ทิดชู่คือชาติเชื้อ ชายไทย
ทิชชู่กระดาษไง เช็ดใช้
เซียงชู่คือเด็กไทย สึกสิ้น สามเณร
เซียงซุนกร่นแก้วได้ ดื่มเมื่อ ช้ำใจ
อกหักรักช่างช้ำ ใจระบม
ช้ำช่างรักหักตรม ห่มไห้
ฟูมฟายก่ายร่างซม ซานไข้
ซมร่างกายฟูมไห้ เกลือกกลิ้ง ธรณิน
เถิดแม่หญิ๋งใจฮ้าย จะจำ
เราพ่ายเชื่อน้ำคำ กลอกกลิ้ง
ครั้งเดียวเท่านี้จำ ตราบเท่า วางวาย
ใบบอนร่อนน้ำกลิ้ง แม่หญิง ใจดำ
3 มิถุนายน 2547 10:15 น.
พัลจิล
กลิ่นไก่หอมออกฟุ้ง เตะจมูก
ท้องคลั่งดังกรู้กๆ หิวว้อย
พี่แจกเพื่อน...ผมลูก เมียน้อย ฦาพี่
ท้องกิ่วหิวใช่น้อย จ่มป้อย ในใจ
ฟังเพลิอนจนจมห้วง นิทรา
พูดส่งอะไรมา พยักห้นา
มองดูน่าอะนา -คตใกล จริงพ่อ
สูงเยี่ยมถึงเทียมฟ้า เฟื่องฟ้ง ในฝัน
บนานก็แจวจ้ำ แจวแจว
ลุกคึ่นเป็นแถวแถว จ้ำจึ่ง
แจวเรือเที่ยวซื้อมันแกว เทียวซื้อ มันแฮว
ขอเชิญน้องแพรวตึ้ง ตะลึง ตึงตึงb>
30 เมษายน 2547 12:43 น.
พัลจิล
ไม่เมาเหล้าแต่เราเมาความคิด
อำมหิตเกินใจอย่ามัวหา
เชือดนิ่มๆทั้งที่ยิม้พริ้มสบตา
ถึงรู้ว่า...ก็ยังต้อง...ต้องยอมทน
ขุนกระบี่เกรียงไกรในใต้หล้า
ปราบบรรดาเหล่าชั่วทั่วทุกหน
มีวิชาฝีมือแน่ไม่แพ้คน
แต่ต้องทนแพ้ใจในอกซ้าย
ไอ้หนุ่มแขนซ้ายลายมังกร
มีพรแห่งยันต์อันเหลือร้าย
หอกดาบปืนไฟไม่ระคาย
แต่ต้องพ่ายให้ความคิดจิตใจตัว
ดื่มเหล้าโรงเช้าสายยังหายสร่าง
ความคิดช่างเช้าสายไม่หายหัว
คอยขังครอบกรอบกั้นพันธนาตัว
ทุกข์ถ้วนทั่วแม้ฝืนอยู่มิสู้ตาย
แต่คิดตายก็อาย...ไอ้ความคิด
เป็นถึงศิษย์ตถาคตผู้ผ่องใส
เอาชนะกิเลสมารที่ซ่านใจ
คิดตัวให้น้อยหน้าระอาอาย
แต่จะขอฝืนสู้ดูสักครั้ง
ความคิดช่าง...ช่างความคิด...ที่คิดร้าย
มองแง่ดี...คิดที่ดีมีมากมาย
ถึงจะร้ายถ้าคิดดีคงดีเอง